| ve iz kâlet | : ve demişti |
| tâifetun | : bir bölük, bir grup |
| min-hum | : onlardan |
| yâ | : ey |
| ehle | : halk |
| yesribe | : Yesrib (Medine) |
| lâ mukâme | : yer yok |
| lekum | : sizin için |
| ferciû (fe ırciû) | : artık dönün |
| ve yeste'zinu | : ve izin istiyor |
| ferîkun | : bir grup, bir topluluk |
| min-hum | : onlardan |
| en nebiyye | : nebî, peygamber |
| yekûlûne | : derler, diyorlar |
| inne | : muhakkak, gerçekten |
| buyûte-nâ | : evlerimiz |
| avretun | : açık, muhafazasız, korumasız |
| ve mâ | : ve değil |
| hiye | : o |
| bi avretin | : açık |
| in | : ise, eğer, ancak |
| yurîdûne | : istiyorlar |
| illâ | : sadece |
| firâren | : firar, kaçış |
