hâ Araması

1-Fâtiha 2
el hamdu : hamd, övgü, sena, manevî ni'metlere şükür

10-Yunus 1
el kitâbi el hakîmi : hikmetli kitap

10-Yunus 2
en evhay-nâ : vahyetmemiz

10-Yunus 2
hâzâ : bu

10-Yunus 3
ellezî halaka : ki o yarattı

10-Yunus 4
hakkan : haktır, gerçektir

10-Yunus 4
yebdeu el halka : ilk olarak (örneksiz) yaratmaya başlar

10-Yunus 4
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi tezkiye edici ameller, salih ameller yapanlar

10-Yunus 4
min hamîmin : kaynar sudan

10-Yunus 5
mâ halaka allâhu : Allah'ın yarattığı şeyler (Allah ne yarattı ise)

10-Yunus 5
bi el hakkı : hak ile

10-Yunus 6
ve en nehâri : ve gündüz

10-Yunus 6
ve mâ halaka allâhu : ve Allah'ın yarattığı şeyler

10-Yunus 7
bi el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 7
bi-hâ : onunla

10-Yunus 9
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

10-Yunus 9
el enhâru : nehirler, ırmaklar

10-Yunus 10
fî-hâ : orada

10-Yunus 10
subhâne-ke allâhumme : Allah'ım Seni tenzih ederim

10-Yunus 10
fî-hâ : orada

10-Yunus 10
en el hamdu li allâhi : 'Allah'a hamdetmek'tir

10-Yunus 11
bi el hayri : hayrı

10-Yunus 14
halâife : halifeler

10-Yunus 15
hâzâ : bu

10-Yunus 15
mâ yûhâ : vahyolunan şey

10-Yunus 15
ehâfu : korkarım

10-Yunus 18
hâulâi : bunlar

10-Yunus 18
subhâne-hu : o sübhandır, o münezzehtir

10-Yunus 22
hattâ : a kadar, hatta

10-Yunus 22
bi-hâ : onunla

10-Yunus 22
câet-hâ : ona geldi

10-Yunus 22
min hâzihi : bundan

10-Yunus 23
bi gayri el hakkı : haksız yere

10-Yunus 23
metâ el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının metaı, malı

10-Yunus 24
meselu el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının meselesi (örneği, durumu)

10-Yunus 24
hattâ izâ : hatta olunca, olduğu zaman

10-Yunus 24
ehazet el ardu : yeryüzü aldı

10-Yunus 24
zuhrufe-hâ : onun güzelliği, onun güzelleşmesi (son derece güzel ve parlak olması)

10-Yunus 24
ehlu-hâ : onun sahibi

10-Yunus 24
aleyhâ : ona

10-Yunus 24
etâ-hâ : ona geldi

10-Yunus 24
ev nehâren : veya gündüz

10-Yunus 24
fe ceal-nâ-hâ : böylece onu kıldık (yaptık)

10-Yunus 24
hasîden : hasat ederek, kökünden kopararak

10-Yunus 26
ashâbu el cenneti : cennet halkıdır

10-Yunus 26
fî-hâ : orada

10-Yunus 26
hâlidûne : devamlı kalanlardır

10-Yunus 27
bi misli-hâ : onun bir misli iledir

10-Yunus 27
ashâbu en nâri : ateş halkıdır

10-Yunus 27
fî-hâ : orada

10-Yunus 27
hâlidûne : devamlı kalanlardır

10-Yunus 30
mevlâ-hum el hakkı : onların mevlâsı Hakk'tır

10-Yunus 31
el hayye : diri, canlı

10-Yunus 31
min el hayyi : diriden, canlıdan

10-Yunus 32
el hakku : Hakk'tır

10-Yunus 32
el hakkı : Hakk

10-Yunus 33
hakkat : gerçekleşmiştir

10-Yunus 34
el halka : yaratma, halketme

10-Yunus 35
ilâ el hakkı, : hakka

10-Yunus 35
yehdî li el hakkı : hakka ulaştırır, hidayete erdirir

10-Yunus 35
yehdî ilâ el hakkı : hakka hidayet eder (ulaştırır)

10-Yunus 35
ehakku : daha lâyık, daha çok hak sahibi

10-Yunus 36
el hakkı : hak

10-Yunus 37
hâzâ : bu

10-Yunus 45
en nehâri : gündüz

10-Yunus 45
hasire : hüsrana düştüler

10-Yunus 48
hâza el va'du : bu vaad

10-Yunus 50
ev nehâren : veya gündüzleyin

10-Yunus 53
e hakkun : bu gerçek mi, hak mıdır

10-Yunus 53
le hakkun : kesin olarak haktır (gerçektir)

10-Yunus 55
hakkun : haktır, gerçektir

10-Yunus 57
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 58
hayrun : hayırlıdır

10-Yunus 59
harâmen : haram

10-Yunus 59
ve halâlen, : ve helâl

10-Yunus 62
lâ havfun : korku yoktur

10-Yunus 64
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 67
ve en nehâre : ve gündüz

10-Yunus 68
kâlû ittehaze allâhu : dediler, Allah edindi

10-Yunus 68
subhâne-hu : o münezzehtir, ondan münezzehtir

10-Yunus 68
bi hâzâ : buna ait

10-Yunus 73
halâife : halifeler

10-Yunus 75
mûsâ ve hârûne : Musa ve Harun

10-Yunus 76
câe-humu el hakku : onlara hak geldi

10-Yunus 76
hâzâ : bu

10-Yunus 77
li el hakkı : hak için

10-Yunus 77
hâzâ : bu

10-Yunus 80
câe es seharetu : sihirbazlar geldi

10-Yunus 82
el hakka : hakkı

10-Yunus 83
alâ havfin : korkusu üzerine, korkusuyla

10-Yunus 87
ve evhaynâ : ve biz vahyettik

10-Yunus 88
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 88
hattâ yerevu : görünceye kadar

10-Yunus 90
hattâ : oluncaya kadar, olunca

10-Yunus 92
halfe-ke \n(li men halfe-ke) : senden sonra, senin arkanda \n: (senden sonraki nesl'e)

10-Yunus 93
hattâ câe-hum el ilmu : onlara ilim gelinceye kadar

10-Yunus 94
el hakku : hak

10-Yunus 95
min el hâsirîne : hüsrana uğrayanlardan

10-Yunus 96
hakkat : hakettiler

10-Yunus 97
hattâ : hatta, oluncaya kadar

10-Yunus 98
fe nefea-hâ : böylece ona fayda sağladı

10-Yunus 98
îmânu-hâ : onun îmânı

10-Yunus 98
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 99
hattâ : oluncaya kadar

10-Yunus 102
ellezîne halev : yalnız, gelip geçenler

10-Yunus 103
hakkan : bir haktır, borçtur

10-Yunus 104
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 105
hanîfâ : hanif olarak

10-Yunus 107
bi hayrin : bir hayrı

10-Yunus 108
el hakku : hak, gerçek

10-Yunus 108
aleyhâ : kendi aleyhine (sorumluluğu kendi üzerinde)

10-Yunus 109
mâ yûhâ : vahyolunan şeye

10-Yunus 109
hattâ : oluncaya kadar

10-Yunus 109
hayru : hayırlıdır

10-Yunus 109
el hâkimîne : hükmedenler, hüküm verenler

100-Âdiyât 1
dabhan : nefes nefese

100-Âdiyât 2
kadhan : hızla çarparak

100-Âdiyât 3
subhan : sabah vakti

100-Âdiyât 8
el hayri : hayr, mal (malı hayır sandığı için)

100-Âdiyât 11
habîrun : haberdar olan

101-Kâria 8
haffet : hafif geldi

101-Kâria 9
hâviyetun : haviye, cehennem ateşi

101-Kâria 11
hâmiyetun : kızgın, yakıcı

102-Tekâsür 1
elhâ-kum (u) : sizi oyaladı

102-Tekâsür 2
hattâ : hatta, öyle ki

102-Tekâsür 7
terevunne-hâ : onu göreceksiniz

103-Asr 3
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

103-Asr 3
bi el hakkı : hakkı

104-Hümeze 8
inne-hâ : muhakkak o

105-Fil 1
bi ashâbi : sahiplerine

106-Kureyş 3
hâzâ el beyti : bu ev

106-Kureyş 4
min havfin : korkudan

108-Kevser 2
venhar : ve kurban kes

109-Kâfirûn 1
yâ eyyuhâ : ey, yâ

11-Hûd 1
hakîmin : hikmet sahibi, hüküm sahibi olan

11-Hûd 1
habîrin : herşeyden haberdar olan

11-Hûd 3
hasenen : güzel

11-Hûd 3
ehâfu : korkarım

11-Hûd 6
rızku-hâ : onun rızkı

11-Hûd 6
mustekarre-hâ : onun karar kıldığı (kaldığı) yer

11-Hûd 6
ve mustevdea-hâ : ve onun emanet (geçici) durduğu yer

11-Hûd 7
halaka es semâvâti : semaları yarattı

11-Hûd 7
in hâzâ : muhakkak bu

11-Hûd 8
ahharnâ : biz erteledik, tehir ettik

11-Hûd 8
ve hâka : ve kuşattı

11-Hûd 9
neza'nâ-hâ : onu biz çekip aldık

11-Hûd 11
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici ameller yapanlar

11-Hûd 12
mâ yûhâ : vahyolunan şey

11-Hûd 15
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

11-Hûd 15
ve zînete-hâ : ve onun süsünü, ziynetini

11-Hûd 15
fî-hâ : orada

11-Hûd 15
lâ yubhasûne : eksiltilmez

11-Hûd 16
ve habita : ve boşa gitti, heba oldu

11-Hûd 16
fî-hâ : orada

11-Hûd 17
innehu el hakku : (muhakkak ki o) çünkü o haktır

11-Hûd 18
ve yekûlu el eşhâdu : ve şahitler derler

11-Hûd 18
hâulâi : işte bunlar

11-Hûd 19
ve yebgûne-hâ : ve onda ararlar, isterler

11-Hûd 21
hasirû enfuse-hum : nefslerini hüsrana düşürdüler

11-Hûd 23
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

11-Hûd 23
ashâbu el cenneti : cennet halkı, cennet ehli

11-Hûd 23
fî-hâ : orada

11-Hûd 23
hâlidûne : ebedî kalanlar

11-Hûd 25
nûhan : Nuh'u

11-Hûd 26
ehâfu : korkarım, korkuyorum

11-Hûd 28
nulzimu-kum-(û)-hâ : sizi ona mecbur tutalım (zorlayalım) (elzem, mecbur, gerekli)

11-Hûd 28
lehâ : onu

11-Hûd 31
hazâin allâhi : Allah'ın hazineleri

11-Hûd 31
hayren : bir hayır

11-Hûd 34
en ensaha : nasihat etmek

11-Hûd 37
ve lâ tuhâtıb-nî : ve bana hitap etme, hitapta bulunma

11-Hûd 38
tesharû : alay ediyorsunuz

11-Hûd 38
nesharu : alay edeceğiz

11-Hûd 38
tesharûne : alay ediyorsunuz

11-Hûd 40
hattâ : olunca, o zaman

11-Hûd 40
fî-hâ : onun içine, ona

11-Hûd 41
fî-hâ : onun içine

11-Hûd 41
mecrâ-hâ : onun gidişi, akışı, yüzmesi

11-Hûd 41
ve mursâ-hâ : ve onun demir atması (durması)

11-Hûd 43
ve hâle beyne-humâ : ve ikisinin arasına girdi

11-Hûd 45
el hakku : haktır

11-Hûd 45
el hâkimîne : hüküm verenler

11-Hûd 47
ve terham-nî : ve bana rahmet et

11-Hûd 47
min el hâsirîne : hüsrana uğrayanlardan

11-Hûd 49
nûhî-hâ : onu vahyediyoruz

11-Hûd 49
ta'lemu-hâ : onu biliyorsun

11-Hûd 49
hâzâ : bu

11-Hûd 50
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 56
bi nâsıyeti-hâ : onun perçemini (saçların alındaki kısmını)

11-Hûd 57
hafîzun : hafizdir, en iyi koruyandır, muhafaza edendir

11-Hûd 59
cehadû : bilerek inkâr ettiler

11-Hûd 60
hâzihi ed dunyâ : bu dünyada

11-Hûd 61
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 61
sâlihan : Salih

11-Hûd 61
fî-hâ : orada

11-Hûd 62
hâzâ : bu

11-Hûd 62
e tenhâ-nâ : bizi nehy (men) mi ediyorsun

11-Hûd 64
hâzihî : bu

11-Hûd 64
fe zerû-hâ : onu serbest bırakın

11-Hûd 64
ve lâ temessû-hâ : ve ona dokunmayın

11-Hûd 65
fe akarû-hâ : buna rağmen onu kestiler

11-Hûd 66
sâlihan : Salih

11-Hûd 67
ve ehaze : ve aldı, helâk etti

11-Hûd 67
es sayhatu : bir çığlık, bir sayha, çok kuvvetli korkunç ses

11-Hûd 68
fî-hâ : orada

11-Hûd 69
iclin hanîzin : kızarmış buzağı

11-Hûd 70
lâ tehaf : korkma

11-Hûd 71
fe beşşernâ-hâ : o zaman onu müjdeledik

11-Hûd 71
bi ishâka : İshak ile

11-Hûd 71
ishâka : İshak

11-Hûd 72
ve hâzâ : ve bu

11-Hûd 72
şeyhan : ihtiyar, şeyh

11-Hûd 72
inne hâzâ : muhakkak ki bu

11-Hûd 73
hamîdun : çok övülen, kendisine çok hamdedilendir

11-Hûd 75
halîmun : yumuşak huylu, halim

11-Hûd 76
an hâzâ : bundan

11-Hûd 77
hâzâ : bu

11-Hûd 78
hâulâi : işte bunlar

11-Hûd 78
etharu : daha temiz

11-Hûd 79
min hakkın : bir hak (haktan)

11-Hûd 81
ehadun : birisi, bir kimse

11-Hûd 81
musîbu-hâ : ona isabet eden (edecek)

11-Hûd 82
âliye-hâ : onu en yüksek

11-Hûd 82
sâfile-hâ \n(ceale âliye-hâ sâfile-hâ) : onu en alçak \n: (onun altını üstüne getirdi)

11-Hûd 82
aleyhâ : onun üzerine

11-Hûd 84
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 84
bi hayrin : hayırda (refah ve bollukta)

11-Hûd 84
ehâfu : korkuyorum

11-Hûd 85
ve lâ tebhasû en nâse : ve insanlara eksiltmeyin

11-Hûd 86
hayrun : daha hayırlıdır

11-Hûd 86
bi hafîzin : muhafız, gözleyici

11-Hûd 87
el halîmu : yumuşak huylu, halim

11-Hûd 88
hasenen : güzel

11-Hûd 88
en uhâlife-kum : size muhalefet etmek, karşı çıkmak

11-Hûd 88
enhâ-kum : size yasakladım

11-Hûd 88
illâ el ıslâha : sadece, ancak ıslâh etmek

11-Hûd 92
ve ittehaztumû-hu : ve onu edindiniz, kabul ettiniz, öyle yaptınız

11-Hûd 94
ve ehazet : ve helâk etti, aldı

11-Hûd 94
es sayhatu : sayha, korkunç bir ses

11-Hûd 95
fî-hâ : onun içinde, orada

11-Hûd 99
fî hâzi-hi : bunda, burada

11-Hûd 100
min-hâ : ondan

11-Hûd 100
ve hasîdun : ve hasat edilmiş olan (izleri silinmiş olup izi kalmayan)

11-Hûd 102
ehaze : aldı, yakaladı

11-Hûd 103
li men hâfe : korkan kimse için

11-Hûd 106
fî-hâ : orada

11-Hûd 107
hâlidîne : ebedî kalanlar

11-Hûd 107
fî-hâ : onun içinde, orada

11-Hûd 108
hâlidîne : ebedî kalanlar

11-Hûd 108
fî-hâ : onun içinde, orada

11-Hûd 109
hâulâi : bunlar, onlar

11-Hûd 111
habîrun : haberdar olan

11-Hûd 114
nehâri : gündüz

11-Hûd 114
inne el hasenâti : muhakkak hasenat (iyilikler, kazanılan dereceler)

11-Hûd 117
ve ehlu-hâ : ve halkı

11-Hûd 119
halaka-hum, : onları yarattı

11-Hûd 120
fî hâzihi : bunda

11-Hûd 120
el hakku : hak

110-Nasr 3
hamdi : hamd

111-Tebbet 4
hammâlete : taşıyan

111-Tebbet 4
el hatabi : odun

111-Tebbet 5
fî cîdi-hâ : onun boynunda vardır

111-Tebbet 5
hablun : ip

112-İhlâs 1
ehadun : bir, tek

112-İhlâs 4
ehadun : tek, bir

113-Felâk 2
mâ halaka : yarattığı şeyler, yarattıkları

113-Felâk 5
hâsidin : haset eden

113-Felâk 5
izâ hasede : haset ettiği zaman

114-Nâs 4
el hannâsi : gizlice vesvese veren

12-Yusuf 3
evhaynâ : vahyettik

12-Yusuf 3
hâze el kur'âne : bu Kur'ân'ı

12-Yusuf 4
ehade aşere : on bir

12-Yusuf 6
el ehâdîsi : sözler, olaylar

12-Yusuf 6
etemme-hâ : onu tamamladı

12-Yusuf 6
ibrâhîme ve ishâka : İbrâhîm ve İshak

12-Yusuf 6
hakîmun : hikmet sahibidir, hüküm sahibidir

12-Yusuf 8
ehabbu : daha sevgili

12-Yusuf 12
hâfizûne : koruyanlar, muhafaza edenler

12-Yusuf 13
ve ehâfu : ve korkuyorum, korkarım

12-Yusuf 14
le hâsirûne : hüsrana düşenler

12-Yusuf 15
ve evhaynâ : ve biz vahyettik

12-Yusuf 15
hâzâ : bu

12-Yusuf 19
hâzâ : bu

12-Yusuf 21
min te'vîli el ehâdîsi : olayların, sözlerin yorumundan (yorumunu)

