| huve ellezî | : o ki, ki o |
| halaka | : yarattı |
| es semâvâti | : semalar, gökler |
| ve el arda | : ve arz, yeryüzü, yer |
| fî | : de, da |
| sitteti | : altı |
| eyyâmin | : günler |
| summe | : sonra |
| estevâ | : istiva etti |
| alâ | : üzerine |
| el arşı | : arş |
| ya'lemu | : bilir |
| mâ | : şey |
| yelicu | : girer |
| fî el ardı | : yerin içine |
| ve mâ | : ve şey |
| yahrucu | : çıkar |
| min-hâ | : ondan |
| ve mâ | : ve şey |
| yenzilu | : iner |
| min es semâi | : semadan, gökten |
| ve mâ | : ve şey |
| ya'rucu | : uruc eder, yükselir |
| fî-hâ | : orada, onun içine |
| ve huve | : ve o |
| mea-kum | : sizinle beraber |
| eyne mâ | : nerede |
| kuntum | : siz oldunuz |
| ve allahu | : ve Allah |
| bimâ | : şeyleri |
| ta'melûne | : yapıyorsunuz |
| basîrun | : en iyi gören |
