Kadın’a Şiddetin Nedeni İslam Aile Hukuku Mu?

Selamunaleykum.

"Kur'an'da kadını dövmek yoktur" diye saçmalamak yerine..." diye bir cümle kurmuşsunuz. Bu noktada sizinle aynı düşünmüyorum.

Çünkü, ^{4-Nisa 34} ayetinde "dövün" diye tercüme ettikleri "Darabe" fiili, darabe'd-dehru beynena örneğinde olduğu gibi Arapça'da "iki şeyi birbirinden ayırmak" anlamında da kullanılır. Şuradaki linke bir bakınız. Bu linkte eski Arapça sözlüklerde bu kelimenin "ayırmak" anlamında da kullanıldığı örneklerle anlatılıyor. Erkek hegemonyasının altında kalan toplumlar, kurandaki kelimelerine anlam verirken aynı kelimenin kendilerine uyan anlamlarını seçmişlerdir. Kelimenin diğer anlamını neden seçmiyorlar peki? Daraba, fiilinin 5-6 tane anlamı vardır ve bu anlamdan biri vurmak, diğerlerinden biri ise "iki şeyi birbirinden ayırmak" tır. Eğer siz Mehmed Alagaş olarak, "Daraba fiilinin AYIRMAK anlamı yok" diyebiliyorsanız makaledeki düşüncelerinizde haklısınız. Yok, eğer, bu kelimenin bir anlamı da AYIRMAKTIR cümlesine itirazınız yoksa o halde tartışma hangi anlamın bu ayete daha uygun olup olmadığı noktasına gidecektir. Bu durumda da şu açıklamayı yapmamız uygun olacaktır;

Eğer ayette Allah(c.c) kadınlarınıza "vurun" diyorsa, o halde bu vuruşun miktarı ne olacaktır? Bir tokat mı atmak, yoksa tüm vücudu sert bir şekilde tekmelemek mi? Ayette bunun bir sınırı çizilmediğine göre tüm vücudu ölesiye tekmelemek Allah'a karşı suç olmayacak ve hesap günü kişi kendisini bu şekilde savunabilecektir. Her şeye ince çizgiler koyan Rabbimizin bu vuruşu sınırlandırması gerekmez miydi sizce? Geleneksel İslam altındaki meallere baktığımızda, Hz EYYUP kıssasına atfen kadının dövülebileceğini söylemektedirler. Fakat Hz Eyyup kıssasında hz. Eyyub'un karısını dövmek üzere söylediği bir yemin aslında ortada yoktur. Parantez içi ifadelerle karısını dövme anlamı vermişlerdir. Bu kıssayı açıklayan ayetleri yeniden incelerseniz, göreceksiniz ki, Bu kıssa tamimiyle yanlış meal yapılmış bir kıssadır. Ayetler kelime içi ifadelerle resmen KATLEDİLMİŞTİR.

Kadınlar dövülemez mi? Bir kadın olarak dövülebilir diyorum. Tabi, Erkekler de dövülebilir. Aile içinde aniden gerçekleşecek reflekslerdir bunlar. Yukarıdaki ifadelerim, kadınları dövme olayını kurana dayandırmanın yanlışlığı üzerinedir. Yani Allah (c.c) belirtmediği halde Allah'ın ayetleri delil gösterilerek kadınlar dövülmemelidir. Olayın yanlışlığı buradadır.

Ayşe Selçikli

Ve aleykümselam,

Ayşe bacım öncelikle sana yürekten teşekkür ederim. Söylediklerimize nefsi olarak karşı çıkmayıp ve susmayı da tercih etmeyerek günümüzden sana yansıyan yaklaşımları çok makul ve güzel bir şekilde dile getirmişsin. Bu meseleyi senin sorularının da dışına çıkarak daha geniş çerçevede ele almak istiyorum. Çünkü bir abin olarak günümüz coğrafyasında bir yandan çağdaş ve kemalistlerin, diğer yandan ise müslümanım diyenlerin hal, davranış ve yaklaşımlarından içimin daraldığını ve uzun yıllardır bana dar gelse de bir sabır küpünde yaşamama rağmen patlama noktasına geldiğimi söyleyebilirim. 

Geçenlerde konuyla ilgili bu ayet-i kerimenin sadece bir hikmetine değinerek “Bu ayet erkekleri kadınları dövmeye teşvik eden bir ayet-i kerime değil, kadınlarını dövmek isteyen erkeklerin önüne iki ciddi engel koyan bir ayet-i kerimedir. Kadınlarına kızarak dövmek isteyen erkeklere bu ayet-i kerime iki kırmızı ışıkla iki kere “Dur” demektedir. İlk kırmızı ışıkta “Öğüt ver, ikaz et” dedikten sonra aynı yanlışın tekrarlanmasında yanan ikinci kırmızı ışıkta ise “Yataklarını ayır” buyurularak bir erkek için yerine getirilmesi pek de kolay olmayan ikinci tavsiye şart koşulmaktadır” dedikten sonra dava sahibi olduklarını iddia eden mü’minelere dönüp “Değerli mümine bacılarım siz söyleyin, kadını dövmeyle ilgili bu ayet de kadınlar için başlı başına bir rahmettir öyle değil mi?” diye sormuştum.