12-Yusuf 23
fî beytihâ : onun evinde

12-Yusuf 24
bi-hâ : onu (bayanı)

12-Yusuf 24
burhâne : delilini

12-Yusuf 25
seyyide-hâ : onun efendisi (kadının)

12-Yusuf 26
min ehli-hâ : onun (kadının) ailesinden

12-Yusuf 29
an hâzâ : bundan

12-Yusuf 29
min el hâtıîne : kasten günah işleyenlerden

12-Yusuf 30
fetâhâ : onun emrinde olan (kölesi) genç delikanlı

12-Yusuf 30
şegafe-hâ : onun kalbine işlemiş

12-Yusuf 30
le nerâ-hâ : onu görüyoruz

12-Yusuf 31
hâşe : hayır

12-Yusuf 31
hâzâ : bu

12-Yusuf 31
in hâzâ : bu olsa, olursa

12-Yusuf 33
ehabbu : daha sevimlidir

12-Yusuf 35
hattâ : ...e kadar

12-Yusuf 36
ve dehale : ve girdi

12-Yusuf 36
ehadu-humâ : onlardan biri

12-Yusuf 36
hamren : üzüm

12-Yusuf 36
ve kâle el âharu : ve diğeri dedi

12-Yusuf 38
ve ishâka : ve İshak

12-Yusuf 39
hayrun : daha hayırlı

12-Yusuf 39
el kahhâru : kahhar olan (tutan, yakalayan, hakim ve gâlip olan)

12-Yusuf 40
semmeytumû-hâ : onu isimlendirdiniz

12-Yusuf 40
bi-hâ : ona

12-Yusuf 41
emmâ ehadu-kumâ : ama, fakat, sizin ikinizden biri

12-Yusuf 41
hamren : şarap, üzüm

12-Yusuf 41
ve emmâ el âharu : ve (ama) fakat diğeri, diğerine gelince

12-Yusuf 43
ve uhara : ve diğerleri, ötekileri

12-Yusuf 43
yâ eyyuhâ el meleu : ey (kavmin) önde gelenleri, ileri gelenler

12-Yusuf 46
eyyuhâ es sıddîku : ey doğru sözlü, sıddîk

12-Yusuf 46
ve uhare : ve diğerleri

12-Yusuf 47
mâ hasadtum : hasat ettiğiniz, biçtiğiniz şeyleri

12-Yusuf 51
hatbukunne : üzerinde konuşma yaptığınız konu, mesele

12-Yusuf 51
hâşe : hayır

12-Yusuf 51
hashasa el hakku : hak (gizli iken sonradan) ortaya çıktı

12-Yusuf 52
keyde el hâinîne : ihanet edenlerin tuzağı, hilesi

12-Yusuf 55
hazâin el ardı : bu yerin hazineleri

12-Yusuf 55
hafîzun : koruyan

12-Yusuf 56
min-hâ : oradan, orada

12-Yusuf 56
haysu : yer, yerde

12-Yusuf 57
hayrun : daha hayırlıdır

12-Yusuf 58
fe dehalû : böylece girdiler

12-Yusuf 59
bi cehâzi-him : zahire yüklerini

12-Yusuf 59
hayru : en hayırlısı

12-Yusuf 62
fî rihâli-him : onların yüklerinin içine (heybelerine)

12-Yusuf 62
ya'rifûne-hâ : onu tanırlar, onu farkederler

12-Yusuf 63
ehâ-nâ : kardeşimiz

12-Yusuf 63
hâfizûne : koruyanlar, koruyan kimseler, koruyucular

12-Yusuf 64
hayrun : en hayırlı

12-Yusuf 64
hâfizen : koruyucu, koruyan

12-Yusuf 64
erhamu er râhimîne : rahmet edenlerin en çok rahmet edenidir

12-Yusuf 65
hâzihî : bu

12-Yusuf 65
ehâ-nâ : kardeşimiz

12-Yusuf 66
hattâ : ...e kadar

12-Yusuf 66
en yuhâta : kuşatılmak, ihata edilmek

12-Yusuf 68
dehalû : girdiler

12-Yusuf 68
min haysu : yerde, yerden

12-Yusuf 68
hâceten : bir dilek, bir hacet

12-Yusuf 68
kadâ-hâ, : o vuku buldu, onu (işi, olayı) yerine getirdi

12-Yusuf 69
dehalû : girdiler

12-Yusuf 69
ehâ-hu : onun kardeşi

12-Yusuf 70
bi cehâzi-him : onların yüklerini

12-Yusuf 70
eyyetu-hâ : ey

12-Yusuf 76
summestahrecehâ : sonra onu çıkardı

12-Yusuf 76
ehâ-hu : kardeşini

12-Yusuf 77
fe eserre-hâ : onu saklı tuttu, gizledi

12-Yusuf 77
ve lem yubdi-hâ : ve onu açıklamadı

12-Yusuf 78
yâ eyyuhâ el azîzu : ey azîz

12-Yusuf 78
şeyhan : ihtiyar

12-Yusuf 78
ehade-nâ : bizden birisi

12-Yusuf 80
halesû : ayrıldılar, bir kenara çekildiler

12-Yusuf 80
ehaze : aldı

12-Yusuf 80
fe len ebraha \n(bereha) : artık asla ayrılmam \n: (ayrıldı)

12-Yusuf 80
hattâ : oluncaya kadar

12-Yusuf 80
hayru el hâkimîne : hüküm verenlerin en hayırlısı

12-Yusuf 81
hâfizîne : koruyanlar, bilenler (bilgiyi muhafaza edenler, bilgi sahibi olanlar)

12-Yusuf 82
fîhâ : içinde, orada

12-Yusuf 82
fî-hâ : aralarında

12-Yusuf 83
el alîmu el hakîmu : en iyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibi olandır

12-Yusuf 85
hattâ : oluncaya kadar

12-Yusuf 85
haradan : ölüme götüren hastalık

12-Yusuf 85
min el hâlikîne : helâk olanlardan

12-Yusuf 87
tehassesû : iyice araştırın

12-Yusuf 88
dehalû : girdiler

12-Yusuf 88
yâ eyyuhâ el azîzu : ey vezir, ey azîz

12-Yusuf 90
ve hâzâ : ve bu

12-Yusuf 91
le hâtıîne : kasten günah işleyen günahkârlar

12-Yusuf 92
erhamu er râhimîne : rahîm olanların en çok rahmet edenidir

12-Yusuf 93
hâzâ : bu

12-Yusuf 94
rîha yûsufe : Yusuf'un kokusu (esintisi, rüzgârı, rayihası)

12-Yusuf 97
hâtıîne : bilerek günah işleyenler

12-Yusuf 99
dehalû : girdiler

12-Yusuf 100
ve harrû : ve (yere) eğildiler (çömeldiler)

12-Yusuf 100
hâzâ : bu

12-Yusuf 100
ceale-hâ : onu kıldı, yaptı

12-Yusuf 100
hakkan : hak, gerçek

12-Yusuf 100
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi olan

12-Yusuf 101
el ehâdîsi : sözler, olaylar

12-Yusuf 103
haraste : şiddetli istedin, çok istedin

12-Yusuf 105
aleyhâ : onun üzerinden

12-Yusuf 105
ve hum an-hâ : ve onlar, ondan

12-Yusuf 108
hâzihî : bu

12-Yusuf 108
ve subhânallâhi : ve Allah'ı tenzih ederim

12-Yusuf 109
hayrun : daha hayırlı

12-Yusuf 110
hattâ : öyle ki, hatta

12-Yusuf 111
hadîsen : bir söz

13-Ra'd 1
el hakku : haktır

13-Ra'd 2
terevne-hâ : onu görüyorsunuz

13-Ra'd 2
ve sehhare : ve emri altına aldı

13-Ra'd 3
fî-hâ : orada

13-Ra'd 3
ve enhâren : ve nehirler

13-Ra'd 3
fî-hâ : orada

13-Ra'd 3
en nehâre : gündüz

13-Ra'd 4
ba'de-hâ : onun bazısını

13-Ra'd 5
le fî halkın : mutlaka yaratılışta (yaratılış hakkında, konusunda)

13-Ra'd 5
ashâbu en nâri : ateş ehlidir, halkıdır

13-Ra'd 5
hum fî-hâ : onlar orada

13-Ra'd 5
hâlidûne : ebedîdirler, ebedî kalanlardır

13-Ra'd 6
kable el haseneti : iyilikten önce

13-Ra'd 6
halet : gelip geçti

13-Ra'd 7
hâdin : hidayet eden kimse (hidayetçi)

13-Ra'd 8
el erhâmu : rahimler

13-Ra'd 9
ve eş şehâdetil : ve şehadet edileni, görüleni

13-Ra'd 10
bi en nehâri : gündüzleyin

13-Ra'd 11
ve min halfi-hi : ve onun arkasından

13-Ra'd 11
hattâ : oluncaya kadar

13-Ra'd 12
havfen : korku

13-Ra'd 12
es sehâbe : bulutlar

13-Ra'd 13
bi hamdi-hi : onu hamd ile

13-Ra'd 13
bi-hâ : onu

13-Ra'd 13
el mihâli : mukavemet edilemeyen, dayanılmaz, karşı koyulmaz

13-Ra'd 14
da'vetu el hakkı : hakkın daveti

13-Ra'd 16
e fettehaztum : artık siz, ...mı edindiniz

13-Ra'd 16
halakû : yarattılar

13-Ra'd 16
halkı-hi : onun yaratması

13-Ra'd 16
el halku : yaratma

13-Ra'd 16
hâliku : yaratan

13-Ra'd 16
el kahhâru : kahhar olan, en kuvvetli olan, herşeye gücü yeten

13-Ra'd 17
bi kaderi-hâ : miktarınca, ona takdir edilen miktar kadar

13-Ra'd 17
el hakka : hak

13-Ra'd 18
ve bi'se el mihâdu : ve ne kötü yatak, döşek

13-Ra'd 19
el hakku : hak

13-Ra'd 21
ve yehâfûne : ve korkarlar

13-Ra'd 22
bi el haseneti es seyyiete : kötülüğü iyilik ile

13-Ra'd 23
yedhulûne-hâ : ona girerler

13-Ra'd 23
salaha : salih oldu, salâha ulaştı

13-Ra'd 26
bi el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı ile

13-Ra'd 26
ve mâ el hayâtu ed dunyâ : ve dünya hayatı değildir

13-Ra'd 29
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işleyenler

13-Ra'd 30
halet : gelip geçti

13-Ra'd 30
min kabli-hâ : ondan önce

13-Ra'd 30
evhaynâ : biz vahyettik

13-Ra'd 31
hattâ : oluncaya kadar

13-Ra'd 32
ehaztu-hum : onları helâk ettim, aldım, yakaladım

13-Ra'd 33
min hâdin : bir hidayet eden, hidayetçi

13-Ra'd 34
fîl hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

13-Ra'd 35
min tahti-hâ : onun altından

13-Ra'd 35
el enhâru : nehirler

13-Ra'd 35
ukulu-hâ : onun meyvesi

13-Ra'd 35
ve zillu-hâ : ve onun gölgesi

13-Ra'd 41
nenkusu-hâ : onu eksiltiyoruz

13-Ra'd 41
min etrâfi-hâ : onun çevresinden, etrafından

14-İbrahim 1
el hamîdi : kendisine hamdedilen

14-İbrahim 3
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatını

14-İbrahim 3
ve yebgûne-hâ : ve onu isterler

14-İbrahim 4
el hakîmu : hikmet sahibidir, hüküm sahibidir

14-İbrahim 8
hamîdun : kendisine hamdedilendir

14-İbrahim 13
fe evhâ : bunun üzerine vahyetti

14-İbrahim 14
hâfe makâmî : makamımdan korkan

14-İbrahim 14
ve hâfe : ve korkan

14-İbrahim 15
ve hâbe : ve kaybettiler

14-İbrahim 19
halaka : yarattı

14-İbrahim 19
bi el hakkı : hak ile

14-İbrahim 19
bi halkın : bir yaratma ile, halketme ile

14-İbrahim 22
va'de el hakkı : hakkın vaadi

14-İbrahim 23
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici amel işleyenler

14-İbrahim 23
min tahti-hâ : onun altından

14-İbrahim 23
el enhâru : nehirler

14-İbrahim 23
hâlidîne : ebedî kalırlar

14-İbrahim 23
fî hâ : orada

14-İbrahim 24
aslu-hâ : onun kökü, aslı

14-İbrahim 24
ve fer'u-hâ : ve onun dalı

14-İbrahim 25
ukule-hâ : (onun) kendi meyvesi

14-İbrahim 25
rabbi-hâ : onun Rabbinin

14-İbrahim 26
habîsetin : kötü, habis, fena, çirkin

14-İbrahim 26
mâ lehâ : onun (için) yoktur

14-İbrahim 27
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

14-İbrahim 28
ve ehallû : ve ikamet etmek üzere götürdüler, ikamet ettirdiler

14-İbrahim 29
yaslevne-hâ : ona (ateşe) yaslanırlar, maruz kalırlar

14-İbrahim 32
halaka es semâvâti : semaları yarattı

14-İbrahim 32
ve sehhare lekum : ve sizin emrinize verdi, emrinize amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 32
el enhâra : nehirler

14-İbrahim 33
ve sehhare : ve boyun eğdirdi, emre amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 33
ve sehhare : ve emre amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 33
ve en nehâra : ve gündüz

14-İbrahim 34
lâ tuhsû-hâ, : onu sayamazsınız

14-İbrahim 35
hâze el belede : bu şehir, bu belde

14-İbrahim 37
beyti-ke el muharremi : senin Beyt-i Haram'ın

14-İbrahim 39
el hamdu li allâhi : hamd Allah'a aittir, hamd Allah'adır, Allah'a mahsustur

14-İbrahim 39
ve ishâka : ve İshak

14-İbrahim 42
teşhasu : (gördüğü şeyin dehşetinden) açık kalır

14-İbrahim 48
el kahhâri : kahhar olan, kahretmeye gücü yeten

14-İbrahim 52
hâzâ : bu

15-Hicr 4
ve lehâ : ve onun vardır

15-Hicr 5
ecele-hâ : onun eceli, onun için tayin edilen zaman dilimi

15-Hicr 6
yâ eyyuhâ ellezî : ey o kimse

15-Hicr 8
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 9
hâfizûne : koruyanlar, koruyucular

15-Hicr 13
halet : geçti

15-Hicr 16
ve zeyyennâ-hâ : ve onu süsledik

15-Hicr 17
ve hafıznâ-hâ : ve onu muhafaza ettik, koruduk

15-Hicr 18
şihâbun : bir şihap, ateş parçası

15-Hicr 19
medednâ-hâ : biz onu uzattık (yaydık)

15-Hicr 19
fî-hâ : orada

15-Hicr 20
fî-hâ : orada

15-Hicr 21
hazâinu-hu : onun hazineleri

15-Hicr 22
er riyâha : rüzgârlar

15-Hicr 22
levâkıha : aşılayıcı

15-Hicr 22
bi hâzinîne : hazineler oluşturan

15-Hicr 25
hakîmun : hakîmdir, hikmet sahibidir, hüküm sahibidir

15-Hicr 26
halaknâ : biz yarattık

15-Hicr 26
hamein : (organik) dönüşüme uğramış

15-Hicr 27
halaknâ-hu : onu yarattık

15-Hicr 28
hâlikun : yaratan, yaratıcı

15-Hicr 28
hamein : (organik) dönüşüme uğramış

15-Hicr 33
halakte-hu : sen onu halkettin, yarattın

15-Hicr 33
min hamein : hameinden (organik dönüşüme uğramış olan)

15-Hicr 34
min-hâ : oradan

15-Hicr 41
hâzâ : bu

15-Hicr 44
lehâ : ona ait, onun vardır

15-Hicr 46
udhulû-hâ : oraya girin

15-Hicr 48
fî-hâ : orada

15-Hicr 48
min-hâ : oradan

15-Hicr 52
iz dehalû : girdikleri zaman

15-Hicr 55
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 57
hatbu-kum : sizin konunuz, meseleniz, konuşacağınız konu

15-Hicr 57
eyyuhâ : ey

15-Hicr 60
inne-hâ : muhakkak o

15-Hicr 64
bi el hakkı : hak ile, hakkı

15-Hicr 65
ehadun : biri, birisi

15-Hicr 65
haysu : yere

15-Hicr 66
hâulâi : onlar

15-Hicr 68
hâulâi : bunlar

15-Hicr 71
hâulâi : işte bunlar

15-Hicr 73
ehazethum : onları aldı, yakaladı

15-Hicr 73
es sayhatu : bir sayha (korkunç ses dalgası)

15-Hicr 74
âliye-hâ : onu, en yüksek (yaptık)

15-Hicr 74
sâfile-hâ : onu en alçak (yaptı)

15-Hicr 74
âliye-hâ sâfile-hâ : onun üstünün altına gelmesi, onun yükselip alçalması

15-Hicr 76
ve inne-hâ : ve çünkü o, muhakkak ki o

15-Hicr 78
ashâbu el eyketi : Eyke halkı

15-Hicr 80
ashâbu el hıcr : Hicr halkı

15-Hicr 81
an-hâ : ondan

15-Hicr 83
ehazet-hum : onları aldı (yakaladı)

