| kâle | : dedi |
| Îsâ ibnu meryeme | : Meryem oğlu Îsâ (as.) |
| allâhumme | : ey Allâh'ım (cc.) |
| rabbe-nâ | : Rabb'imiz |
| enzil aleynâ | : bize indir |
| mâideten | : bir sofra |
| min es semâi | : semâdan, gökten |
| tekûnu lenâ îden | : bizim için bayram olsun |
| li evveli-nâ | : bizim evvelimiz (bizden öncekiler) için |
| ve âhiri-nâ | : bizim âhirimiz (bizden sonrakiler) |
| ve âyeten min-ke | : ve senden bir ayet, bir delil, bir mucize |
| ve urzuk-nâ | : ve bizi rızıklandır |
| ve ente | : ve sen |
| hayru er râzikîne | : rızık verenlerin en hayırlısı |