Peki sonra ne oldu? 
Benim olmadığım Facebook sayfasında bazı müsbet paylaşımlar ve birkaç yersiz itirazın dışında genel bir sessizlik!. Sizin ve Fatma Ceren kardeşimin dışında siteye herhangi bir yorum veya cevap gönderen de yok. Kendilerinden cevap beklediğim bacılar söylediklerimi genel olarak içlerine sindirememiş veya erkeğin bir kadına vurmasını hiçbir kadına yakıştıramamış olacaklar ki en ufak bir ses çıkmadı. Söylediğim sözün ayetler bütünlüğünde arkasında duracağımı bildikleri için de genelde benim için anlamlı, başkaları için anlamsız bir sükut hakim. Müslümanım diyerek her konuda konuşmaya çalışan bacılardan “Evet, bu ayet içimizden yanlış yapan kadınlar için gerçekten bir rahmettir” cevabı hiç gelmedi.

Anlatamadıysam bana, anlayıp da içlerine veya nefislerine sindirememişlerse onlara yazıklar olsun. Ben suçu kendimde görüp anlatamama olasılığımı dikkate alarak “Kadına şiddetin nedeni İslam aile hukuku mu?” başlığında bu meseleyi tekrar ve tane tane anlatacağım. Meseleleri kısa ve öz anlatmama rağmen yazı sizin anlayışınızla ilgili olarak biraz uzun olabilir, ilgiliyseniz dikkatle okuyabilirsiniz. Ayrıca bu konuyla ciddi olarak ilgileniyorsanız meselenin günümüz coğrafyasındaki realitesini anlayabilmek için mü’mine bir kadın, saygın ve adaletli bir hanım olarak gördüğüm Sema Maraşlı kardeşimin linkini verdiğim "Erkekler de İnsan Sayılsın" yazısını dikkatle okumanızı öneriyor, bu yazıyı bana gönderdiği için Fatma Ceren kardeşime teşekkür ediyorum.

Evet,
Yaklaşık bir asır önce insan fıtratına uygun olan İslam hukukunu rafa kaldıranlar, evlilikte medeni dedikleri gayri medeni aile hukukunu kabul edenler, eşlerin Allah’a karşı sorumlu olduğu İslami nikahı kabul etmeyip bütün bir halkı resmi nikaha mecbur kılanlar, öncelikle ana olması ve analık yaparak umud dolu nesiller yetiştirmesi gereken kadınları genel olarak çalışma dünyasına davet ve mecbur ederek evlerdeki çocukları yetim bırakanlar, aile yapısında birbiriyle dayanışma içinde olması gereken kadın ve erkeği birbirine rakip kılanlar, devlet destekli veya batı odaklı film ve dizilerdeki ahlaksızlıklarla aile hayatını rezil edenler, tüketime yönelik reklamlarla kadınları bitimsiz ihtiyaçlara ve taleplere yöneltenler, içki reklamından çok daha zararlı olan kredi kartı reklamlarıyla aileleri borç ve haciz sefaletine sürükleyenler, çağdaşlık adına yaptıkları buna benzer yüzlerce uygulamayla aile bireylerini birbirine düşman edenler şimdi yani aradan doksan küsur yıl geçtikten sonra karşımıza çıkıp şunu söylemektedirler.,

“Kadına aile içi şiddet uzun yıllar boyu gün geçtikçe artmaktadır. Özellikle mutaassıb erkekler 14 asır önceki ilkel şartlara göre yazılan Kur’an’a göre kendilerini aile reisi olarak kabul ettiklerinden ve ayetlere göre kadını dövebileceklerini söylediklerinden, aile içi bu şiddetin önüne geçilememektedir. Dinin modern zamanlara da uygun olduğunu iddia eden hocalar, alimler, müftüler din adına yapılan bu vahşet karşısında neden susmaktadırlar? “Kur’an’da kadını dövmek vardır” diyerek bu vahşeti körükleyenleri ne zaman susturacaklar, aile içi bu vahşete ne zaman son vereceklerdir..”

Ne tuhaftır ki günümüzdeki çağdaşların, kemalistlerin, ateistlerin söyledikleri budur!. Aile hayatının içine edenler, aile hayatında dirlik-düzenlik bırakmayanlar, kendilerinin yaptığı haltın faturasını İslam’a kesmek ve bu pisliği İslam’ın temizlemesini beklemektedirler. Kadına şiddet vakası sanki batı toplumlarında yok da sadece bu ülkede var gibi bunun sebebini müslümanların dininde, müslümanların inancında aramaktalar ve en büyük faturayı da Kur’an’daki kadına vurmayla ilgili ayete keserek alimlerden, hocalardan ve öncelikle Diyanet müftülerinden bu meseleyi çözmelerini istemektedirler!. Alimler veya hocalar neyse de bunu Diyanetten ve diyanet müftülerinden niye istiyorlar onu bilmiyorum!. Laik cumhuriyete bağlı resmi hüviyetleri ile önce medeni hukuku sonra da ucundan kıyısından İslam hukukunu dikkate almaya çalışan ve kendilerine resmi olarak nikah kıyma yetkisi verilmesine rağmen hangi hukuka göre nikah kıyacaklarını ayırd edemeyen zavallı müftüler, bu sorunu hangi hukuka göre çözümlesinler ki? Diyelim ki imanları gereği Kur’an’a göre çözümlediler, nasıl söylesinler ki? Diyelim ki söylediler, ne iş yapsınlar ve hangi pazarda limon satsınlar ki?