15-Hicr 83
es sayhatu : korkunç bir ses, bir sayha

15-Hicr 85
ve mâ halaknâ : ve biz yaratmadık

15-Hicr 85
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 85
es safha el cemîle : güzel (bir) şekilde yüz çevirmek

15-Hicr 86
el hallâku : en iyi yaratan

15-Hicr 88
cenâha-ke : (senin) kanatların

15-Hicr 96
âhare : başka, diğer(leri)

15-Hicr 98
bi hamdi : hamd ile

15-Hicr 99
hattâ : e kadar

16-Nahl 1
subhâne-hu \n(sebbehu subhane-hu) : onu tenzih edin \n: (onu şanına yakışır şekilde tesbih edin)

16-Nahl 3
halaka es semâvâti : semaları yarattı

16-Nahl 3
bi el hakkı : hak ile

16-Nahl 4
halaka el insâne : insanı yarattı

16-Nahl 4
hasîmun : düşman, hasım

16-Nahl 5
halaka-hâ : onu yarattı

16-Nahl 5
fî-hâ : onda vardır

16-Nahl 5
ve min-hâ : ve ondan

16-Nahl 6
fî-hâ : içinde, onlarda vardır

16-Nahl 8
ve el hayle : ve atlar

16-Nahl 8
ve el hamîre : ve merkepler

16-Nahl 8
li terkebû-hâ : onlara binmeniz için

16-Nahl 9
ve min-hâ : ve ondan

16-Nahl 12
ve sehhara lekum : ve sizin emrinize verdi

16-Nahl 12
ve en nehâre : ve gündüz

16-Nahl 12
musahharâtun : emrine verilmiş olanlar

16-Nahl 14
sahhare : emrinize verdi

16-Nahl 14
telbesûne-hâ : onu takarsınız, giyersiniz

16-Nahl 15
ve enhâren : ve nehirler

16-Nahl 18
lâ tuhsû-hâ : onu hesaplayamazsınız

16-Nahl 26
fe harre : böylece çöktü

16-Nahl 26
min haysu : bir yerden

16-Nahl 29
hâlidîne : ebedî olanlar, ebediyyen kalanlar

16-Nahl 29
fî-hâ : orada

16-Nahl 30
hayren : hayır, güzellikler

16-Nahl 30
fî hâzihi ed dunyâ : bu dünyada vardır

16-Nahl 30
haseneten : iyilikler, güzellikler, Allah'ın ikramları, pozitif dereceler

16-Nahl 30
hayrun : hayırlıdır

16-Nahl 31
yedhulûne-hâ : ona girerler, dahil olurlar

16-Nahl 31
min tahti-hâ : onun altından

16-Nahl 31
el enhâru : nehirler

16-Nahl 31
fî-hâ : orada, onun içinde

16-Nahl 34
ve hâka : ve kuşattı

16-Nahl 35
ve lâ harremnâ : ve biz haram kılmayız

16-Nahl 36
hakkat : hak oldu, gerçekleşti

16-Nahl 38
hakkan : hak olarak

16-Nahl 41
ve ellezîne hâcerû : ve hicret edenler

16-Nahl 41
haseneten : hasene, güzellik, iyilik, pozitif dereceler

16-Nahl 45
min haysu : bir yerden

16-Nahl 47
alâ tehavvufin : korkuyorken, korkarken, korkar halde

16-Nahl 48
ilâ mâ halaka allâhu : Allah'ın yarattığı şeyi

16-Nahl 50
yehâfûne : (onlar) korkarlar

16-Nahl 51
ferhabûne (fe ırhabûne) : artık korkun

16-Nahl 57
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

16-Nahl 58
ehadu-hum : onlardan birisi

16-Nahl 60
el hakîmu : hakîmdir, hüküm ve hikmet sahibidir

16-Nahl 61
aleyhâ : onun üzerinde

16-Nahl 65
mevti-hâ : onun ölümü

16-Nahl 66
lebenen hâlisen : halis süt, saf süt

16-Nahl 67
hasenen : güzel

16-Nahl 68
ve evhâ : ve vahyetti

16-Nahl 69
min butûni-hâ : (onun) karnından

16-Nahl 70
halaka-kum : sizi yarattı

16-Nahl 71
yechadûne : bilerek inkâr ediyorlar

16-Nahl 72
ve hafedeten : ve torunlar

16-Nahl 75
hasenen : güzel, temiz, helâl

16-Nahl 75
el hamdu li allâhi : hamd Allah'a aittir (Allah içindir)

16-Nahl 76
ehadu-humâ : ikisinden biri

16-Nahl 76
bi hayrin : bir hayır

16-Nahl 78
ummehâti-kum : sizin annelerinizin

16-Nahl 79
musahharâtin : emir altına alınanlar, emre amade kılınmış olanlar

16-Nahl 80
testehıffûne-hâ : onu hafifçe taşırsınız

16-Nahl 80
ve min asvâfi-hâ (sûfu) : ve onun yünlerinden (koyun yünü)

16-Nahl 80
ve evbâri-hâ (vebare) : ve onun tüyleri (deve tüyü)

16-Nahl 80
ve eş'âri-hâ (şearu) : ve onun kılları (kıl)

16-Nahl 81
halaka : yarattı

16-Nahl 81
el harra : sıcak

16-Nahl 83
yunkirûne-hâ : onu inkâr ediyorlar

16-Nahl 85
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

16-Nahl 86
hâulâi : işte onlar

16-Nahl 89
hâulâi : işte onlar

16-Nahl 90
ve yenhâ : ve yasaklar, nehyeder

16-Nahl 91
tevkîdi-hâ : onu pekiştiriyorsunuz, onu sağlamlaştırıyorsunuz

16-Nahl 92
gazle-hâ : eğrilmiş ipini

16-Nahl 92
dehalen : hile, tuzak, aldatma

16-Nahl 94
dehalen : hile, tuzak, aldatma

16-Nahl 94
subûti-hâ : onun subut bulması, sebat etmesi, yere sağlam basması

16-Nahl 95
hayrun : (daha) hayırlı

16-Nahl 97
amile sâlihan : salih amel (nefsi tezkiye edici amel)

16-Nahl 97
hayâten : hayat

16-Nahl 102
bi el hakkı : hak ile

16-Nahl 103
yulhıdûne \n(elhade) : yöneliyorlar, isnad ediyorlar, dil uzatıyorlar \n: (yöneldi, dil uzattı)

16-Nahl 103
ve hâzâ : ve bu

16-Nahl 106
men şereha : kim açarsa, şerhederse

16-Nahl 107
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

16-Nahl 109
hum el hâsirûne : onlar hüsranda olanlardır

16-Nahl 110
hâcerû : hicret (göç) ettiler

16-Nahl 110
min ba'di-hâ : ondan sonra

16-Nahl 111
an nefsi-hâ : kendi nefsinden

16-Nahl 112
ye'tî-hâ : ona gelir

16-Nahl 112
rızku-hâ : onun rızkı

16-Nahl 112
fe ezâka-hâ allâhu : bundan sonra Allah ona tattırdı

16-Nahl 112
ve el havfi : ve korku

16-Nahl 113
fe ehaze-hum : bundan sonra, böylece onları yakaladı, aldı

16-Nahl 114
halâlen : helâl olarak

16-Nahl 115
harreme : haram kıldı

16-Nahl 116
hâzâ : bu

16-Nahl 116
halâlun : helâl

16-Nahl 116
ve hâzâ : ve bu

16-Nahl 116
harâmun : haram

16-Nahl 118
hâdû : yahudiler

16-Nahl 118
harremnâ : biz haram kıldık

16-Nahl 119
bi cehâletin : cehaletle, cahillikle, bilmeyerek

16-Nahl 119
min ba'di-hâ : ondan sonra

16-Nahl 120
hanîfen : hanif olarak (bir tek Allah'a inanan)

16-Nahl 122
haseneten : haseneler, güzellikler, iyilikler, (pozitif) dereceler

16-Nahl 123
evhaynâ : biz vahyettik

16-Nahl 123
hanîfen : hanif olarak (tek Allah'a inanan, yönelen)

16-Nahl 125
el haseneti : güzel (pozitif dereceler kazandıran)

16-Nahl 126
hayrun : daha hayırlıdır

17-İsrâ 1
subhâne : o sübhandır, bütün noksanlıklardan münezzehtir

17-İsrâ 1
min el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram'dan

17-İsrâ 1
havle-hu : onun etrafını, çevresini

17-İsrâ 3
men hamelnâ : taşıdığımız kimse

17-İsrâ 7
fe lehâ, : artık onun(dur)

17-İsrâ 7
dehalû-hu : ona girdiler

17-İsrâ 8
en yerhame-kum : size merhamet etmesi

17-İsrâ 8
hasîren : kuşatıcı

17-İsrâ 9
hâzâ el kur'âne : bu Kur'ân

17-İsrâ 9
es sâlihâti : salih ameller

17-İsrâ 11
bi el hayri : hayır için, hayra

17-İsrâ 12
ve en nehâre : ve gündüz

17-İsrâ 12
mehavnâ : mahvettik, sildik, giderdik

17-İsrâ 12
en nehâri : gündüz

17-İsrâ 14
hasîben : hesap görücü olarak

17-İsrâ 15
aleyhâ : (sorumluluğu) kendi üzerinedir

17-İsrâ 15
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

17-İsrâ 16
mutrafî-hâ \n(etrefe) : onun refah içinde olan ileri gelenleri, zenginleri \n: (her istediği verildi)

17-İsrâ 16
fî-hâ : orada

17-İsrâ 16
hakka : haketti, hak oldu

17-İsrâ 16
aleyhâ : onun üzerine

17-İsrâ 16
demmernâ-hâ : onu dumura uğrattık, helâk ettik

17-İsrâ 17
habîren : haberdar olarak, haberdar olan

17-İsrâ 18
fî-hâ : orada

17-İsrâ 18
yaslâ-hâ : ona maruz kalır (atılır)

17-İsrâ 19
lehâ : ona, onun için

17-İsrâ 19
sa'ye-hâ : onun çalışması

17-İsrâ 20
hâulâi : bunlar

17-İsrâ 20
ve hâulâi : ve bunlar

17-İsrâ 22
âhare : başka, diğer

17-İsrâ 23
ehadu-humâ : ikisinden birisi

17-İsrâ 24
cenâha : kanat

17-İsrâ 24
rabbirhamhumâ : Rabbim, ikisine de rahmet et

17-İsrâ 26
hakka-hu : onun hakkı

17-İsrâ 28
tercû-hâ : onu ümit edersin

17-İsrâ 29
ve lâ tebsut-hâ : ve tutma, onu fazla harcama

17-İsrâ 30
habîran : haberdar olan

17-İsrâ 31
haşyete : korku

17-İsrâ 33
harremallâhu : Allah haram kıldı

17-İsrâ 33
bi el hakkı : hak ile, hak olarak

17-İsrâ 34
hattâ yebluga : erişinceye kadar

17-İsrâ 35
hayrun : daha hayırlı

17-İsrâ 37
merehan (merah) : gururlanarak, azametle (aşırı sevinç, gurur)

17-İsrâ 37
len tahrika el arda \n(hareka) : yeryüzünü asla tahrik edemezsin (hareket ettiremezsin) \n: (deldi, tahrik etti, yardı)

17-İsrâ 39
evhâ : vahyetti

17-İsrâ 39
âhare : diğer, başka

17-İsrâ 40
vettehaze (ve ittehaze) : ve edindi

17-İsrâ 41
hâzâ : bu

17-İsrâ 43
subhânehu : Allah münezzehtir

17-İsrâ 44
bi hamdi-hi : onu hamd ile

17-İsrâ 44
tesbîha-hum : onların tesbihlerini

17-İsrâ 44
halîmen : halim

17-İsrâ 49
halkan : yaratılış

17-İsrâ 50
hadîden : demir

17-İsrâ 51
halkan : yaratılış

17-İsrâ 52
bi hamdi-hi : ona hamd ile, onun hamdi ile

17-İsrâ 54
yerham-kum : size merhamet eder, rahmet nuru gönderir

17-İsrâ 57
ve yehâfûne : ve korkarlar

17-İsrâ 58
muhlikû-hâ : onu helâk edenler, helâk ediciler

17-İsrâ 58
muazzibû-hâ : ona azap ediciler, azap edenler

17-İsrâ 59
bi-hâ : onu

17-İsrâ 59
bi-hâ : ona

17-İsrâ 60
ehâta : kuşattı, kapsadı

17-İsrâ 60
ve nuhavvifu-hum : ve onları korkutuyoruz

17-İsrâ 61
li men halakte : halkettiğin, yarattığın kimseye

17-İsrâ 62
hâzâ : bu

17-İsrâ 62
le in ahharte-ni : gerçekten eğer beni ertelersen

17-İsrâ 64
bi hayli-ke : senin atlılarınla

17-İsrâ 68
hâsiben : taş yağdıran fırtına

17-İsrâ 70
ve hamelnâ-hum : ve onları taşıdık

17-İsrâ 70
mimmen(min men) halaknâ : yarattıklarımızdan

17-İsrâ 72
fî hâzihî : burada

17-İsrâ 73
evhaynâ : sana vahyettik

17-İsrâ 73
lettehazû-ke (le ittehazû-ke) : seni mutlaka edinirler

17-İsrâ 73
halîlen : bir dost

17-İsrâ 75
di'fa el hayâti : hayatın zayıflığı (sıkıntısı)

17-İsrâ 76
min-hâ : oradan

17-İsrâ 80
mudhale : giriş ile

17-İsrâ 81
el hakku : hak

17-İsrâ 82
hasâran : ziyan, hüsran, derece kaybı

17-İsrâ 86
evhaynâ : vahyettik

17-İsrâ 88
hâzâ el kur'âni : bu Kur'ân

17-İsrâ 89
hâzâ : bu

17-İsrâ 90
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

17-İsrâ 91
el enhâre : nehirler

17-İsrâ 91
hılâle-hâ : onun arasından

17-İsrâ 93
hattâ tunezzile : sen indirinceye kadar (indirmedikçe)

17-İsrâ 93
subhâne : o sübhandır, o noksan sıfatlardan münezzehtir

17-İsrâ 96
habîren : haberdar olan

17-İsrâ 97
habet : sönmeye yüz tuttu

17-İsrâ 98
halkan : yaratılış

17-İsrâ 99
halaka es semâvâti : semaları yarattı

17-İsrâ 100
hazâine : hazineler

17-İsrâ 100
haşyete el infâkı : infâk (harcama, tükenme) korkusu

17-İsrâ 102
hâulâi : bunlar

17-İsrâ 105
ve bi el hakkı : ve hakkı

17-İsrâ 105
ve bi el hakkı : ve hak ile

17-İsrâ 108
subhâne : yücedir, sübhandır, herşeyden münezzehtir

17-İsrâ 110
ve lâ tuhâfit : ve gizleme

17-İsrâ 110
bi-hâ : onu

17-İsrâ 111
ve kulil hamdu : ve hamd ile de

18-Kehf 1
el hamdulillâhillezî : hamd Allah'adır, o ki

18-Kehf 2
ya'melûn es sâlihâti : salih (nefsi ıslâh edici) ameller yaparlar

18-Kehf 2
hasenen : (en) güzel

18-Kehf 4
ittehaze allâhu : Allah edindi

18-Kehf 6
bi hâzâ el hadîsi : bu söze

18-Kehf 7
lehâ : ona

18-Kehf 8
mâ aleyhâ : onun üzerinde olan şeyler

18-Kehf 9
hasibte : sen sandın

18-Kehf 9
ashâbe el kehfi : kehf (mağara) ehli (mağarada bulunanlar)

18-Kehf 13
bi el hakkı : hak ile, gerçek olarak

18-Kehf 15
hâulâi : işte bunlar

18-Kehf 15
ittehazû : edindiler

18-Kehf 19
ehade-kum : sizden birisi

18-Kehf 19
hâzihî : bu

18-Kehf 19
eyyu-hâ : hangisi

18-Kehf 19
ehaden : birisi

18-Kehf 21
hakkun : bir hak'tır

18-Kehf 21
fî-hâ : onda, onun hakkında

18-Kehf 22
hamsetun : beş

18-Kehf 22
ehâden : birine

18-Kehf 24
min hâzâ : bundan

18-Kehf 26
ehaden : birisi, bir kimse

18-Kehf 27
multehaden \n(elhade) : yönelinen \n: (yöneldi, meyletti)

18-Kehf 28
zînete el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının süsünü, ziynetini

18-Kehf 29
ve kulil hakku (ve kul el hakku) : ve de ki hak

18-Kehf 29
ehâta : ihata etti, sardı, kapladı

18-Kehf 29
surâdiku-hâ : onun (çadırı), onun üstten ve yanlardan saran kenarları

18-Kehf 30
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

18-Kehf 31
el enharu : nehirler

18-Kehf 31
yuhallevne : süslenirler

18-Kehf 31
fî-hâ : orada

18-Kehf 31
ve hasunet : ve güzel oldu

18-Kehf 32
li ehadi-himâ : ikisinden birine

18-Kehf 32
ve hafefnâ-humâ : ve ikisini kuşattık

18-Kehf 33
ukule-hâ : meyvelerini

18-Kehf 34
yuhâviru-hû : onunla konuşuyor

18-Kehf 35
ve dehale : ve girdi

18-Kehf 35
hâzihî : bu

18-Kehf 36
hayren : daha hayırlı

18-Kehf 36
min-hâ : ondan

18-Kehf 37
yuhâviru-hu : onunla konuşuyor, sohbet ediyor

18-Kehf 37
halaka-ke : seni yarattı

18-Kehf 38
ehaden : bir kimse, bir şey

18-Kehf 39
iz dehalte : sen girdiğin zaman

18-Kehf 40
hayran : daha hayırlısı

18-Kehf 40
aleyhâ : onun üzerinde

18-Kehf 40
tusbiha : olur

18-Kehf 41
yusbiha : olur

18-Kehf 41
mâu-hâ : onun suyu

18-Kehf 42
fe asbeha : böylece oldu

18-Kehf 42
fî-hâ : orada

18-Kehf 42
hâviyetun alâ : üzerine yıkılmış, çökmüş halde

18-Kehf 42
urûşi-hâ : onun çardakları

18-Kehf 42
ehaden : bir kimse, bir şey

18-Kehf 44
lillâhil hakkı (li allâhi el hakkı) : hak olan Allah'a aittir

18-Kehf 44
hayrun : hayırlıdır

18-Kehf 44
ve hayrun : ve hayırlıdır

18-Kehf 45
meselel hayâtid dunyâ : dünya hayatı misalini, durumunu

18-Kehf 45
fe asbeha : böylece, sonra da oldu

18-Kehf 46
zînetu el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının süsüdür, ziynetidir

