| innemâ | : fakat, ancak, sadece |
| tunziru | : uyarırsın |
| men | : kim, kimse, kişi |
| ittebea | : tâbî oldu |
| ez zikre | : zikre |
| ve haşiye | : ve huşû duydu |
| er rahmâne | : Rahmân |
| bi el gaybi | : gaybte |
| fe | : böylece, o zaman |
| beşşir-hu | : onu müjdele |
| bi magfiretin | : bir mağfiret ile |
| ve ecrin | : ve bir ecir |
| kerîmin | : üstün |