Bizler de böyle bir kaygı olmadığı için gayet rahat konuşuyor, evlilik hayatıyla ilgili ayetleri hiç evirip-çevirmeden kalbi bir mutmainlikle “Kur’an’da gerekirse kadına vurmak vardır” diyebiliyoruz. Bunu dediğimiz zaman ortalık ayağa kalkmakta, gayri müslimlerle beraber müslüman olduklarını söyleyen geniş bir kesim de nasırına basılmış kimseler gibi feryat etmektedirler. Müslümanım diyenlerin feryadına neden olan bu nasır, modernizm ve feminizm etkileriyle oluşan çirkin bir nasırdır. Hiç kusura bakmasınlar demiyecek, kusurumuz varsa açıkça söylemelerini isteyerek aynı sözü, aynı mutmainlikle tekrarlamaya devam edeceğiz.

Hem siz çağdaşlar,
siz kemalistler veya modernistler, sizler bu sözden niye rahatsız oluyorsunuz ki? İsterseniz bu söze sizleri rahatlatacak bir açıklık getirerek “İslam aile hukukuna göre evlenen ve bu hukuku kabul eden müslüman aileler için Kur’an’da, gerekirse kadına vurmak vardır” diyebiliriz. Tabi ki ayette beyan edilen bu İlahi tavsiye kesinlikle ve kesinlikle sizler için değil Kur’an’ı esas alan müslümanlar için geçerli olan bir tavsiyedir. Müslümanlarla ilgili bu tavsiyenin doğruluğundan veya yanlışlığından, hikmetinden veya zilletinden size ne?

Siz kendi hukukunuza bakın. İslami aile hukukunu rafa kaldırıp İsviçre hukukunu benimsemiş ve bu hukuka göre evlenmişseniz, eşinize ve ailenize karşı bu hukuka göre davranmak zorundasınız. İnandığınız ve kabul ettiğiniz bu çağdaş hukuka göre bir erkeğin kadınına vurması helal veya haram değil sadece dünyevi cezası olan bir suçtur. Bu çağdaş kanunlarınıza göre boşanmanın zorluğunu ve ağır faturasını gören birçok erkek ayrılmayı düşünmeden karısını hizaya getirebilmek için dövebilir (ki dövüyor), kocasından dayak yiyen kadın resmi mercilere müracaat ederek kocasını cezalandırabilir (ki cezalandırıyor) veya kocasına uzaklaştırma cezası verdirebilir (ki verdiriyor) ve bunu hazmedemeyen kocası kendisini bıçakla veya pompalı tüfekle öldürdüğü zaman (ki öldürüyor) yine resmi mercilerin vereceği cezayı çektikten sonra hayatına devam edebilir (ki ediyor). İslami aile hukukunu beğenmeyip tercih ettiğiniz çağdaş hukukun pratik yaşantıdaki hikmetli (!) sonuçları işte bunlardır.

Sizler kadına şiddet konusunda kendi kanunlarınızı ve bu kanunların doğal sonuçlarını konuşup tartışmanız gerekirken, faturayı ne ara İslam hukukuna kesip “Kur’an’da kadına vurma var mı, yok mu?” sorusuna cevap arıyorsunuz ki? Size ne bundan? Sizler aklınız varsa kendi hukukunuzu gözden geçirip, kadına şiddeti ölüm noktasına kadar götüren kendi kanunlarınızı, kendi yasalarınızı tartışsanız ya!. Bu şiddetin temelinde erkeği ve erkek karakterini yok sayarak feminizm adına kadını kutsayan, kadını önceleyerek yücelten yasalarınızın ve bunun tabi bir sonucu olarak geçinemeyen eşlerin birbirinden boşanmalarını zorlaştıran kanunlarınızın olduğunu görmüyor musunuz?

