Derken Adem (nefsini şiddetle kınadığı için) Rabbinden (bazı) kelimeler aldı (dikkate alınan o yüce kelimelerle tevbe etti). O da tevbesini kabul etti. Şüphesiz O Tevvab'dır (tevbeleri kabul edendir), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir).
(2-Bakara 37)