18-Kehf 46
es sâlihâtu : salih ameller (nefs tezkiyesi)

18-Kehf 46
hayrun : daha hayırlıdır

18-Kehf 46
ve hayrun : ve hayırlıdır

18-Kehf 47
ve haşernâ-hum : ve onları haşrettik (topladık)

18-Kehf 47
ehaden : birisi

18-Kehf 48
halaknâ-kum : sizi yarattık

18-Kehf 49
hâzâ el kitâbi : bu kitap

18-Kehf 49
ahsâ-hâ : onu sayıyor, hesap ediyor

18-Kehf 49
hâdıren : hazır olarak

18-Kehf 49
ehaden : bir kimse

18-Kehf 51
halka es semâvâti : semaların yaratılışı

18-Kehf 51
halka : yaratılış

18-Kehf 53
muvâkıû-hâ (vakaa) : ona düşecek olanlar (düştü)

18-Kehf 53
an-hâ : ondan

18-Kehf 54
hâzâ : bu

18-Kehf 56
li yudhıdû \n(edhada) : boşa çıkarmaları için, iptal etmeleri için \n: (iptal etti, boşa çıkardı)

18-Kehf 56
el hakka : hak

18-Kehf 56
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

18-Kehf 57
an-hâ : ondan

18-Kehf 60
hattâ : oluncaya kadar

18-Kehf 61
fettehaze (fe ittehaze) : o zaman edindi

18-Kehf 62
hâzâ : bu

18-Kehf 63
vettehaze (ve ittehaze) : ve edindi (tuttu)

18-Kehf 70
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

18-Kehf 70
uhdise \n(hadese) : ben bahsederim \n: (bahsetti, anlattı)

18-Kehf 71
hattâ : oluncaya kadar

18-Kehf 71
haraka-hâ : onu deldi

18-Kehf 71
e harakte-hâ : onu deldin mi

18-Kehf 71
ehle-hâ : onun ehlini (ahalisini, içinde bulunanları)

18-Kehf 74
hattâ : oluncaya kadar

18-Kehf 76
ba'de-hâ : ondan sonra

18-Kehf 77
fentalekâ hattâ izâ : böylece ikisi yola çıktılar

18-Kehf 77
ehle hâ : şehir halkı

18-Kehf 77
fî hâ : orada

18-Kehf 77
lettehazte (le ittehaze) : elbette buna karşılık

18-Kehf 78
hâzâ : bu

18-Kehf 79
en eîbe-hâ : onu kusurlu yapmak

18-Kehf 80
haşî-nâ : biz korktuk

18-Kehf 81
hayren : (daha) hayırlısı

18-Kehf 82
sâlihan : salih (kimse)

18-Kehf 86
hattâ izâ : olduğu zaman

18-Kehf 86
vecede-hâ : onu buldu

18-Kehf 86
hamietin : bulanık, çamurlu

18-Kehf 86
inde-hâ : onun yanında

18-Kehf 88
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı, amel etti

18-Kehf 90
hattâ izâ : olduğu zaman

18-Kehf 90
vecede-hâ : onu buldu

18-Kehf 90
min dûni-hâ : ondan başka

18-Kehf 91
ehatnâ : biz ihata ettik

18-Kehf 93
hattâ izâ : olduğu zaman

18-Kehf 94
harcen : harç, ücret

18-Kehf 95
hayrun : daha hayırlı

18-Kehf 96
zubere el hadîdi : demir parçaları

18-Kehf 96
hattâ izâ : oluncaya kadar, olunca

18-Kehf 96
hattâ : e kadar, oluncaya kadar

18-Kehf 98
hâzâ : bu

18-Kehf 98
hakkan : hak

18-Kehf 99
ve nufiha : ve üfürüldü

18-Kehf 102
fe hasibe : yoksa zannettiler

18-Kehf 104
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

18-Kehf 105
fe habitat : o zaman, böylece boşa gitti, heba oldu

18-Kehf 106
ve ittehazû : ve edindiler

18-Kehf 107
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yapanlar, işleyenler

18-Kehf 108
hâlidîne : ebediyyen, kalıcı olanlar

18-Kehf 108
fîhâ : orada

18-Kehf 108
an-hâ : ondan

18-Kehf 110
yûhâ : vahyediliyor

18-Kehf 110
amelen sâlihan : salih amel (nefs tezkiyesi)

18-Kehf 110
ehaden : (başka) birisi (başka birşeyi)

19-Meryem 1
Kâf, hâ, yâ, ayn, sâd. Kâf, hâ, yâ, ayn, sâd.

19-Meryem 3
hafiyyen : gizlice, sessizce

19-Meryem 9
halaktu-ke : seni yarattım

19-Meryem 11
harece : çıktı

19-Meryem 11
evhâ : vahyetti (konuşmadan, iç sesiyle duyurdu)

19-Meryem 13
ve hanânen : ve sevgi

19-Meryem 15
hayyen : diri, canlı olarak

19-Meryem 16
min ehli-hâ : ailesinden

19-Meryem 17
fettehazet (fe ittehazet) : sonra da edindi, yaptı

19-Meryem 17
ileyhâ : ona

19-Meryem 17
rûha-nâ : ruhumuz

19-Meryem 17
lehâ : ona

19-Meryem 22
hamelet-hu : ona hamile kaldı

19-Meryem 23
ecâe-ha : onu mecbur etti

19-Meryem 23
el mehâdû : doğum sancısı

19-Meryem 23
hâzâ : bu

19-Meryem 24
nâdâ-hâ : ona seslendi

19-Meryem 24
min tahti-hâ : onun altından, alt yanından

19-Meryem 26
ehaden : bir kimse

19-Meryem 27
kavme-hâ : kendi kavmine (onun kavmine)

19-Meryem 28
uhte hârûne : Harun'un kızkardeşi

19-Meryem 31
mâ dumtu hayyen : hayatta kaldığım sürece

19-Meryem 33
hayyen : diri, canlı

19-Meryem 34
kavle el hakkı : Hakk'ın

19-Meryem 35
subhâne-hu : o sübhandır, herşeyden münezzehtir

19-Meryem 36
hâzâ : bu

19-Meryem 39
yevme el hasreti : hasret günü

19-Meryem 40
ve men aleyhâ : ve onun üzerinde olan kimseler (kişiler)

19-Meryem 45
ehâfu : korkuyorum

19-Meryem 47
hafiyyen : (çok) lütufkâr

19-Meryem 49
ishâka : İshak'ı

19-Meryem 53
ehâ-hu : onun kardeşi

19-Meryem 53
hârûne : Harun

19-Meryem 58
hamelnâ : taşıdık

19-Meryem 58
harrû : yere kapandılar

19-Meryem 59
halefe : arkasından geldi

19-Meryem 59
halfun : sonraki nesil

19-Meryem 60
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

19-Meryem 62
fî-hâ : orada

19-Meryem 62
fîhâ : orada

19-Meryem 64
ve mâ halfe-nâ : ve arkamızdakiler

19-Meryem 66
hayyen : diri, canlı olarak

19-Meryem 67
halaknâ-hu : onu yarattık

19-Meryem 68
havle : etrafı

19-Meryem 70
bi-hâ : ona, onu

19-Meryem 71
vâridu-hâ \n(verede) : ona varanlar \n: (vardı)

19-Meryem 71
hatmen : hüküm, yapılmasına karar verme

19-Meryem 72
fîhâ : orada

19-Meryem 73
hayrun : daha hayırlı

19-Meryem 75
hattâ : oluncaya kadar, hatta

19-Meryem 76
ve el bâkıyâtu es sâlihâtu : ve bâki olan salih ameller

19-Meryem 76
hayrun : daha hayırlı

19-Meryem 76
ve hayrun : ve daha hayırlı

19-Meryem 78
emittehaze (em ittehaze) : veya, yoksa ..... mı edindi (yaptı)

19-Meryem 81
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

19-Meryem 87
ittehaze : edindi, yaptı

19-Meryem 88
kâlu ittehaze : 'edindi' dediler

19-Meryem 96
ve amilu es sâlihâti : ve salih ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

19-Meryem 98
min ehadin : birisini

2-Bakara 7
hateme : mühürledi

2-Bakara 9
yuhâdiûne : aldatırlar

2-Bakara 13
es sufehâu : sefihler, akılsızlar

2-Bakara 14
halev : yalnız kaldılar, başbaşa kaldılar

2-Bakara 16
rabihat : kâr

2-Bakara 17
havle-hu : onun etrafı, çevresi

2-Bakara 19
hazara : korku

2-Bakara 21
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 21
halaka-kum : sizi yarattı

2-Bakara 24
vakûdu-hâ : onun yakıtı

2-Bakara 25
es sâlihâti : salih ameller, nefsi tezkiye edici

2-Bakara 25
min tahti-hâ : onun altından

2-Bakara 25
enhâru : nehirler

2-Bakara 25
min-hâ : on(lar)dan, oradan (orada)

2-Bakara 25
hâzellezî (hâzâ ellezî) : bu ki (o şey)

2-Bakara 25
bi-hi muteşâbihan : ona benziyen, ona benzer

2-Bakara 25
fî-hâ ezvâcun : orada eşler

2-Bakara 25
mutahharatun : temiz olan, temiz

2-Bakara 25
fî-hâ hâlidûne : orada devamlı kalacak olanlar

2-Bakara 26
fevka-hâ : onun üstünde

2-Bakara 26
el hakk : hak

2-Bakara 26
bi hâzâ : bununla

2-Bakara 27
el hâsirûne : kendilerine yazık edenler, hüsranda olanlar (kazandıkları pozitif dereceler,

2-Bakara 29
halaka : yarattı

2-Bakara 30
halîfeten : halife

2-Bakara 30
fî-hâ : orada

2-Bakara 30
bi hamdi-ke : seni hamd ile, hamdinle

2-Bakara 31
kulle-hâ : onun hepsi

2-Bakara 31
hâulâi : bunlar

2-Bakara 32
subhâne-ke : sen sübhansın, seni tenzih ederiz

2-Bakara 32
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

2-Bakara 35
min-hâ : ondan

2-Bakara 35
haysu : yerden

2-Bakara 35
hâzihi : bu

2-Bakara 36
an-hâ : ondan, oradan

2-Bakara 38
min-hâ : ondan, oradan

2-Bakara 38
fe lâ havfun : artık korku yoktur

2-Bakara 39
ashâbu : sahipleri, halkı, ehli

2-Bakara 39
hum fî-hâ : onlar orada

2-Bakara 39
hâlidûne : ebedî, sonsuz, devamlı kalacak olanlar

2-Bakara 42
el hakka : hakk, gerçek

2-Bakara 45
ve inne-hâ : hiç şüphesiz o, muhakkak ki o

2-Bakara 45
alâ el hâşiîne : huşû sahiplerine

2-Bakara 48
min-hâ : ondan

2-Bakara 48
ve lâ yu'hazu : ve alınmaz

2-Bakara 48
min-hâ : ondan

2-Bakara 51
ittehaztum(u) : siz edindiniz

2-Bakara 54
bi ittihâzi-kum(u) : edinmeniz ile, edinerek

2-Bakara 54
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

2-Bakara 55
hattâ : olana kadar, olmadıkça

2-Bakara 55
ehazet-kum(u) : sizi aldı, yakaladı

2-Bakara 58
hâzihi : bu

2-Bakara 58
min-hâ : ondan, oradan

2-Bakara 58
haysu : yer (mekân)

2-Bakara 58
hatâyâ-kum : sizin hatalarınız

2-Bakara 60
el hacere : taş, kaya

2-Bakara 61
min bakli-hâ : onun baklagillerinden

2-Bakara 61
ve kıssâi-hâ : ve onun salataları

2-Bakara 61
ve fûmi-hâ : ve onun sarımsağı

2-Bakara 61
ve adesi-hâ : ve onun mercimeği

2-Bakara 61
ve basali-hâ : ve onun soğanı

2-Bakara 61
huve hayrun : o hayırlı, o daha hayırlı

2-Bakara 61
el hakkı : hak

2-Bakara 62
hâdû : yahudiler

2-Bakara 62
ve amile sâlihan : ve salih amel, ıslâh edici (nefsi tezkiye edici) amel yaptı

2-Bakara 62
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 63
ehaznâ : almıştık

2-Bakara 64
el hâsirîne : hüsrana düşenler, hüsranda olanlar

2-Bakara 65
hasiîne : zelil, hakir, kovulmuş olanlar

2-Bakara 66
cealnâ-hâ : biz onu kıldık

2-Bakara 66
yedey-hâ (beyne yedeyha) : onun elleri (onun önündeki)

2-Bakara 66
halfe-hâ : onun arkasında

2-Bakara 68
inne-hâ : muhakkak ki o

2-Bakara 69
levnu-hâ : onun rengi

2-Bakara 69
inne-hâ : muhakkak ki o, şüphesiz o

2-Bakara 69
levnu-hâ : onun rengi

2-Bakara 71
yekûlu innehâ : diyor

2-Bakara 71
el harse : ekin (tarla)

2-Bakara 71
fî-hâ : onda

2-Bakara 71
bi el hakkı : hak ile, gerçekle

2-Bakara 71
zebehû-hâ : onu boğazladılar, kestiler

2-Bakara 72
fî-hâ : onun hakkında, o konuda

2-Bakara 73
bi ba'dı-hâ : onun bir kısmı ile

2-Bakara 74
el enhâru : nehirler, ırmaklar

2-Bakara 74
ve inne min-hâ : ve muhakkak ondan

2-Bakara 74
min haşyete : haşyet duygusundan, korkusundan

2-Bakara 75
yuharrifûne-hu : onu tahrif ederler, değiştirirler

2-Bakara 76
ve izâ halâ : ve yalnız kaldıkları zaman

2-Bakara 76
e tuhaddisûne-hum : onlara anlatıyor musunuz, haber mi

2-Bakara 76
feteha : açtı

2-Bakara 76
yuhâccû-kum : size (hüccet) delil gösteriyorlar

2-Bakara 79
hâzâ : bu

2-Bakara 80
ettehaztum (e ittehaztum) : siz edindiniz mi

2-Bakara 81
ve ehâtat : ve kuşattı

2-Bakara 81
hatîetu-hu : onun hataları

2-Bakara 81
ashâbu en nâri : ateş halkı

2-Bakara 81
fî-hâ hâlidûne : orada devamlı kalacak olanlardır

2-Bakara 82
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

2-Bakara 82
ashâbu el cenneti : cennet halkı

2-Bakara 82
fî-hâ : orada

2-Bakara 82
hâlidûne : devamlı kalacak olanlardır

2-Bakara 83
ve iz ehaznâ : ve biz almıştık

2-Bakara 84
ehaznâ : aldık

2-Bakara 85
hâulâi : onlar

2-Bakara 85
tezâharûne : yardımlaşıyorsunuz

2-Bakara 85
muharremun : haram kılınan, haram olan

2-Bakara 85
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

2-Bakara 86
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

2-Bakara 86
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

2-Bakara 91
ve huve el hakku : ve o hak, gerçek

2-Bakara 92
summe ittehaztum : sonra siz edindiniz

2-Bakara 93
ve iz ehaznâ : ve biz almıştık

2-Bakara 94
hâlisaten : halis, özel

2-Bakara 96
alâ hayâtin : hayat üzerine, hayata karşı

2-Bakara 96
ehadu-hum : onların herbiri

2-Bakara 99
bi-hâ : onu

2-Bakara 102
hârûte ve mârûte : Harut ve Marut, iki meleğin isimleri

2-Bakara 102
min ehadin : bir kimse

2-Bakara 102
hattâ : olmadıkça

2-Bakara 102
min ehadin : bir kimse

2-Bakara 102
min halâkın : nasipten bir pay, bir nasip

2-Bakara 103
hayrun : hayırlı

2-Bakara 104
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 105
min hayrin : hayırdan bir şey, bir hayır

2-Bakara 106
ev nunsi-hâ : veya onu unuttururuz

2-Bakara 106
bi hayrin : hayırlı olanı, daha hayırlısını

2-Bakara 106
min-hâ : ondan

2-Bakara 106
ev misli-hâ : veya onun mislini

2-Bakara 109
haseden : haset, çekememezlik

2-Bakara 109
el hakku : hak, gerçek

2-Bakara 109
hattâ ye'tiye : gelinceye kadar

2-Bakara 110
min hayrin : hayırdan

2-Bakara 111
hâtû : getirin

2-Bakara 111
burhâne-kum : sizin delilinizi, kanıtınızı

2-Bakara 112
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 114
fî hâ : orada