Kadına şiddetin nedeni İslam’ın aile hukuku değil sizin tercih ettiğiniz sizin hukukunuzdur. Aileyi iki başlı hale getiren, kadını kocasına karşı itaatsizliğe ve isyana sürükleyen, geçinemedikleri zaman boşanma tazminatı, mal paylaşımı ve sürekli nafaka da olmak üzere getirdiğiniz yasalarla geçimsiz ailelerin boşanmasını zorlaştıran ve bu geçimsizlik içinde aile içi şiddeti körükleyen sizin kabul ettiğiniz bu hukuktur. Sizin reddettiğiniz İslami hukuka göre iki tarafın da kabul ettiği bir mehir üzerinde anlaşarak evlilik yapanlar, bu evliliği adalet ve huzur içinde sürdürebildikleri gibi değişik nedenlerle geçinemedikleri zaman da şiddete baş vurmadan bu mehiri ödeyerek ve mahkeme kapılarında hiç sürünmeyerek birbirlerinden ayrılabilirler. Zaten erkeğin aile reisi kabul edilerek boşama yetkisinin erkeğe verildiği bu aile yapılarında, ayrılmak istemeden geçinmek isteyen kadınlar da İslam’ın kendilerine yüklediği vazifeleri yerine getirerek kocalarına karşı nefsi ve batıl nedenlerle isyankar değil, hak nedenlerle itaatkar olan kadınlardır.

Tabi ki İslam’a ve Kur’an’a bağlı müslümanlar tarafından iman edilerek yaşanılan bu hukuk, sizleri hiç ama hiç ilgilendirmez. Sizler aranızda kendi hukukunuzu ve kendi hukukunuzun vahim neticelerini tartışabilirsiniz. Aynı vahim neticelerle karşılaşan batı toplumları bu sorunlara çözüm olarak meşru evliliklerden her gün uzaklaşmakta, nikahın ve mehrin olmadığı birlikte deneme süreci yaşamaktadırlar. Birçok erkekle uzun yıllar bu deneme sürecini yaşayan denek kadınlar ise daha sonra hiçbir sorumluluk duyulmaksızın bir kenara atılabilmektedir. Tabi ki dünya feministlerinin bu modern tercihe bir itirazları yoktur. Onlar müslümanların kadına vurup-vurmamasıyla ilgilenmektedirler.

 Lütfen kendi işinize bakıp, kendi yasalarınızı değerlendiriniz. Bizler sizin kabul ettiğiniz hukuka hiç karışmak istemememize rağmen insani düzlemde bizlerden nasihat almak isterseniz, aile hayatında kadını önemsediğiniz kadar erkekleri de önemsemenizi ve geçimsizlik durumlarında aileler içindeki şiddeti durdurabilmek için ilk iş olarak adil şartlarda boşanmayı kolaylaştırmanızı tavsiye edebiliriz. Adil şartların ne olduğunu bilmek istiyorsanız, istemeye istemeye İslam hukukuna bakabilir ve bu hukuktan faydalanabilirsiniz.

Laik çağdaşlar olarak “Kesinlikle olmaz” diye haykırdığınızı duyuyoruz. Telaşlanmayın, sizi zorla müslüman yapmak gibi ne bir niyetimiz, ne de böyle bir hakkımız var. Dolayısıyla müslümanlıktan veya müslümanların çoğalmasından korkmanıza, müslüman veya müslümanım diyen bir insan çirkin bir hata da bulunduğu zaman hep birlikte ayağa kalkıp o kişinin şahsında İslam’ı ve müslümanlığı karalamanıza gerek yok. Sizlerin o çirkin hataya değil İslam’a ve müslümanlığa cephe aldığınızı görüyoruz. 

Ama yetsin artık.
Lütfen yakamızdan düşün. Müslümandan ve müslümanların çoğalmasından korkarak İslam’a saldırmaktan vazgeçin. Bu ülkedeki müslümanlar bir asırdır devlet baskısı görmüş olsalar da geçmiş tarihimizde görüleceği gibi gayri müslimlere baskı yapacak insanlar değildir. Çünkü biz laik olmasak da dinde zorlamanın olmadığı hükmüne iman eden müslümanlarız. Kur’an-ı Kerim örneğinde olduğu gibi çok büyük güç ve kudret sahibi Süleyman (a.s.) dahi güç ve kuvvet kullanarak Sebe halkını Allah’a teslim olmaya mecbur etmemiş sadece kendisine itaate davet etmiştir. Çünkü Allah’a teslim olup-olmama konusunda Allah’ın insanlara verdiği tercih hakkını kendisinin dahi iptal edemeyeceğini biliyordu. Süleyman (a.s.) gibi bizler de Allah’a teslimiyet konusunda sadece davette bulunur, uhrevi akibetine katlanmanız şartıyla hepinizi kendi tercihiyle baş başa bırakırız.

Dolayısıyla İlahi davetimizi veya boşanmanın adil şartlarda kolaylaştırılması konusundaki insani tavsiyelerimizi dikkate almayabilir, hatta ve hatta geçinemeyen ailelerdeki şiddetin önüne geçilebilmesi boşanmanın kolaylaştırılmasına bağlı iken son getirdiğiniz boşanmada (eşlerin aile bütçesine katkılarına ve harcamalarına bakılmadan) mal paylaşımı yasasıyla, kötü niyetli erkekleri karısını sadece dövmeye değil adice planlarla öldürmeye dahi teşvik edebilirsiniz. Bu sizin bileceğiniz iştir.

