| yâ eyyuhâ | : ey |
| ellezîne | : onlar, o kimseler |
| âmenû | : âmenû oldular (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler) |
| lâ tedhulû | : siz girmeyin |
| buyûte | : evler |
| en nebiyyi | : nebî, peygamber |
| illâ | : ancak, başka, hariç, olmadıkça |
| en yu'zene | : izin verilmek |
| lekum | : sizin için, size |
| ilâ | : e, a |
| taâmin | : yemek |
| gayre | : gayri, başka, dışında |
| nâzırîne | : bekleyenler, gözleyenler |
| inâ-hu | : onun vakti geldi |
| ve lâkin | : ve ancak, lâkin, fakat |
| izâ duîtum | : çağrıldığınız zaman, davet edildiğiniz zaman |
| fedhulû (fe udhulû) | : o zaman girin |
| fe | : artık, o zaman |
| izâ taimtum | : yemeği yediğiniz zaman, yemeği yeyince |
| fenteşirû (fe inteşirû) | : hemen dağılın |
| ve lâ muste'nisîne | : ve sohbet etmek istemeyin |
| li hadîsin | : söze |
| inne | : muhakkak |
| zâlikum | : işte bu |
| kâne | : oldu |
| yu'zî | : eziyet verir, veriyor |
| en nebiyyi | : nebî, peygamber |
| fe | : artık, fakat |
| yestahyî | : haya duyuyor, çekiniyor, utanıyor |
| min-kum | : sizden |
| vallâhu | : ve Allah |
| lâ yestahyî | : haya duymaz, çekinmez |
| min el hakkı | : haktan |
| ve izâ seeltumû-hunne | : ve onlardan istediğiniz zaman, sorduğunuz zaman |
| metâan | : bir meta, bir şey |
| fes'elûhunne (fe es'elû-hunne) | : o zaman, o taktirde onlardan isteyin, onlara sorun |
| min verâi | : arkasından |
| hıcâbin | : perde, örtü |
| zâlikum | : işte bu |
| atharu | : en temiz, daha temiz |
| li | : için |
| kulûbi-kum | : sizin kalpleriniz |
| ve kulûbi-hinne | : ve onların kalpleri |
| ve mâ kâne | : ve olmaz |
| lekum | : sizin için |
| en tu'zû | : eziyet vermeniz |
| resûle | : resûl, elçi |
| allâhi | : Allah |
| ve lâ | : ve olmaz |
| en tenkihû | : sizin nikâh etmeniz |
| ezvâce-hu | : onun eşleri |
| min ba'di-hî | : ondan sonra |
| ebeden | : ebediyyen |
| inne | : muhakkak |
| zâlikum | : bu |
| kâne | : oldu |
| indallâhi (inde allâhi) | : Allah'ın katında |
| azîmen | : büyük |