2-Bakara 114
fî harâbi-hâ : onun harap olması için

2-Bakara 114
en yedhulû-hâ : oraya girmeleri

2-Bakara 114
hâifîne : korkanlar, korku içinde olanlar

2-Bakara 116
ittehaze : edindi

2-Bakara 116
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

2-Bakara 119
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 119
an ashâbi el cahîmi : cehennem ehlinden, cehennem halkından

2-Bakara 120
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

2-Bakara 121
hakka : hak, gerçek, bihakkın, tam gerektiği gibi

2-Bakara 121
fe ulâike hum el hâsirûne : işte

2-Bakara 123
min-hâ : ondan

2-Bakara 123
ve lâ tenfeu-hâ : ve ona menfeat, fayda vermeyecek,

2-Bakara 126
hâzâ : bu

2-Bakara 129
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

2-Bakara 132
bi-hâ : onunla

2-Bakara 133
iz hadara : hazır olduğu zaman, hazır olmuştu

2-Bakara 133
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 134
halet : gelip geçti

2-Bakara 134
lehâ mâ kesebet : onun kazandığı şeyler

2-Bakara 135
hanîfen : hanîf olarak, tek Allah'a inanarak

2-Bakara 136
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 136
ehadin : biri, birisi

2-Bakara 139
tuhâccûne-nâ : bizimle mücâdele ediyorsunuz

2-Bakara 140
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 140
şehâdeten : şahitlik

2-Bakara 141
halet : gelip geçti

2-Bakara 141
lehâ mâ kesebet : onun kazandığı şey(ler)

2-Bakara 142
es sufehâu : sefihler, kendini bilmeyenler

2-Bakara 142
aleyhâ : onun üzerinde

2-Bakara 143
aleyhâ : onun üzerinde

2-Bakara 144
terdâ-hâ : ondan razı, hoşnut olacağın

2-Bakara 144
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 144
ve haysu : ve nerede

2-Bakara 144
el hakku : bir hak, gerçek

2-Bakara 146
el hakka : hakkı

2-Bakara 147
el hakku : hak, gerçek

2-Bakara 148
muvellî-hâ : ona yönelinen (yer)

2-Bakara 148
el hayrâti : hayırlar

2-Bakara 149
haysu : neresi

2-Bakara 149
harec-te : sen çıktın

2-Bakara 149
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 149
el hakku : hak

2-Bakara 150
ve min haysu : ve nereden

2-Bakara 150
harecte : sen çıktın

2-Bakara 150
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 150
ve haysu : ve nerede

2-Bakara 153
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 155
el havfi : korku

2-Bakara 158
hacce : hac yaptı

2-Bakara 158
lâ cunâhâ : vebal yoktur, günah yoktur

2-Bakara 158
hayran : bir hayır

2-Bakara 162
hâlidîne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 162
fî-hâ : orada, onun içinde

2-Bakara 162
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

2-Bakara 164
fî halkı : yaratılışta

2-Bakara 164
ve en nehâri : ve gündüz

2-Bakara 164
mevti-hâ : onun ölümü

2-Bakara 164
fî-hâ : orada

2-Bakara 164
ve es sehâbi : ve bulutlar

2-Bakara 164
el musahhari : emre amade kılınmış olan

2-Bakara 167
haserâtin : hasara uğrayan

2-Bakara 167
bi hâricîne : ile çıkacak olanlar

2-Bakara 168
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 168
halâlen : helâl olan

2-Bakara 172
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 173
harrame : haram kıldı

2-Bakara 176
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 178
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 179
hayâtun : hayat

2-Bakara 180
izâ hadara : hazır olduğu zaman, geldiği zaman

2-Bakara 180
ehade-kum(u) : sizden biriniz

2-Bakara 180
hayran : bir hayır (mal v.s)

2-Bakara 180
hakkan : bir hakk olarak

2-Bakara 182
hâfe : korktu

2-Bakara 182
aslaha : ıslâh etti, düzeltti

2-Bakara 183
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 184
uhara : diğer

2-Bakara 184
hayran : bir hayır

2-Bakara 184
hayrun : hayırdır, daha hayırlıdır

2-Bakara 185
uhara : diğer

2-Bakara 187
hattâ : oluncaya kadar

2-Bakara 187
el haytu : iplik

2-Bakara 187
min el haytı : iplikten

2-Bakara 187
lâ takrabû-hâ : ona yaklaşmayın

2-Bakara 188
bi-hâ : onu

2-Bakara 189
ve el haccı : ve hac

2-Bakara 189
min zuhûri-hâ : onun arkasından

2-Bakara 189
min ebvâbi-hâ : onun kapılarından

2-Bakara 191
haysu : yer

2-Bakara 191
min haysu : yerden

2-Bakara 191
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 191
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

2-Bakara 193
hattâ : oluncaya kadar

2-Bakara 194
el harâmu : hürmetli, yasak, haram

2-Bakara 194
el harâmi : hürmetli, yasak, haram

2-Bakara 196
el hacce : hac

2-Bakara 196
hattâ : oluncaya kadar

2-Bakara 196
ilâ el haccı : hacca kadar

2-Bakara 196
fî el haccı : hacda

2-Bakara 196
hâdırı : hazır olan, bulunan

2-Bakara 196
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 197
el haccu : hac

2-Bakara 197
el hacca : hac

2-Bakara 197
fî el haccı : hacta

2-Bakara 197
min hayrın : hayırdan

2-Bakara 197
hayra ez zâdi : azığın hayırlısı

2-Bakara 198
el meş'ari el harâmi : Meş'aril Haram, Arafat'tan dönüş

2-Bakara 199
min haysu : yerden

2-Bakara 200
min halâkın : bir nasip, bir pay

2-Bakara 201
haseneten : hasene, hayır, iyilik, güzellik

2-Bakara 203
teahhara : tehir ederse, gecikirse

2-Bakara 204
fî hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

2-Bakara 205
fî-hâ : orada

2-Bakara 205
el harse : ekinler

2-Bakara 206
ehazet-hu : onu alır, tutar (mani olur)

2-Bakara 206
hasbu-hu : onun hasbu, ona kâfi gelen, ona

2-Bakara 206
el mihâdu : yatak, döşek

2-Bakara 208
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 209
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

2-Bakara 212
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

2-Bakara 212
ve yesharûne : ve alay ediyorlar

2-Bakara 213
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 213
min el hakkı : haktan

2-Bakara 214
em hasibtum : yoksa zan mı ettiniz

2-Bakara 214
halev : gelip geçti

2-Bakara 214
hattâ : olacak kadar

2-Bakara 215
min hayrin : hayırdan, hayır olarak

2-Bakara 216
hayrun : hayırdır, hayırlıdır

2-Bakara 217
an(i) eş şehri el harâmi : haram aydan

2-Bakara 217
ve el mescidi el harâmi : ve Mescid-i Haram

2-Bakara 217
hattâ : oluncaya kadar

2-Bakara 217
habitat : boşa gider

2-Bakara 217
ashâbu en nâri : ateş ehlidir

2-Bakara 217
fî-hâ : onun içinde, orada

2-Bakara 217
hâlidûne : ebediyyen kalıcak olanlardır

2-Bakara 218
hâcerû : hicret ettiler

2-Bakara 219
an el hamri : şaraptan

2-Bakara 220
hayrun : hayır, hayırlı

2-Bakara 220
ve in tuhâlitû-hum : ve eğer onlara karışırsanız, katılırsanız

2-Bakara 220
hakîmun : hakîmdir, hüküm ve hikmet sahibidir

2-Bakara 221
hattâ yu'minne : mü'min oluncaya, îmân edinceye kadar

2-Bakara 221
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

2-Bakara 221
hattâ yu'minû : mü'min olunca, îmân edinceye kadar

2-Bakara 221
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

2-Bakara 222
hattâ yathurne : temizleninceye kadar

2-Bakara 222
min haysu : yerden

2-Bakara 223
harsun : tarla

2-Bakara 223
harse-kum : sizin tarlanız

2-Bakara 225
halîmun : halîm olan, yumuşak muamele eden

2-Bakara 228
mâ halaka : yarattığı şey

2-Bakara 228
fî erhâmi-hinne : onların rahimlerinde

2-Bakara 228
ehakku : daha çok hak sahibi

2-Bakara 228
ıslâhan : ıslâh etmek, düzeltmek

2-Bakara 228
hakîmun : hakîmdir, hüküm sahibidir

2-Bakara 229
en yehâfâ : korkmaları

2-Bakara 229
lâ cunâha : günah yoktur

2-Bakara 229
lâ ta'tedû-hâ : onu aşmayın

2-Bakara 230
in tallaka-hâ : eğer onu boşarsa

2-Bakara 230
hattâ : olmadıkça, oluncaya kadar

2-Bakara 230
tenkiha : nikâhlanır

2-Bakara 230
in tallaka-hâ : eğer onu boşarsa

2-Bakara 230
lâ cunâha : günah yoktur

2-Bakara 230
yubeyyinu-hâ : onu açıklıyor

2-Bakara 233
havleyni : iki sene

2-Bakara 233
illâ vus'a-hâ : (onun) kendi gücünün yettiğinden

2-Bakara 233
bi veledi-hâ : (onun) kendi çocuğu ile

2-Bakara 233
lâ cunâha : günah

2-Bakara 233
lâ cunâha : günah yoktur

2-Bakara 234
habîrun : (çok iyi) haberdar olan

2-Bakara 235
hattâ : oluncaya kadar

2-Bakara 235
halîmun : halim, yumuşak, sakin, ceza vermekte acele etmeyen

2-Bakara 236
hakkan : bir hakk olarak

2-Bakara 238
hâfizû : koruyucu, gözetici olun

2-Bakara 240
ilâ el havli : bir seneye kadar

2-Bakara 240
in harecne : eğer çıkarsa

2-Bakara 240
lâ cunâha : günah yoktur

2-Bakara 240
hakîmun : hakîm, hüküm sahibi, hikmet sahibi

2-Bakara 241
hakkan : hak

2-Bakara 243
haracû : çıktılar

2-Bakara 243
hazara : korku

2-Bakara 245
hasenen : güzel

2-Bakara 247
ehakku : daha çok hak sahibi

2-Bakara 248
ve âlu hârûne : ve Harun ailesi

2-Bakara 252
netlû-hâ : onu tilâvet ediyoruz, okuyup açıklıyoruz

2-Bakara 252
bi el hakk : hak ile

2-Bakara 254
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 255
el hayyu : hayy olan, diri olan, canlı olan

2-Bakara 255
ve mâ halfe-hum : ve onların arkalarında olan şeyler

2-Bakara 256
lehâ : onda, onun

2-Bakara 257
ashâbu : halk, ehli

2-Bakara 257
fî-hâ : orada

2-Bakara 257
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 258
hâcce : tartıştı

2-Bakara 258
fe'ti bi-hâ : o zaman, öyleyse, haydi onu getir

2-Bakara 259
hâviyetun : yıkık, çökmüş, harabe halinde

2-Bakara 259
alâ urûşi-hâ : çatıları üzerine

2-Bakara 259
hâzihi : bu

2-Bakara 259
mevti-hâ : onun ölümü

2-Bakara 259
nunşizu-hâ : onu inşa ediyoruz, birleştiriyoruz

2-Bakara 259
summe neksû-hâ : sonra onu giydiriyoruz

2-Bakara 260
hakîmun : hakim, hüküm sahibi

2-Bakara 261
habbetin : tane, tohum

2-Bakara 262
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 263
hayrun : hayırlıdır

2-Bakara 263
yetbeu-hâ : onu takip eder, arkasından gelir onu başa kakar

2-Bakara 263
halîmun : halîm, sakin, yumuşak olan

2-Bakara 264
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 265
esâbe-hâ : ona isabet etti

2-Bakara 265
ukule-hâ : ürününü, meyvesini

2-Bakara 265
in lem yusıb-hâ : eğer ona isabet etmezse

2-Bakara 266
ehadu-kum : sizden biriniz

2-Bakara 266
min tahti-hâ : onun altından

2-Bakara 266
el enhâru : nehirler

2-Bakara 266
lehu fî-hâ : orada onun vardır (bulunur)

2-Bakara 266
fe esâbe-hâ : sonra da ona isabet etti

2-Bakara 267
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 267
el habîse : kötü, fena, kalitesiz

2-Bakara 267
hamîdun : hamdedilen

2-Bakara 269
hayran : bir hayır

2-Bakara 271
ve in tuhfû-hâ : ve onu gizlerseniz

2-Bakara 271
ve tu'tû-ha : ve onu verirsiniz

2-Bakara 271
hayrun : hayırlıdır, daha hayırlıdır

2-Bakara 271
habîrun : haberdar olan

2-Bakara 272
min hayrin : hayırdan

2-Bakara 273
ilhâfen : rahatsız ederek, zorla, ısrarla

2-Bakara 273
min hayrin : hayırdan, hayır olarak

2-Bakara 274
ve en nehâri : ve gündüz

2-Bakara 274
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 275
yetehabbetu-hu : ona çarpar, onu hırpalar

2-Bakara 275
ve ehalle : ve helâl kıldı

2-Bakara 275
ve harrame : ve haram kıldı

2-Bakara 275
entehâ : vazgeçti, bıraktı

2-Bakara 275
ashâbu en nâri : ateş ehli, ateş halkı

2-Bakara 275
fî-hâ : orada

2-Bakara 275
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 276
yemhaku : azaltır, eksiltir

2-Bakara 277
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel yaptılar, nefs tez-

2-Bakara 277
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 278
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 279
bi harbin : harbi, savaşı

2-Bakara 280
hayrun : (daha) hayırlı

2-Bakara 282
el hakku : hak

2-Bakara 282
ve lâ yebhas : ve eksiltmesin

2-Bakara 282
el hakku : hak

2-Bakara 282
sefîhan : sefil, akılsız, akıl edemeyen

2-Bakara 282
li eş şehâdeti : şahitlik için, şahitliğe

2-Bakara 282
hâdıraten : hazır olan

2-Bakara 282
tudîrûne-hâ : onu tedvir ediyorsunuz, onu devre-

2-Bakara 282
ellâ tektubû-hâ : onu yazmamanız

2-Bakara 283
fe rihânun : o zaman, o taktirde rehinler

2-Bakara 283
eş şehâdete : şahitlik

2-Bakara 283
yektum-hâ : onu ketmeder, saklar, gizler

2-Bakara 284
yuhâsib-kum : sizi hesaba çeker

2-Bakara 285
ehadin : biri

2-Bakara 286
vus'a-hâ : onun gücü, kapasitesi

2-Bakara 286
lehâ : onun

2-Bakara 286
ve aleyhâ : ve (sorumluluğu) onun üzerinde

2-Bakara 286
hamelte-hu : onu yükledin

2-Bakara 286
ve lâ tuhammil-nâ : ve bize yükleme

2-Bakara 286
ve irham-nâ : ve bize rahmet et, Rahîm esması ile

20-Tâ-Hâ 1
Tâ, hâ. Tâ, hâ.

20-Tâ-Hâ 4
halaka : yarattı

20-Tâ-Hâ 9
hadîsu : söz, haber

20-Tâ-Hâ 10
min-hâ : ondan

20-Tâ-Hâ 11
etâ-hâ : oraya geldi

20-Tâ-Hâ 13
li mâ yûhâ : vahyolunan şeyi

20-Tâ-Hâ 15
uhfî-hâ : onu gizleyeceğim

20-Tâ-Hâ 16
an-hâ : ondan

20-Tâ-Hâ 16
bi-hâ : ona

20-Tâ-Hâ 18
aleyhâ : onun üzerine, ona

20-Tâ-Hâ 18
bi-hâ : onunla

20-Tâ-Hâ 18
fî-hâ : onda vardır

20-Tâ-Hâ 19
elkı-hâ : onu at

20-Tâ-Hâ 20
elkâ-hâ : onu attı

20-Tâ-Hâ 20
hayyetun : bir yılan

20-Tâ-Hâ 21
huz-hâ : onu al

20-Tâ-Hâ 21
ve lâ tehaf : ve korkma

20-Tâ-Hâ 21
se nuîdu-hâ : onu döndüreceğiz

20-Tâ-Hâ 21
sîrete-hâ : onun sureti, durumu

20-Tâ-Hâ 30
hârûne : Harun

20-Tâ-Hâ 33
nusebbiha-ke : seni tesbih edelim

20-Tâ-Hâ 38
iz evhaynâ : vahyetmiştik

20-Tâ-Hâ 38
mâ yûhâ : vahyolunan şeyi

20-Tâ-Hâ 39
mehabbeten : sevgi, muhabbet

20-Tâ-Hâ 40
takarre aynu-hâ : onun gözü aydın olsun, sevinsin

20-Tâ-Hâ 45
nehâfu : korkuyoruz

20-Tâ-Hâ 46
lâ tehâfâ : korkmayın

20-Tâ-Hâ 50
halka-hu : onun yaratılışı

20-Tâ-Hâ 52
ilmu-hâ : onun ilmi

20-Tâ-Hâ 53
fî-hâ : orada

20-Tâ-Hâ 54
nuhâ : akıl

20-Tâ-Hâ 55
min-hâ : ondan

20-Tâ-Hâ 55
halaknâ-kum : sizi yarattık

20-Tâ-Hâ 55
ve fîhâ : ve oraya

20-Tâ-Hâ 55
ve min-hâ : ve ondan

20-Tâ-Hâ 56
kulle-hâ : onun hepsini

20-Tâ-Hâ 59
duhan : duhan, kuşluk vakti

20-Tâ-Hâ 61
hâbe : heba oldu, hüsrana uğradı

20-Tâ-Hâ 63
in hâzâni : bu ikisi (... ise)

20-Tâ-Hâ 64
efleha : felâha, zafere ulaştı

20-Tâ-Hâ 66
yuhayyelu : öyle görünüyor (hayal olarak görünüyor)