Müslümanım diyerek bu meseleyi tartışanlara veya müslümanlar için rahmet olan İslami aile hukukunun ne olup-ne olmadığını anlamak isteyenlere de, her hükmünde hikmet olan bu hukuku kısaca şöyle anlatabiliriz.,

Öncelikle şunu belirtelim ki günümüzdeki birçok müslüman erkeğimize ve kızımıza tuhaf gelse de, İslam’a göre evlenmek isteyen müslümanlar dünyevi rahat ve mutluluk için değil önemle ve öncelikle kendilerini ahiret saadetine götürecek bir aile kurmak ve müslüman nesiller yetiştirmek için evlenmek isterler. Bu hak nedeni gözettikleri için Kurani ve Nebevi nasihate göre karşı tarafta mal, makam, meslek veya güzelliği değil Allah korkusunun ve hükümlere teslimiyetin derinliğini önemseyip, bu hasletleri talep ederler. Bu talep istikametinde evlenmeyi düşünen iki kişi, aralarında mutabık kaldıkları bir mehir belirlerler. Bu mehrin belirlenmesinde kadın tarafı erkek tarafına yeterince güvenemiyor veya bazı kuşkuları varsa söylenen mehri kabul etmeyip evlenmeyi reddedeceği gibi, menfi olasılıkları dikkate alarak mehri karşı tarafın durumuna göre dilediği kadar yüksek de tutabilir. Bir kadın için helal olan bu yüksek mehir talebinde yadırganacak veya ayıplanacak hiçbir şey olmadığı için son kararı vermek erkek tarafına düşer. Her iki taraf bir mehir üzere anlaşıp-mutabık kaldıklarında bu mehir üzere evlenirler ve Allah’ın hükümlerini dikkate alarak dünya ve ahiret saadeti için yaşamaya başlarlar.

Hiçbir kurumda iki başlılık olmayacağı için kadın ne kadar zengin veya geliri ne kadar yüksek olursa olsun, Rabbimiz ailenin korunmasıyla birlikte bütün ihtiyaç ve idare sorumluluğunu son aşamada erkeğe yüklemekte ve görüş ayrılığı olan konularda kadına da kendi fikrini söyledikten sonra erkeğin nihai kararına uymasını istemektedir. Mehir veren taraf olarak ayrılmaya daha temkinli ve soğukkanlı yaklaşacak olan erkeğe boşama yetkisi ve çocukları alma hakkı verildiği için aile yapısını korumak isteyen kadının erkeğe itaati ve sabrı kolaylaştırılmakta, bu kadını kocasının kabul etmeyeceği aşırı isteklerden engellemektedir. İslam’da önce adalet sonra ceza hukuku geldiği ve aile içinde de sosyal adalet sağlanmadan ceza vermek zulüm olduğu için erkeklerin hem adil, hem de sabırlı, hem de hoşgörülü olmaları emredilmektedir. İlahi hükümlere rağmen aile hayatı içinde erkek kadına zulmediyorsa kadın İslam devletinde kadıya, İslam’ın yürürlükte olmadığı diğer yerlerde ise erkek ve kadın tarafından tesbit edilen iki adil hakeme başvurularak sorunlar çözümlenebilir veya erkek istemese de ayrı yaşamalarına karar verilebilir.

Elbetteki bu aile kurumunda eşler arasında farklılıklar, eşlerin birbirlerinde hoşlanmadıkları hususlar olacaktır. Kur’an-ı Kerim bu konuyla ilgili birçok ayetle bizleri genel olarak şiddete değil affa, sabıra ve hoşgörüye davet etmektedir. Af ve hoşgörüyle karşılamamız gereken bu hataların dışında Allah’ın hoş görmeyeceği yanlış ve itaatsizliklerle ilgili olarak indirilen Nisa 34 ayetinde ise ‘vadrıbu’ kelimesi ile “onlara vurun” denilmektedir. Tabi ki burada itirazlar olmakta, Ayşe kardeşimin dile getirdiği gibi 5-6 ayrı manaya gelen darabe kelimesinin ayırmak-ayrılmak anlamlarına da geldiği ifade edilmektedir. İyi ama biz bu açıklamaya itiraz edip “Darabe kelimesinin başka anlamları yok” demiyoruz ki!. 

Daha önceleri de belirttiğimiz gibi herhangi bir ayetteki bir kelime, ayetin konu bütünlüğünde birden fazla anlama geliyorsa, o ayetin anlaşılmasında kelimenin diğer anlamları da dikkate alınır. Fakat bu dikkate almada kelimenin bir anlamı diğer anlamlarını neshetmez. Çünkü çelişkisiz olan Kur'an ayetlerindeki bir kelimenin ayet içeriğine uygun birden fazla anlamı varsa, bu anlamlar birbiriyle çelişen veya birbirini nesheden değil, ayete mana zenginliği veren anlamlardır. Bizim itirazımız “Kur’an’da kadına vurmak yoktur” diyerek, feminist veya modernist yaklaşımlarla bu kelimenin “vurmak” anlamını tamamen neshetmeye çalışan kimseleredir.

