mimmâ (min-mâ) | : şeyden |
hatîâti-him | : onların hataları, kendi hataları, büyük günahlarından |
ugrikû | : boğuldular |
fe | : artık, sonra |
udhılû | : dahil edildiler, sokuldular |
nâran | : ateş |
fe | : artık |
lem yecidû | : bulamazlar |
lehum | : onlar için, kendileri için |
min dûni allâhi | : Allah'tan başka |
ensâran | : yardımcı |