20-Tâ-Hâ 66
enne-hâ : onun olduğu

20-Tâ-Hâ 68
lâ tehaf : korkma

20-Tâ-Hâ 69
haysu : nerede, nereden

20-Tâ-Hâ 70
es seharatu : sihirbazlar

20-Tâ-Hâ 70
hârûne : Harun

20-Tâ-Hâ 72
hâzihi : bu

20-Tâ-Hâ 72
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

20-Tâ-Hâ 73
hatâyâ-nâ : bizim hatalarımız

20-Tâ-Hâ 73
hayrun : daha hayırlı

20-Tâ-Hâ 74
fî-hâ : orada

20-Tâ-Hâ 75
amile es sâlihâti : salih ameller (nefs tezkiyesi)

20-Tâ-Hâ 76
min tahti-hâ : onun altından

20-Tâ-Hâ 76
el enhâru : nehirler

20-Tâ-Hâ 76
hâlidîne : ebedî kalıcı olanlar (kalacaklar)

20-Tâ-Hâ 76
fî-hâ : orada

20-Tâ-Hâ 77
evhaynâ : vahyettik

20-Tâ-Hâ 77
lâ tehâfu : korkma

20-Tâ-Hâ 82
ve amile sâlihan : ve salih ameller (nefsi ıslâh edici ameller) yaptı

20-Tâ-Hâ 86
hasenen : güzel

20-Tâ-Hâ 87
kazefnâ-hâ : biz onu (onları) attık

20-Tâ-Hâ 88
hâzâ : bu

20-Tâ-Hâ 90
hârûnu : Harun

20-Tâ-Hâ 91
len nebreha \n(beriha) : asla biz ayrılmayacağız, vazgeçmeyeceğiz \n: (bırakıp gitti, ayrıldı)

20-Tâ-Hâ 91
hattâ : oluncaya kadar

20-Tâ-Hâ 92
yâ hârûnu : ey Harun

20-Tâ-Hâ 94
in-nî haşîtu : gerçekten ben korktum, endişe ettim

20-Tâ-Hâ 95
mâ hatbu-ke : senin hitabın nedir, ne söyledin

20-Tâ-Hâ 96
nebeztu-hâ : onu attım

20-Tâ-Hâ 97
fî el hayâti : hayatta

20-Tâ-Hâ 97
le nuharrikanne-hu \n(nuharrike enne-hu) : onu biz mutlaka, elbette yakacağız

20-Tâ-Hâ 101
hâlidîne : kalacak olanlardır

20-Tâ-Hâ 103
yetehâfetûne : gizlice konuşacaklar

20-Tâ-Hâ 105
yensifu-hâ : onu savurup atacak

20-Tâ-Hâ 106
yezeru-hâ : onu bırakacak

20-Tâ-Hâ 107
fî-hâ : onda, orada

20-Tâ-Hâ 108
ve haşeati : ve kısılır

20-Tâ-Hâ 110
ve mâ halfe-hum : ve onların arkasındakileri

20-Tâ-Hâ 111
li el hayyi : hayy olana (diri, canlı olana)

20-Tâ-Hâ 111
hâbe : heba oldu, yuvarlanıp (cehenneme) düştü

20-Tâ-Hâ 111
men hamele : yüklenen kimse

20-Tâ-Hâ 112
min es sâlihâti : salih (nefsi ıslâh edici) amellerden

20-Tâ-Hâ 112
lâ yehâfu : korkmasın

20-Tâ-Hâ 112
hadmen : haksızlık yapılması, hakedilenin azaltılması, eksiltilmesi hadım edilmesi

20-Tâ-Hâ 114
el hakku : hak (olan)

20-Tâ-Hâ 117
hâzâ : bu

20-Tâ-Hâ 118
fî-hâ : orada

20-Tâ-Hâ 119
fî-hâ : orada

20-Tâ-Hâ 119
ve lâ tadhâ \n(dahiye) : ve (sıcaktan) yanmazsın \n: (sıcakladı, yandı)

20-Tâ-Hâ 121
min-hâ : ondan

20-Tâ-Hâ 123
min-hâ : oradan

20-Tâ-Hâ 125
haşerte-nî : beni haşrettin

20-Tâ-Hâ 126
nesîte-hâ : sen onu unuttun

20-Tâ-Hâ 128
ulî en nuhâ : nehy sahipleri, Allah'ın yasaklarına riayet edenler

20-Tâ-Hâ 130
bi hamdi : hamd ile

20-Tâ-Hâ 130
gurûbi-hâ : onun gurub edişi, batışı

20-Tâ-Hâ 130
ve etrâfen nehâri : ve gündüz zamanı, gün boyunca, günün etrafında

20-Tâ-Hâ 131
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

20-Tâ-Hâ 131
hayrun : daha hayırlı

20-Tâ-Hâ 132
aleyhâ : onun üzerine, ona

20-Tâ-Hâ 135
ashâbu : ashab, sahip, ehil olan

21-Enbiyâ 3
hel hâzâ : bu mu

21-Enbiyâ 6
ehleknâ-hâ : onu biz helâk ettik

21-Enbiyâ 8
hâlidîne : halidin, ebedî

21-Enbiyâ 11
ba'de-hâ : ondan sonra

21-Enbiyâ 11
âharîne : diğer, başka

21-Enbiyâ 12
ehassû : hissettiler

21-Enbiyâ 12
min-hâ : ondan

21-Enbiyâ 15
hattâ : oluncaya kadar

21-Enbiyâ 15
hasîden : hasat edilmiş (biçilmiş) ekinler

21-Enbiyâ 15
hâmidîne : sönmüş hale gelmiş olanlar

21-Enbiyâ 16
ve mâ halakna : ve biz yaratmadık

21-Enbiyâ 17
lettehaznâhu (le ittehaznâ-hu) : mutlaka onu biz edin(ir)dik

21-Enbiyâ 18
bi el hakkı : hakkı

21-Enbiyâ 20
ve en nehâre : ve gündüz

21-Enbiyâ 21
emittehazû (em ittehazû) : yoksa edindiler mi

21-Enbiyâ 22
subhânallâhi (subhâne allâhi) : Allah

21-Enbiyâ 24
emittehazû (em ittehazû) : yoksa edindiler mi

21-Enbiyâ 24
hâtû : haydi getirin

21-Enbiyâ 24
burhâne-kum : burhanınız, kesin deliliniz

21-Enbiyâ 24
hâzâ : bu

21-Enbiyâ 24
el hakka : hakkı

21-Enbiyâ 26
ve kâlûttehaze (kâlû ittehaze) : ve edindi dediler

21-Enbiyâ 26
subhâne-hu : o münezzehtir, sübhandır

21-Enbiyâ 28
halfe-hum : onların arkası

21-Enbiyâ 28
min haşyeti-hî : onun haşyetinden

21-Enbiyâ 30
hayyin : canlı

21-Enbiyâ 31
fîhâ : orada

21-Enbiyâ 32
an âyâti-hâ : âyetlerinden, delillerinden

21-Enbiyâ 33
halaka : yarattı

21-Enbiyâ 33
ve en nehâre : ve gündüz

21-Enbiyâ 34
humul hâlidûne : halidin, ebedî, ölümsüz

21-Enbiyâ 35
ve el hayri : ve hayır ile

21-Enbiyâ 36
e hazâ : bu mu

21-Enbiyâ 38
hâzâ : bu

21-Enbiyâ 40
redde-hâ : onu reddetti, geri çevirdi

21-Enbiyâ 41
hâka bi : kuşattı, sardı

21-Enbiyâ 42
ve en nehâri : ve gündüz

21-Enbiyâ 43
yushabûne : sahip olunur

21-Enbiyâ 44
hâulâi : işte onlar

21-Enbiyâ 44
hattâ : öyle ki, hatta, oluncaya kadar

21-Enbiyâ 44
nenkusû-hâ : onu eksiltiyoruz

21-Enbiyâ 44
min etrâfi-hâ : onun etrafından, çevresinden

21-Enbiyâ 46
nefhatun : bir esinti

21-Enbiyâ 47
habbetin : tane

21-Enbiyâ 47
min hardelin : hardaldan

21-Enbiyâ 47
bi-hâ : onu

21-Enbiyâ 47
hâsibîne : hesap görenler, hesap görücüler

21-Enbiyâ 48
ve hârûne : ve Harun

21-Enbiyâ 50
ve hâzâ : ve bu

21-Enbiyâ 52
mâ hâzihi : bu nedir

21-Enbiyâ 52
lehâ : ona

21-Enbiyâ 53
lehâ : ona

21-Enbiyâ 55
bi el hakkı : hakkı

21-Enbiyâ 59
hâzâ : bunu

21-Enbiyâ 62
hâzâ : bu

21-Enbiyâ 63
hâzâ : bu

21-Enbiyâ 65
hâulâi : bunlar

21-Enbiyâ 68
harrikû-hu : onu yakın

21-Enbiyâ 71
fî-hâ : orada

21-Enbiyâ 72
ishâka : İshak

21-Enbiyâ 73
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

21-Enbiyâ 73
fi'le el hayrâti : hayırlar işleme (yapma)

21-Enbiyâ 74
el habâise : çirkin işler, çirkinlikler

21-Enbiyâ 75
ve edhalnâ-hu : ve onu dahil ettik

21-Enbiyâ 76
ve nûhan : ve Nuh

21-Enbiyâ 78
el harsi : ekin

21-Enbiyâ 79
fehhemnâ-hâ \n(fehime) : biz bunu, ona anlattık, öğrettik (anlamasını sağladık) \n: (anladı)

21-Enbiyâ 79
ve sehharnâ : ve boyun eğdirdik, emrine verdik

21-Enbiyâ 81
er rîha : rüzgâr

21-Enbiyâ 81
fî-hâ : orada

21-Enbiyâ 82
hâfızîne : koruyanlar, muhafaza edenler

21-Enbiyâ 83
erhamu er râhımîne : merhametlilerin en merhametlisi

21-Enbiyâ 86
ve edhalnâ-hum : ve onları dahil ettik

21-Enbiyâ 87
subhâne-ke : sen sübhansın, münezzehsin

21-Enbiyâ 89
hayru : (en) hayırlı

21-Enbiyâ 90
fi el hayrâti : hayırlarda

21-Enbiyâ 90
lenâ hâşiîne : bize huşû duyanlar

21-Enbiyâ 91
ferce-hâ : onun ırzı, ırzını

21-Enbiyâ 91
fî-hâ : onun içine

21-Enbiyâ 91
ve cealnâ-hâ : ve onu kıldık

21-Enbiyâ 91
vebne-hâ (ve ibne-hâ) : ve onun oğlu

21-Enbiyâ 92
hâzihî : bu

21-Enbiyâ 94
min es sâlihâti : salihat(tan) (nefs tezkiyesi)

21-Enbiyâ 95
ve harâmun : ve haramdır, yasaktır, imkânsızdır

21-Enbiyâ 95
ehleknâ-hâ : biz onu helâk ettik

21-Enbiyâ 96
hattâ izâ : olduğu zaman

21-Enbiyâ 96
futihat : açıldı

21-Enbiyâ 96
hadebin : taraftan, tepeden

21-Enbiyâ 97
el hakku : hak (olan)

21-Enbiyâ 97
min hâzâ : bundan

21-Enbiyâ 98
hasabu : yakacak, yakıt

21-Enbiyâ 98
lehâ : ona

21-Enbiyâ 99
hâulâi : bunlar (onlar)

21-Enbiyâ 99
mâ veradû-hâ : ona girmediler

21-Enbiyâ 99
fî-hâ : onun içinde, orada

21-Enbiyâ 99
hâlidûne : ebediyyen kalacak olanlardır

21-Enbiyâ 100
fî-hâ : orada (vardır)

21-Enbiyâ 100
fî-hâ : orada

21-Enbiyâ 101
an-hâ : ondan

21-Enbiyâ 102
hasîse-hâ : onun uğultusu

21-Enbiyâ 102
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

21-Enbiyâ 103
hâzâ : bu

21-Enbiyâ 104
halkın : yaradılış

21-Enbiyâ 105
yerisu-hâ : ona varis olur

21-Enbiyâ 106
fî hâzâ : bunda vardır

21-Enbiyâ 108
yûhâ : vahyolunuyor

21-Enbiyâ 112
bi el hakkı : hak ile

22-Hac 1
yâ eyyuhâ : ey

22-Hac 2
teravne-hâ : onu görürsünüz

22-Hac 2
hamlin : yük

22-Hac 2
hamle-hâ : onu taşıdı (taşıdığı)

22-Hac 5
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 5
halaknâ-kum : sizi biz yarattık

22-Hac 5
muhallekatin : halkedilmiş, yaradılışı şekillendirilmiş

22-Hac 5
ve gayri muhallekatin : ve yaradılışı tamamlanmamış, şekillendirilmemiş

22-Hac 5
fî el erhâmi : rahîmlerde

22-Hac 5
hâmideten : kurumuş olarak

22-Hac 5
aleyhâ : onun üzerine, ona

22-Hac 6
el hakku : hak, gerçek

22-Hac 7
fî-hâ : onun içinde, onda

22-Hac 9
el harîkı : yakıcı

22-Hac 11
alâ harfın : bir ucundan, az, gönülsüz

22-Hac 11
hayrun : bir hayır

22-Hac 11
hasire ed dunyâ : dünya hüsrandadır

22-Hac 14
ve amilû es sâlihâti : ve amilüssalihat yapanlar, salih ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

22-Hac 14
min tahti-hâ : onun altından

22-Hac 14
el enhâru : nehirler

22-Hac 17
hâdû : yahudiler

22-Hac 18
hakka : haketti, hak oldu

22-Hac 19
hâzâni : bu ikisi

22-Hac 19
hasmâni : iki hasımdır

22-Hac 19
el hamîmu : kaynar su

22-Hac 21
min hadîdin : demirden

22-Hac 22
min-hâ : oradan

22-Hac 22
fî-hâ : orada, oraya

22-Hac 22
azâb el harîkı : yakıcı azap

22-Hac 23
ve amilu es sâlihâti : ve salih ameller işleyenler, nefs tezkiyesi yapanlar

22-Hac 23
tecrî min tahti-hâ : onun altından akar

22-Hac 23
el enhâru : nehirler

22-Hac 23
yuhallevne : süslenirler

22-Hac 23
fîhâ min esâvira : orada bileziklerden

22-Hac 23
fî-hâ harîrun : orada ipektir

22-Hac 24
ilâ sırât el hamîdi : hamid olan yola

22-Hac 25
ve el mescidi el harâmi : ve Mescid-i Haram, Kâbe

22-Hac 25
bi ilhâdin : (Hakk yolundan) saptırarak

22-Hac 27
bi el hacci : haccı

22-Hac 28
min-hâ : ondan

22-Hac 30
hayrun : hayırlıdır

22-Hac 31
harre : (yüksekten) düştü

22-Hac 32
inne-hâ : muhakkak o

22-Hac 33
fî-hâ : orada

22-Hac 33
mahıllu-hâ : onun yeri

22-Hac 36
cealnâ-hâ : onu kıldık

22-Hac 36
fî-hâ : onda

22-Hac 36
hayrun : hayırlıdır

22-Hac 36
aleyhâ : onun üzerine

22-Hac 36
cunûbu-hâ : yanları üzerine

22-Hac 36
min-hâ : ondan

22-Hac 36
sahharnâ-hâ : onu musahhar kıldık, ona boyun eğdirdik

22-Hac 37
luhûmu-hâ (lahm) : onların etleri (et)

22-Hac 37
ve lâ dimâu-hâ (dem) : ve kanları olmaz (kan)

22-Hac 37
sahhara-hâ : onu musahhar kıldı, ona boyun eğdirdi

22-Hac 38
havvânin : hain olanlar

22-Hac 40
hakkın : hak

22-Hac 40
fîhesmullâhi (fîhâ ismullâhi) : içinde Allah'ın ismi

22-Hac 44
ve ashâbu medyene : ve Medyen halkı

22-Hac 44
ehaztu-hum : onları aldım, yakaladım

22-Hac 45
ehleknâ-hâ : onu helâk ettik

22-Hac 45
hâviyetun alâ : üzerine çökmüş, yıkılmış

22-Hac 45
urûşi-hâ : onun çatısı, tavanı

22-Hac 46
bi-hâ : onunla

22-Hac 46
fe inne-hâ : fakat o

22-Hac 48
lehâ : ona

22-Hac 48
ehaztu-hâ : onu aldım (yakaladım)

22-Hac 49
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 50
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi)

22-Hac 51
ashâbu el cehîmi : cehennem ehlidir (halkıdır)

22-Hac 52
hakîmun : hikmet sahibidir

22-Hac 54
el hakku : hak

22-Hac 54
hâdi : hidayete erdiren

22-Hac 55
hattâ : oluncaya kadar

22-Hac 56
ve amilû es sâlihâti : ve salih (nefsi tezkiye edici) ameller yapanlar

22-Hac 58
hâcerû : hicret ettiler

22-Hac 58
rızkan hasenen : güzel bir rızık

22-Hac 58
hayru : (en) hayırlı

22-Hac 59
mudhalen : dahil edilen yer, mekân

22-Hac 59
halîmun : halimdir

22-Hac 61
fî en nehâri : gündüzün içine

22-Hac 61
en nehâre : gündüz

22-Hac 62
el hakku : hakk

22-Hac 63
habîrun : haberdar olan

22-Hac 64
el hamîdu : hamdedilen

22-Hac 65
sahhara : musahhar (emre amade) kıldı

22-Hac 72
vaadehallâhu (vaade-hâ allâhu) : Allah onu vaadetti

22-Hac 73
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 74
hakka : hakkıyla