Oysa bu kelimenin söz konusu anlamlardan hangi anlama geldiğini öğrenebilmek için Kur’an ve hadislere baktığımızda, ayette yer alan bu kelimenin vurmak anlamına geldiği konusunda tartışmasız bir ittifak vardır. Nitekim Eyyüb (a.s.) kıssasındaki örneğe, Resulullah (s.a.v.)’den ulaşan rivayetlerin geneline ve ümmetin asırları kapsayan icmasına baktığımız zaman bu kelimenin üst anlam olarak vurmak olduğunu açıkça görebiliyoruz.

Bunu görmemize ve kabul etmemize rağmen bu kelimenin alt anlamlarını tabi ki reddetmez, ayet bütünlüğüne aykırı olmayan ayrılmak anlamını da dikkate alabiliriz. Yatakların ayrılarak ev içinde ayrı yaşanması ayette zaten zikredildiği ve müslüman bir erkek nikahı altındaki kadının başka bir yerde yaşamasına haklı olarak izin vermeyeceği için bu ayrılma boşanma anlamına gelebileceği gibi erkek kadının ailesini güvenilir buluyorsa kadını bir süre ailesinin yanına göndermek olarak da anlaşılabilir. Bunların hiçbirisi ayete ve Kur’an’a aykırı değildir. Çünkü bu ayette hanımına önce nasihat edip yatağını ayırdıktan sonra “Vurup-dövmeden ayrılamazsın” denilerek, erkek illa ki vurmaya mecbur bırakılmıyor ki!. Bir erkek vurmak istemez, vurmayı kendine yakıştırmaz veya vurmakta fayda görmezse karısına hiç vurmadan ayrılıp-boşanabilir.

Zaten bizler de “Kur’an’da kadına vurmak” vardır dememize rağmen “Kur’an’a göre kadına vurmak farzdır” demiyoruz. Vurmak veya ayrılmak, aile yapısını İslami esaslara göre korumaya çalışan erkeğin tercihine bırakılmıştır. Mesela dava sahibi bir erkek aşırı dünyevi istekleri nedeniyle geçinemediği hanımına hiç vurmadan ona “Sen öncelikle dünya hayatını ve onun zinetlerini istiyorsan, boşanma bedelini vererek seni güzellikle salıvereyim” diyebilir. Zaten alemlerin Rabbi olan Allah (c.c.) Resulüne (Peygamber eşi olarak mü’minelere örnek olması gereken hanımların bunun farkında değilse onlara vurmana gerek yok buyurarak) ayrılmayı tavsiye etmiştir.,

Ey peygamber. Eşlerine de ki "Eğer siz dünya hayatını ve onun zinetini (süslü çekiciliğini) istiyorsanız, gelin size boşanma bedellerinizi vereyim de hepinizi güzellikle salıvereyim. ^{(33-Ahzab 28)}

Alemlere rahmet olarak gönderilen bir Resule eş olmanın ne anlama geldiğini çok iyi bilen peygamber hanımları için bu ayrılık tehdidi, hiç kuşkusuz ki kendilerine vurulmasından çok daha büyük bir tehdittir. Tabi ki Rahman olan Rabbimiz diğer müslüman aileler için ayrılığı ilk seçenek olarak zikretmemiş, aile hukukuyla ilgili İlahi hükümlere rağmen karısında gördüğü ciddi itaatsizlik konusunda düzelip-düzelmeyeceğinden endişe ettiği karısına önce nasihat etmesini, nasihat fayda vermezse yatağını ayırmasını ve bu aşamalardan sonra Allah’ın hoşnut olmadığı itaatsizliği sürdüren kadınla ayrılmak istemiyorsa nefsi nedenlerle kadının bu itaatsizliğini hoş görmemesini ve ona vurmasını emretmektedir. 

Ayrılmayı düşünmek istemedikleri için son çare olarak vurmayı deneyen bu erkekler ise elbetteki keyfi veya nefsi bir uygulama yapamazlar. Bu ayette vurmanın adedi ve şiddeti açıkça belirtilmiş olmasa da, itidalli ve merhametli olmak veya haddi aşmamakla ilgili diğer ayetler ve hadislerdeki rivayetler bunun muhataba ve yapılan yanlışa göre makul sınırlarını belirlemektedir. Çünkü Rahman olan Rabbimiz erkeğiyle kadınıyla bütün insanlara rahmet eden, merhametle yaklaşan bir Rabdır. Yaratılış ve İnsanlık Tarihi çalışmamızın Eyyub (a.s.) kıssasında zikrettiğimiz bir hadiseyi burada tekrar hatırlatmak istiyoruz.,

Hastalık döneminde hanımına bir nedenle kızarak ona belli bir sayıda vuracağına and-yemin eden (Ayşe kardeşim bu and ayette vardır) Eyyub (a.s.), iyileştikten sonra haklı da olsa vicdanen gerçekleştirmek istemediği bu and konusunda ne yapacağını bilemez iken Rabbimiz ona yol göstermiş ve söz konusu andın bozulması değil yerine getirilmesi gereken bir and olduğuna işaret ederek “(Söylediğin adet kadar) elinle (ince başak veya bitki sapından) deste al ve onunla vur. Andını bozma"(38-Sad 44) diye vahyetmişti.