22-Hac 76
ve mâ halfe-hum : ve onların arkalarındaki şeyi

22-Hac 77
yâ eyyuhâ ellezîne : ey o kimseler

22-Hac 77
vef'alûl hayre(ve if'alû el hayre) : ve hayır işleyin

22-Hac 78
hakka : hakkıyla, gereğince

22-Hac 78
cihâdi-hi : onun cihadı

22-Hac 78
min haracin : (zorluktan) bir zorluk

22-Hac 78
ve fî hâzâ : ve bunda

23-Mü'minûn 1
efleha : felâha erdi

23-Mü'minûn 2
hâşiûne : huşû duyanlar

23-Mü'minûn 5
hâfizûne : koruyanlar

23-Mü'minûn 9
yuhâfızûne : muhafaza ederler, devam ettirirler

23-Mü'minûn 11
fîhâ : orada

23-Mü'minûn 11
hâlidûne : ebedî kalanlar

23-Mü'minûn 12
halaknâ : biz yarattık

23-Mü'minûn 14
halaknâ : biz halkettik, yarattık

23-Mü'minûn 14
fe halaknâ : sonra yarattık

23-Mü'minûn 14
halkan : bir yaratılış

23-Mü'minûn 14
âhara : başka, diğer

23-Mü'minûn 14
el hâlikîne : halkedenler, yaratanlar, yaratıcılar

23-Mü'minûn 17
halaknâ : biz yarattık

23-Mü'minûn 17
anil halkı (an el halkı) : yaratmaktan

23-Mü'minûn 18
zehâbin : giderme

23-Mü'minûn 19
fî-hâ : orada, içinde

23-Mü'minûn 19
ve min-hâ : ve onlardan

23-Mü'minûn 21
butûni-hâ : onun karnı (karınları)

23-Mü'minûn 21
fî-hâ : orada, onun içinde, onda

23-Mü'minûn 21
ve min-hâ : ve ondan

23-Mü'minûn 22
ve aleyhâ : ve onun üzerinde

23-Mü'minûn 23
nûhan : Nuh

23-Mü'minûn 24
hâzâ : bu

23-Mü'minûn 24
bi hâzâ fî : bunun hakkında

23-Mü'minûn 25
hattâ : öyle ki, oluncaya kadar

23-Mü'minûn 27
evhay-nâ : biz vahyettik

23-Mü'minûn 27
fî-hâ : onun içine

23-Mü'minûn 27
ve lâ tuhâtıb-nî : ve bana hitap etme

23-Mü'minûn 28
el hamdu : hamd

23-Mü'minûn 29
hayru el munzilîne : indirenlerin en hayırlısı

23-Mü'minûn 31
âharîne : diğerleri, başkaları

23-Mü'minûn 33
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

23-Mü'minûn 33
mâ hâzâ : bu değildir

23-Mü'minûn 34
hâsirûne : hüsrana düşenler

23-Mü'minûn 36
heyhâte : heyhat, yazık

23-Mü'minûn 37
hayâtuned dunyâ : dünya hayatımız

23-Mü'minûn 41
fe ehazet-hum : Böylece onları aldı (yakaladı)

23-Mü'minûn 41
es sayhatu : bir sayha (çok büyük bir ses dalgası)

23-Mü'minûn 41
bi el hakkı : hak ile

23-Mü'minûn 42
âharîne : diğerleri, başkaları

23-Mü'minûn 43
ecele-hâ : onun eceli, onun süresi

23-Mü'minûn 44
resûlu-hâ : onun (kendi) resûlü

23-Mü'minûn 44
ehâdîse : efsane, nakledilen olaylar

23-Mü'minûn 45
ve ehâ-hu : ve onun kardeşi

23-Mü'minûn 45
hârûne : Harun

23-Mü'minûn 51
yâ eyyuhâ er rusulu : ey resûller

23-Mü'minûn 51
sâlihan : salih amel, nefsi tezkiye edici amel

23-Mü'minûn 52
hâzihî : bu

23-Mü'minûn 54
hattâ : oluncaya kadar, kadar

23-Mü'minûn 56
fî el hayrâti : hayırlarda

23-Mü'minûn 57
min haşyeti : haşyetlnden

23-Mü'minûn 61
fî el hayrâti : hayırlarda

23-Mü'minûn 61
lehâ : onun, onda

23-Mü'minûn 62
vus'a-hâ : onun gücü, kapasitesi

23-Mü'minûn 62
bi el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 63
min hâzâ : bundan

23-Mü'minûn 63
lehâ : onun

23-Mü'minûn 64
hattâ izâ : olunca, olduğu zaman

23-Mü'minûn 64
ehaznâ : biz aldık

23-Mü'minûn 70
bi el hakkı : hak ile

23-Mü'minûn 70
li el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 71
el hakku : Hakk

23-Mü'minûn 72
harcen : bir harc, bir ücret

23-Mü'minûn 72
haracu : mükâfatı

23-Mü'minûn 72
hayrun : (daha) hayırlıdır

23-Mü'minûn 72
hayru : (en) hayırlıdır

23-Mü'minûn 76
ehaznâ-hum : biz onları yakaladık

23-Mü'minûn 77
hattâ : hatta, nihayet, oluncaya kadar

23-Mü'minûn 80
ve en nehâri : ve gündüz

23-Mü'minûn 83
hâzâ : bu

23-Mü'minûn 83
in hâzâ illâ : bu ancak

23-Mü'minûn 84
fî-hâ : onun içinde, orada

23-Mü'minûn 89
tusharûne : aldatılıyorsunuz, büyüleniyorsunuz

23-Mü'minûn 90
bi el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 91
mettehazallâhu : Allah edinmemiştir

23-Mü'minûn 91
bimâ halaka : yarattığı şey

23-Mü'minûn 91
subhâne allâhi : Allah Sübhan'dır, münezzehtir

23-Mü'minûn 92
ve eş şehâdeti : ve görülen

23-Mü'minûn 99
hattâ izâ : olduğu zaman

23-Mü'minûn 99
ehade-hum : onlardan biri

23-Mü'minûn 100
a'melu sâlihan : salih amel (nefsi tezkiye edici amel) yaparım

23-Mü'minûn 100
innehâ : muhakkak o

23-Mü'minûn 100
kâiluhâ : onun söylediği (söz)

23-Mü'minûn 101
nufiha : üfürüldü

23-Mü'minûn 103
haffet : hafif geldi

23-Mü'minûn 103
hasirû : hüsrana düştüler

23-Mü'minûn 103
hâlidûne : ebediyyen kalacak olanlar

23-Mü'minûn 104
fî-hâ : onun içinde, orada

23-Mü'minûn 105
bihâ : onunla, onu

23-Mü'minûn 107
min-hâ : ondan, oradan

23-Mü'minûn 108
fî-hâ : orada

23-Mü'minûn 109
verhamnâ (ve ırham-na) : ve bize rahmet et,

23-Mü'minûn 109
hayru : hayırlı

23-Mü'minûn 110
fettehaztumû-hum : böylece onları edindiniz

23-Mü'minûn 110
hattâ : öyle ki, hatta

23-Mü'minûn 110
tadhakûne \n(dahıke) : gülüyorsunuz \n: (güldü)

23-Mü'minûn 115
hasibtum : siz zannettiniz

23-Mü'minûn 115
halaknâ-kum : sizi yarattık

23-Mü'minûn 116
el hakku : Hakk

23-Mü'minûn 117
âhare : diğer, başka

23-Mü'minûn 117
burhâne : kanıt, delil

23-Mü'minûn 118
verham : ve rahmet et (rahîm esmanla tecelli et)

23-Mü'minûn 118
hayru : hayırlı

24-Nûr 1
enzelnâ-hâ : onu biz indirdik

24-Nûr 1
ve faradnâ-hâ : ve onu biz farz kıldık

24-Nûr 1
fî-hâ : onun içinde

24-Nûr 3
lâ yenkihu-hâ : onu nikâhlayamaz

24-Nûr 4
şehâdeten : şahitlik

24-Nûr 6
şehâdetu : şahitlik

24-Nûr 6
ehadi-him : onlardan biri, herbiri

24-Nûr 6
şehâdâtin : şahitlikler

24-Nûr 7
ve el hâmisetu : ve beşinci

24-Nûr 8
an-hâ : ondan (kadından)

24-Nûr 8
şehâdâtin : şahitlikler

24-Nûr 9
ve el hâmisete : ve beşinci

24-Nûr 9
aleyhâ : onun üzerine, kendi üzerine

24-Nûr 10
hakîmun : hakim olan, hüküm ve hikmet sahibi olan

24-Nûr 11
hayrun : hayırlıdır

24-Nûr 12
hayran : hayırlı

24-Nûr 12
hâzâ : bu

24-Nûr 16
bi hâzâ : bunu

24-Nûr 16
subhâne-ke : sen sübhansın

24-Nûr 16
hâzâ : bu

24-Nûr 18
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibidir

24-Nûr 21
yâ eyyuhâ ellezîne âmenû : ey âmenû olanlar

24-Nûr 21
min ehadin : hiç kimse, hiçbiri

24-Nûr 22
ve el muhâcirîne : ve muhacirler, hicret edenler

24-Nûr 25
el hakka : hak

24-Nûr 25
el hakku el mubînu : hakk mübin (hakkı açıklayan yerine getiren)

24-Nûr 26
el habîsâtu : habis kadınlar, kötü kadınlar

24-Nûr 26
li el habîsîne : habis erkekler, kötü erkekler için

24-Nûr 26
ve el habîsûne : ve habis erkekler, kötü erkekler

24-Nûr 26
li el habîsâti : habis kadınlar, kötü kadınlar için

24-Nûr 27
yâ eyyuhâ ellezîne âmenû : ey âmenû olanlar

24-Nûr 27
hattâ : hatta, olmadıkça

24-Nûr 27
alâ ehli-hâ : onun ehline, sahibine, halkına,

24-Nûr 27
hayrun : hayırlı

24-Nûr 28
fî-hâ : orada

24-Nûr 28
ehaden : birisi

24-Nûr 28
lâ tedhulû-hâ : ona (oraya) girmeyin

24-Nûr 28
hattâ : oluncaya kadar

24-Nûr 29
fî-hâ : içinde

24-Nûr 30
habîrun : haberdar olandır

24-Nûr 31
min-hâ : ondan

24-Nûr 31
benî ehavâti-hinne : (onların) kız kardeşlerinin oğulları

24-Nûr 31
lem yazharû : zahir olmaz, farkına varmaz

24-Nûr 31
eyyu-hâ : ey

24-Nûr 33
nikâhan : nikâh

24-Nûr 33
hattâ : hatta, ..... oluncaya kadar

24-Nûr 33
hayren : bir hayır

24-Nûr 33
tehassunen : namusunu korumak, iffetli kalmak

24-Nûr 33
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

24-Nûr 34
min ellezîne halev : daha önce gelip geçmiş kimselerden (nesillerden)

24-Nûr 35
fî-hâ : onun içinde vardır

24-Nûr 35
ke ennehâ : o gibidir

24-Nûr 35
zeytu-hâ : onun yağı

24-Nûr 36
fîhesmuhu (fîhâ ismu-hu) : orada onun ismi

24-Nûr 36
fîhâ : orada, onun içinde

24-Nûr 37
yehâfûne : korkarlar

24-Nûr 39
hattâ : olduğu zaman, olunca

24-Nûr 40
sehâbun : bulutlar

24-Nûr 40
ba'du-hâ : onun bir kısmı

24-Nûr 40
lem yeked yerâ-hâ : neredeyse onu göremez

24-Nûr 41
ve tesbîha-hu : ve tesbihlerini

24-Nûr 43
sehâben : bulutlar

24-Nûr 43
fî-hâ : onun içinde

24-Nûr 44
ve en nehâre : ve gündüz

24-Nûr 45
halaka : yarattı

24-Nûr 49
el hakku : hak

24-Nûr 50
em yehâfûne : veya, yoksa korkuyorlar

24-Nûr 53
habîrun : haberdar

24-Nûr 55
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) işlediler

24-Nûr 55
havfi-him : (onların) korkuları

24-Nûr 56
turhamûne : rahmet olunasınız

24-Nûr 58
yâ eyyuhâ : ey, ya

24-Nûr 58
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibi

24-Nûr 59
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibi

24-Nûr 60
nikâhan : bir nikâh, evlilik

24-Nûr 60
hayrun : hayırlı

24-Nûr 61
haracun : güçlük, zorluk

24-Nûr 61
ummehâti-kum : sizin anneleriniz

24-Nûr 61
ehavâti-kum : sizin kız kardeşleriniz

24-Nûr 61
ev buyûti hâlâti-kum : veya teyzelerinizin evleri

24-Nûr 61
mefâtiha-hu : onun anahtarları

24-Nûr 61
izâ dahaltum : girdiğiniz zaman

24-Nûr 62
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

24-Nûr 63
ellezîne yuhâlifûne : hilâfet edenler, karşı gelenler

25-Furkan 2
ve halaka : ve yarattı

25-Furkan 3
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

25-Furkan 3
ve lâ hayâten : ve hayat veremez

25-Furkan 4
hâzâ : bu

25-Furkan 4
âharûne : başkaları, diğerleri

25-Furkan 5
iktetebe-hâ : onu yazdırdı

25-Furkan 7
hâzâ : bu

25-Furkan 8
min-hâ : ondan

25-Furkan 10
hayren : daha hayırlı

25-Furkan 10
min tahti-hâ : onun altından

25-Furkan 10
el enhâru : nehirler

25-Furkan 12
lehâ : onu, onun

25-Furkan 13
min-hâ : ondan, oradan

25-Furkan 15
hayrun : daha hayırlı

25-Furkan 16
fî-hâ : orada

25-Furkan 16
hâlidîne : ebedî

25-Furkan 17
hâulâi : bunlar

25-Furkan 18
subhâne-ke : sen sübhansın, münezzehsin

25-Furkan 18
hattâ : oluncaya kadar, öyle ki

25-Furkan 24
ashâbu el cenneti : cennet ehli

25-Furkan 24
hayrun : daha hayırlı, en hayırlı

25-Furkan 26
el hakku : haktır, gerçektir

25-Furkan 27
ittehaztu : ben edindim

25-Furkan 28
halîlen : dost

25-Furkan 29
hazûlen : yardımsız bırakan, yardımı engelleyen

25-Furkan 30
ittehazû : edindiler

25-Furkan 30
hâzâ : bu

25-Furkan 31
hâdiyen : hidayete erdiren

25-Furkan 33
bi el hakkı : hakkı

25-Furkan 35
ehâ-hu : onun kardeşi

25-Furkan 35
hârûne : Harun

25-Furkan 38
ve ashâbe er ressi : ve Ress ashabı (Hz. Şuayb'ın kavmi)

25-Furkan 40
yerevne-hâ : onu görürler

25-Furkan 41
hâzâ : bu

25-Furkan 42
aleyhâ : ona

25-Furkan 43
men ittehaze : edinen kimse

25-Furkan 47
en nehâre : gündüz

25-Furkan 48
er riyâha : rüzgâr(lar)

25-Furkan 49
halaknâ : biz yarattık

25-Furkan 52
cihâden : cihad

25-Furkan 53
hâzâ : bu

25-Furkan 53
ve hâzâ : ve bu

25-Furkan 53
berzehan : berzah, engel

25-Furkan 54
halaka : yaratan

25-Furkan 58
el hayyi : hayy olan, hayatta olan

25-Furkan 58
bi hamdi-hi : hamd ile onu

25-Furkan 58
habîren : haberdar olan

25-Furkan 59
halaka : yarattı

25-Furkan 59
habîren : haberdar olan

25-Furkan 61
fî-hâ : orada

25-Furkan 62
ve en nehâre : ve gündüz

25-Furkan 63
hâtabe-hum : onlara hitap etti

25-Furkan 65
azâbe-hâ : onun azabı

25-Furkan 66
inne-hâ : muhakkak o

25-Furkan 68
âhara : diğerleri, başkaları

25-Furkan 68
harreme : haram kıldı

25-Furkan 68
bi el hakkı : hak ile

25-Furkan 69
muhânen : alçaltılmış olarak

25-Furkan 70
amelen sâlihan : salih amel, nefs tezkiyesi

25-Furkan 70
hasenâtin : hasenatlar, sevaplar

25-Furkan 71
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

25-Furkan 73
aleyhâ : ona

25-Furkan 75
fî-ha : orada

25-Furkan 76
hâlidîne : ebedî kalıcı olanlar

25-Furkan 76
fî-ha : orada

25-Furkan 76
hasunet : güzel oldu

26-Şuarâ 4
lehâ : ona

26-Şuarâ 4
hâdıîne : boyun eğenler, itaat edenler

26-Şuarâ 7
fî-ha : orada

26-Şuarâ 12
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 13
ilâ hârûne : Harun'a

26-Şuarâ 14
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 20
fealtu-hâ : onu yaptım

26-Şuarâ 22
temunnu-hâ : onu lütfettin, onunla lütufta bulundun

26-Şuarâ 25
havle-hu : onun etrafında

26-Şuarâ 29
in ittehazte : eğer sen edinirsen

26-Şuarâ 34
havle-hu : onun etrafında

26-Şuarâ 34
hâzâ : bu

26-Şuarâ 36
ve ehâ-hu : ve onun kardeşi

26-Şuarâ 36
hâşirîne : haşredenler, toplayanlar, toplayıcılar

26-Şuarâ 37
sehhârin : sihir yapanlar, sihirbazlar

26-Şuarâ 38
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 40
es seharate : sihirbazlar

26-Şuarâ 41
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 46
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 48
ve hârûne : ve Harun