Bu konuda Eyyub Aleyhisselam bizlere gelerek en akıllımıza ve en merhametlimize “Bozmamam gereken andımı yerine getirebilmem için ne yapmam gerekir?" diye sorsaydı, en adil ve en merhametli olan bu kardeşimiz "İnce bir bitki sapı alarak, söylediğin adet kadar hafifçe vur" diyebilir ve bizlerde bu rahmetli görüşü oldukça güzel bir görüş olarak benimseyebilirdik. Ancak merhametlilerin en merhametlisi olan şanı yüce Rabbimiz bunun da ötesine geçmiş, bir başak sapıyla söylediği adet kadar hafifçe vurmak yerine, eliyle deste yapmasını ve onunla bir kerede hafifçe vurmasını istemiştir.

Peki neden?
Bunun nedeninde rahmet, bunun nedeninde incelik vardır. Bu olayda çok Adil ve çok Latif olan Rabbimiz, bir kadının kendisine defalarca vurulmasından ziyade acı vermese de görünürdeki bu vurma hareketinden incineceğini dikkate almıştır. Çünkü hassas ve duygusal bir yaratılışta olan kadınlar, kendilerine hiç acı vermeyecek bir buğday sapıyla hafifçe de vurulsa, kendilerine defalarca vurulan bir insan durumuna düşmesinden incinirler. Dolayısıyla Rabbimiz, bu incinmenin çok az ve çok kısa olması için, sapların deste yapılmasını ve hafif bir şekilde bir kez vurularak işin hemen bitirilmesini dilemiştir. Bu yaklaşımdaki rahmet ve inceliği, öyle sanıyoruz ki kadınlarımız çok daha iyi anlayabilecekler ve böyle bir Rableri olduğu için, Rahman ve Latif olan bu Rablerine hamdedeceklerdir.

İşte müslümanlar olarak bizim dünya ve ahiret saadeti için talip olduğumuz, özel aile yaşantımızda karşılıklı iman ve mutabakat ile razı olduğumuz, severek ve sevinerek yaşamaya çalıştığımız İslam aile hukuku budur. Bu hukukta gerektiğinde kadına vurmak caiz olsa da, bu hukuk kadına şiddeti destekleyen ve kadına şiddetin nedenlerini üreten bir hukuk değildir. Siz çağdaş sapıklar bu hukuku elbetteki kabul etmeyebilir, istediğiniz hukuku yaşayabilirsiniz. Ancak tercih ettiğiniz hukukun pislik dolu faturasını İslam’a keserek, İslam’ın bu pisliği temizlemesini isteyemezsiniz.

İşte bizlerin böylesi şaşkın ve sapıklara vereceğimiz cevap bu iken kendilerine alim veya hoca denilmesine rağmen modernizmin veya feminizmin tesirinde kalan birçok kimse, çağdaş sapıkların yukarıdaki gülünç ithamlarını ciddiye alarak savunmaya geçmekte, vurmakla ilgili ayetteki kelimeyi başka anlamlara da gelir diyerek vurmak anlamını reddetmekte ve hiç hadleri değilken kelimenin bu üst anlamını neshetmektedirler.

Müslümanım diyerek bu görüşleri gündeme getirenleri anlayabilmemiz için onların sırtlarına, sırtlarında taşıdıkları beşeri bagaja bakmamız gerekir. Yaptıkları iş veya akademik ünvanları nedeniyle birbirinden tamamen ayrı iki hukukla da barışık olmak, ikisini de bir arada götürmek isteyen bu şaşkınlar, sistemin kanunlarıyla çelişkili gördükleri ayetleri evirip-çevirmeye veya farklı manalara tevil ederek kendilerince bir orta yol bulmaya çalışmaktadırlar!.

Aile hukukuyla ilgili meselelerde çifte vatandaşlık gibi çifte hukuka talip olmak isteyen bu şaşkınlara hiç boşuna uğraşmayın diyoruz. Böyle yaparak ne onlardan, ne de İslam’dan yana olabilirsiniz. Mesele bu kadar açık ve anlaşılır iken iki ayrı hukuku birbirine karıştırmaya, birbiriyle çelişkisiz(!) bir hale getirmek için batıl tartışmalara girmeye ne gerek vardır ki? Bizlere “Sizde bu ülkenin kanunları altında yaşıyorsunuz, aynı bagaj sizde de var” derlerse “Orada durun” deriz.  Bizler beşeri kanunların müdahale edemeyeceği yaşantımızın her alanında, severek ve sevinerek, gerekirse bedelini ödeyerek İslam’ın emirlerini yaşamaya çalışan müslümanlarız. Hele ki özel aile hayatı gibi karşılıklı mutabakat ile hanımlarımızla yaşayacağımız İslam aile hukukunu, ahirette de birbirinden ayrılmak istemeyen eşler olarak niye yaşamayalım, niye yaşamak istemeyelim ki?

Yaşadığımız çağda ve içinde bulunduğumuz rejimde İslami olmayan birçok zorunlulukla karşı karşıya olduğumuzu, kadınları kutsallaştıran yasalarla evli erkeklerin önü alınmaz bir şiddete sevk edildiğini elbetteki görüyoruz. Ancak müslümanlar hangi toplumda, hangi sistemde yaşıyor olurlarsa olsunlar, kendilerine özel olan aile yaşantılarında karşılıklı rıza ile istedikleri hukuku yaşamaya çalışabilirler. Bu uhrevi kurtuluşu önceleyen eşlerin İslami inançlarına ve ortak kabullerine göre yapabilecekleri bir tercih, verebilecekleri bir karardır. Aralarında kabul ettikleri aile hukukunun, yaşadıkları ülke sistemi içinde kanuni bir yaptırımı olmasa da, iman ettikleri hesap gününde ebedi bir yaptırımının olacağını dikkate alarak kendilerini kontrol edip, İlahi rıza istikametinde yaşayabilirler.

Bizler sizin gibi modernist veya feminist değiliz. Nitekim bizler “İslam fıkhında güncelleme” meselesini hak anlamında ele alıp, şartlara göre değişen meselelerde hükmün değil ictihadlerin güncellenebileceğini savunurken, sizler güncelleme kelimesiyle modernleştirmeyi anlamakta ve “İslam’da da aile reisi erkek değildir, boşama yetkisi kadında da vardır, Kur’an’a göre erkek kadına kesinlikle vuramaz..” diyerek saçmalamaktasınız. Hakkı değil realiteyi önemseyen bu sözleriniz bizleri değil ne yazık ki İslam’ı sizlerden öğrenmeye çalışan kızlarımızı, kadınlarımızı etkilemekte ve onlar da kendilerini iki büklüm eden bu bagajı sırtlarına yüklenmektedirler.

İslam’ın ve Kur’an’ın evlilikle ilgili hüküm ve tavsiyeleri apaçık iken fıtraten taşıyamayacakları bu bagajı yüklenen kızlarımız, evleneceği erkeğin isteği üzerine (tesettür için şart olmamasına rağmen) çarşafa girmeye bile razı olurlarken ne yazık ve ne gariptir ki evlilikte resmi nikahı şart koşmaktadırlar!. Günümüzdeki erkeklerin genel keyfiyetine bakarak kızlarımızın bu talebi yanlıştır veya doğrudur tartışmasına hiç girmeyeceğiz. Ancak iki hukuka talip olmak, iki hukuku birden yaşamak istemek derken kastettiğimiz işte budur. Bunlar sırtlarındaki beşeri bagaja isteyerek yerleştirdikleri kaynağı İsviçre olan hukukla birlikte, kaynağı Kur’an olan İslam aile hukukunu birlikte yaşamak istemektedirler.

Sırtlarına kambur olan bu bagajla yola çıktıktan sonra karşılaştıkları ciddi sıkıntıları İslam’ın çözmesini istemekte ve günümüzdeki yasalarla kadınına düşman olan erkeklere “Kur’an’a göre eşinize vuramazsınız” dememizi beklemektedirler. Kusura bakmayın, aile içi bir sorunla karşılaştığınız zaman cuma günü samimi gördüğünüz hocalara gidip, hocaların ayetle ilettiği hükmü beğenmediğinizde; pazartesi günü mahkemeye başvurup laik ve demokratik hakimin kararını bekleyecekseniz bizlerden size bir söz, bizlerden size bir nasihat yoktur.

Modernist alim ve hocalarınızla bir araya gelerek hep birlikte aynaya bakın ve ne yapmak istediğinizi düşünerek imanınız kadar Allah’tan korkun!. Gerçekten sizler ne yapmaya çalışıyorsunuz ki? İşinize gelen yönleriyle İsviçre hukukunu, işinize gelen yönleriyle İslam hukukunu esas alarak İlahi hukuku beşeri hukuka yama yapmak, alemlerin Rabbi olan Allah’ı bir koalisyona zorlamak mı istiyorsunuz? Bilmelisiniz ki kendine özgü ve özgün olan İslam hukuku, beşeri hukukların pisliklerini temizleyecek veya onların açıklarını kapatacak bir hukuk değildir. İslam hukuku ne beşeri bir hukuka yama olur, ne de beşeri hukuktan kendisine yabancı bir yama kabul eder.

Sonuç olarak İslam aile hukuku ile diğer beşeri hukuklar birbiriyle cem edilmesi mümkün olmayan hukuklardır. İslam aile hukuku sadece ve sadece kendisini kabul eden mü’minlerin-mü’minelerin hukukudur. Bu zorbalığın veya zorlayıcılığın olmadığı bir tercih meselesidir. Kendi tercihleriyle kaynağı İsviçre olan hukukunu benimseyip-kabul edenler, karşılaşacakları yüzlerce sorunun çözümünü İslam’da değil o hukuk içinde arayabilirler. 

Haydi selametle..

21 Mart 2018
Mehmed ALAGAŞ