26-Şuarâ 51
hatâyâ-nâ : bizim hatalarımız

26-Şuarâ 52
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

26-Şuarâ 53
hâşirîne : toplayıcılar

26-Şuarâ 54
hâulâi : bunlar

26-Şuarâ 56
hâzirûne : sakınılan, korkulan, tedbir alan

26-Şuarâ 59
ve evresnâ-hâ : ve ona varis kıldık

26-Şuarâ 61
ashâbu : ashab, adamları

26-Şuarâ 63
evhaynâ : vahyettik

26-Şuarâ 64
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 66
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 71
nezallu lehâ : ona devam ediyoruz

26-Şuarâ 78
halaka-nî : beni yarattı

26-Şuarâ 82
hatîetî : benim hatalarım

26-Şuarâ 94
fî-hâ : orada, onun içinde

26-Şuarâ 96
fî-hâ : orada

26-Şuarâ 101
hamîmin : samimi

26-Şuarâ 118
fethan : fethederek, açarak

26-Şuarâ 135
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 137
hâzâ : bu

26-Şuarâ 146
hâhunâ : orada, işte burada

26-Şuarâ 148
tal'u-hâ : onun çiçeği, tohumu

26-Şuarâ 153
el musahharîne : büyülenmiş kimseler, büyülenenler

26-Şuarâ 155
hâzihî : bu

26-Şuarâ 155
lehâ : onun için, onun

26-Şuarâ 156
ve lâ temessû-hâ : ve ona dokunmayın

26-Şuarâ 157
akarû-hâ : onu kestiler

26-Şuarâ 158
ehaze-hum : onları aldı (yakaladı)

26-Şuarâ 166
halaka : yarattı

26-Şuarâ 172
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 176
ashâbu : halk

26-Şuarâ 183
ve lâ tebhasu : ve eksiltmeyin, kısmayın

26-Şuarâ 184
halaka-kum : sizi yarattı

26-Şuarâ 185
el musahharîne : sihir yapılmış olanlar, büyülenmişler

26-Şuarâ 189
ehaze-hum : onları aldı, yakaladı

26-Şuarâ 201
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

26-Şuarâ 208
lehâ : onun, ona

26-Şuarâ 213
âhara : diğer

26-Şuarâ 215
vahfıd cenâha-ke : kanatlarını indir, kanatlarını ger

26-Şuarâ 227
ve amilu es sâlihâti : ve salih amel işleyenler, nefs tezkiyesi yapanlar

27-Neml 6
hakîmin : hakîm olan, hüküm ve hikmet sahibi olan

27-Neml 7
min-hâ : ondan

27-Neml 7
bi haberin : bir haberi

27-Neml 7
bi şihâbin : kor halinde

27-Neml 8
câe-hâ : oraya geldi

27-Neml 8
havle-hâ : onun etrafında

27-Neml 8
ve subhâne allâhi : ve Allah

27-Neml 9
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi olan

27-Neml 10
reâ-hâ : onu gördü

27-Neml 10
enne-hâ : onun olduğunu

27-Neml 10
lâ tehaf : korkma

27-Neml 10
lâ yehâfu : korkmaz

27-Neml 13
hâzâ : bu

27-Neml 14
ve cehadû : ve bile bile, bilerek inkâr ettiler

27-Neml 14
bihâ : onu

27-Neml 14
vesteykanethâ : ve onu yakîn olarak bildiler (inandılar)

27-Neml 15
el hamdu : hamd

27-Neml 16
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 16
hâzâ : bu

27-Neml 18
hattâ : sonunda, olunca

27-Neml 18
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 19
min kavli-hâ : onun sözüne

27-Neml 19
ve en a'mele salihan : ve benim salih amel yapmam

27-Neml 21
ezbehanne-hu : onu boğazlayacağım, keseceğim

27-Neml 22
ehattu : ihata ettim (öğrendim)

27-Neml 23
ve lehâ : ve ona, onun var

27-Neml 24
vecedtu-hâ : onu buldum

27-Neml 24
ve kavme-hâ : ve onun kavmi

27-Neml 25
el hab'e : gizli olan, saklı olan

27-Neml 28
hâzâ : bu

27-Neml 29
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 32
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 32
hattâ : oluncaya kadar, olmadıkça

27-Neml 34
dehalû : girdiler

27-Neml 34
efsedû-hâ : onu ifsad ettiler, bozguna uğrattılar

27-Neml 34
ehlihâ : onun halkı

27-Neml 36
hayrun : daha hayırlı

27-Neml 37
bi-hâ : ona

27-Neml 37
min-hâ : oradan

27-Neml 38
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 38
bi arşi-hâ : onun tahtını

27-Neml 40
hâzâ : bu

27-Neml 41
lehâ : onun, onu

27-Neml 41
arşe-hâ : onun tahtı

27-Neml 42
hâkezâ : böyle, bunun gibi

27-Neml 42
min kabli-hâ : ondan önce

27-Neml 43
ve sadde-hâ : ve onu engelledi, mani oldu

27-Neml 43
inne-hâ : muhakkak ki o

27-Neml 44
lehadhulî (lehâ udhulî) : ona gir

27-Neml 44
es sarha : köşk, saray

27-Neml 44
hasibet-hu : onu zannetti

27-Neml 44
sâkay-hâ : bacakları, ayakları

27-Neml 45
ehâ-hum : onların kardeşi

27-Neml 45
sâlihan : Salih

27-Neml 46
el haseneti : hasenat, iyilik

27-Neml 46
turhamûne : rahmet olunursunuz, olunasınız

27-Neml 52
hâviyeten : harabe, boş, çökmüş

27-Neml 57
kaddernâ-hâ : onu takdir ettik

27-Neml 59
el hamdu : hamd

27-Neml 59
hayrun : daha hayırlı

27-Neml 60
halaka : yarattı

27-Neml 60
hadâika : bahçeler

27-Neml 60
şecere-hâ : onun ağacı

27-Neml 61
hılâle-hâ : onun ara(lar)ında

27-Neml 61
enhâren : nehirler

27-Neml 61
lehâ : onun, onun için

27-Neml 61
hâcizen : perde, engel

27-Neml 63
er riyâha : rüzgârlar

27-Neml 64
el halka : yaratış

27-Neml 64
hâtû : getirin

27-Neml 64
burhâne-kum : burhanınızı, delillerinizi

27-Neml 66
min-hâ : ondan

27-Neml 66
hum min-hâ : onlar ondan

27-Neml 68
hâzâ : bu

27-Neml 68
in hâzâ : eğer bu

27-Neml 71
hâzâ : bu

27-Neml 76
hâze : bu

27-Neml 79
el hakkı : hak, gerçek

27-Neml 81
bi hâdî : hidayete erdiren

27-Neml 84
hattâ izâ : o zaman

27-Neml 84
bi-hâ : onu

27-Neml 86
ve en nehâra : ve gündüz

27-Neml 88
tahsebu-hâ : onu sanırsın

27-Neml 88
es sehâbi : bulut

27-Neml 88
habîrun : haberdar

27-Neml 89
bi el haseneti : hasenat, kazanılan dereceler

27-Neml 89
hayrun : daha hayırlı, hayırlı

27-Neml 89
min-hâ : ondan

27-Neml 91
hâzihi : bu

27-Neml 91
harreme-hâ : onu hürmete lâyık kıldı

27-Neml 93
el hamdu : hamd

27-Neml 93
ta'rifûne-hâ : onu tanıyacaksınız

28-Kasas 3
el hakkı : hak

28-Kasas 4
ehle-hâ : onun ehli, onun halkı

28-Kasas 6
ve hâmâne : ve Haman (firavunun veziri)

28-Kasas 7
ve evhaynâ : ve vahyettik

28-Kasas 7
ve lâ tehâfî : ve korkma

28-Kasas 8
ve hazenen : ve hüzün olarak, dert olarak

28-Kasas 8
ve hâmâne : ve Haman (firavunun veziri)

28-Kasas 8
hâtıîne : kasten günah işleyenler, suç işleyenler

28-Kasas 10
ve asbaha : ve sabahladı

28-Kasas 10
alâ kalbi-hâ : onun kalbine

28-Kasas 12
ve harremnâ : ve haram ettik, yasakladık

28-Kasas 13
tekarra aynu-hâ : onun gözü aydın olsun

28-Kasas 13
hakkun : haktır

28-Kasas 15
ve dehale : ve girdi

28-Kasas 15
min ehli-hâ : şehir halkından

28-Kasas 15
fî-hâ : orada

28-Kasas 15
hâzâ : bu

28-Kasas 15
ve hâzâ : ve bu

28-Kasas 15
hâzâ : bu

28-Kasas 18
asbaha : sabahladı

28-Kasas 18
hâifen : korkarak

28-Kasas 21
harece : çıktı

28-Kasas 21
min-hâ : oradan

28-Kasas 21
hâifen : korkarak

28-Kasas 23
hatbu-kumâ : sizin (ikinizin) durumu

28-Kasas 23
hattâ : oluncaya kadar

28-Kasas 24
min hayrin : (hayırlardan bir) hayır

28-Kasas 25
lâ tehaf : korkma

28-Kasas 26
hayra : daha hayırlıdır

28-Kasas 27
en unkiha-ke : sana nikâhlamak

28-Kasas 27
hâteyni : işte bu ikisi

28-Kasas 29
min-hâ : ondan, oradan

28-Kasas 29
haberin : bir haber

28-Kasas 30
etâ-hâ : oraya geldi

28-Kasas 31
reâ-hâ : onu gördü

28-Kasas 31
keenne-hâ : gibi

28-Kasas 31
ve lâ tehaf : ve korkma

28-Kasas 32
cenâha-ke : senin kanatların (kolların)

28-Kasas 32
burhânâni : iki burhan, iki mucize, iki delil

28-Kasas 33
ehâfu : korkuyorum

28-Kasas 34
hârûnu : Harun

28-Kasas 34
ehâfu : korkuyorum

28-Kasas 36
hâzâ : bu

28-Kasas 36
bi hâzâ fî : bunun hakkında, bunu

28-Kasas 38
yâ eyyuhâ : ey

28-Kasas 38
yâ hâmânu : ey Haman (firavunun veziri)

28-Kasas 38
sarhan : bir kule

28-Kasas 39
el hakkı : hak

28-Kasas 40
ehaznâ-hu : onu aldık, yakaladık

28-Kasas 42
hâzihi ed dunyâ : bu dünya

28-Kasas 48
el hakku : hak

28-Kasas 53
el hakku : hak

28-Kasas 54
bi el haseneti : hasenat ile, iyilikle

28-Kasas 57
nutehattaf : atılırız

28-Kasas 57
haremen : harem olan, hürmet edilen

28-Kasas 58
maîşete-hâ : onun geçimi

28-Kasas 59
hattâ yeb'ase : gönderinceye kadar, göndermedikçe

28-Kasas 59
ummi-hâ : ana şehir, yerleşim merkezi

28-Kasas 59
ve ehlu-hâ : ve onun halkı

28-Kasas 60
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 60
ve zînetu-hâ : ve onun süsü

28-Kasas 60
hayrun : daha hayırlı

28-Kasas 61
hasenen : güzel

28-Kasas 61
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 63
hakka : hak

28-Kasas 63
hâulâi : bunlar

28-Kasas 67
ve amile sâlihân : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

28-Kasas 68
subhâne : sübhan, münezzeh

28-Kasas 70
lehu el hamdu : hamd ona ait

28-Kasas 72
en nehâre : gündüz

28-Kasas 73
ve en nehâre : ve gündüz

28-Kasas 75
hâtû : getirin

28-Kasas 75
burhâne-kum : sizin burhanlarınız, sizin delilleriniz

28-Kasas 75
el hakka : hak

28-Kasas 76
mefâtiha-hu : onun anahtarları

28-Kasas 79
harece : çıktı

28-Kasas 79
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 79
hazzin azîmin : en büyük haz

28-Kasas 80
hayrun : daha hayırlı

28-Kasas 80
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

28-Kasas 80
ve lâ yulekkâ-hâ : ve ona mülâki olmaz, kavuşmaz

28-Kasas 81
hasefnâ : yere geçirdik

28-Kasas 82
ve asbeha : ve sabahladı, oldu

28-Kasas 82
hasefe : yere geçirdi

28-Kasas 83
nec'alu-hâ : onu kılarız

28-Kasas 84
el haseneti : hasene, iyilik, sevap

28-Kasas 84
hayrun : daha hayırlı

28-Kasas 84
min-hâ : ondan

28-Kasas 88
âhara : öteki, diğer

28-Kasas 88
hâlikun : helâk olucu

29-Ankebût 2
hasibe : sandı

29-Ankebût 4
hasibe : hesap etti, zannetti

29-Ankebût 7
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

29-Ankebût 9
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tasfiyesi) yaptılar

29-Ankebût 12
hatâyâ-kum : sizin hatalarınız

29-Ankebût 12
bi hâmilîne : yüklenenler

29-Ankebût 12
min hatâyâ-hum : onların hatalarından

29-Ankebût 14
nûhan : Nuh

29-Ankebût 14
hamsîne : elli (50)

29-Ankebût 14
ehaze-hum : onları aldı, onları helâk etti

29-Ankebût 15
ashâbe : sahip, halk

29-Ankebût 15
ve cealnâ-hâ : ve onu kıldık

29-Ankebût 16
hayrun : daha hayırlı

29-Ankebût 19
el halka : yaratılış

29-Ankebût 20
el halka : yaratma, yaratış

29-Ankebût 21
ve yerhamu : ve rahmet eder (rahîm esmasıyla tecelli eder)

29-Ankebût 24
harrıkû-hu : onu yakın

29-Ankebût 25
ittehaztum : siz edindiniz

29-Ankebût 25
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

29-Ankebût 26
muhâcirun : hicret edenim, hicret edecek olanım

29-Ankebût 26
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

29-Ankebût 27
ishâka : İshak

29-Ankebût 28
bi-hâ : onu

29-Ankebût 28
ehadin : biri, birisi

29-Ankebût 31
hâzihi : bu

29-Ankebût 31
ehle-hâ : onun halkı

29-Ankebût 32
fîhâ : orada vardır

29-Ankebût 32
fîhâ : orada

29-Ankebût 33
lâ tehaf : korkma

29-Ankebût 34
hâzihi : bu

29-Ankebût 35
min-hâ : ondan

29-Ankebût 36
ehâ-hum : onların kardeşi

29-Ankebût 37
ehazet-hum : onları aldı, yakaladı

29-Ankebût 39
ve hâmâne : ve Haman

29-Ankebût 40
ehaznâ : biz aldık, yakaladık

29-Ankebût 40
hâsıben : kasırga

29-Ankebût 40
ehazet-hu : onu aldı, yakaladı

29-Ankebût 40
es sayhatu : sayha (şiddetli ses dalgası)

29-Ankebût 40
hasefnâ : yere geçirdik, yerin dibine batırdık

29-Ankebût 41
ittehazû : edindiler

29-Ankebût 41
ittehazet : edindi

29-Ankebût 42
el hakîmu : hakîm, hikmet ve hüküm sahibi

29-Ankebût 43
nadribu-hâ : onu (örnek) veriyoruz

29-Ankebût 43
mâ ya'kılu-hâ : onu akıl edemez

29-Ankebût 44
halaka : yarattı

29-Ankebût 44
bi el hakkı : hak ile

29-Ankebût 45
tenhâ : nehyeder, yasaklar, mani olur

29-Ankebût 47
hâulâi : onlar

29-Ankebût 47
mâ yechadu : bile bile inkâr etmez

29-Ankebût 49
mâ yechadu : bile bile inkâr etmez

29-Ankebût 52
hum el hâsirûne : hüsrana uğrayanlar

29-Ankebût 58
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

29-Ankebût 58
min tahti-ha : onun altından

29-Ankebût 58
el enhâru : nehirler

29-Ankebût 58
hâlidîne : kalıcıdırlar, kalacak olanlar

29-Ankebût 58
fî-hâ : orada

29-Ankebût 60
rızka-hâ : onun rızkı

29-Ankebût 60
yerzuku-hâ : o rızıklandırır

29-Ankebût 61
halaka : yarattı

29-Ankebût 61
ve sehhare : ve musahhar kıldı, emre amade kıldı

29-Ankebût 63
mevti-hâ : onun ölümü

29-Ankebût 63
el hamdu : hamd

29-Ankebût 64
hâzihi : bu

29-Ankebût 64
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

29-Ankebût 64
el hayevânu : (gerçek) hayat

29-Ankebût 67
haramen : haram, hürmet edilip yasaklanan

29-Ankebût 67
ve yutehattafu : ve zorla kapılıp götürülen, esir alınan

29-Ankebût 67
havli-him : onların etraflarında

29-Ankebût 68
bi el hakkı : hak ile

3-Âl-i İmrân 2
el hayyu : daima hayatta

3-Âl-i İmrân 3
bi el hakkı : hak ile

3-Âl-i İmrân 6
fî el erhâmi : rahimlerde, rahimler içinde

3-Âl-i İmrân 6
el hakîmu : hükmedici, hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 7
ve uharu : ve diğerleri

3-Âl-i İmrân 7
muteşâbihâtun : tevile tâbî, yoruma açık

3-Âl-i İmrân 8
el vehhâbu : ihsan eden, bağışlayan, hak kazanmadan veren, karşılıksız veren

3-Âl-i İmrân 11
fe ehaze-hum allâhu : bunun üzerine Allah onları yakaladı

3-Âl-i İmrân 12
ve bi'se el mihâdu : ve ne kötü döşek

3-Âl-i İmrân 14
ve el hayli : ve atlar

3-Âl-i İmrân 14
ve el harsi : ve ekinler

3-Âl-i İmrân 14
el hayâti : hayat

3-Âl-i İmrân 15
bi hayrın : hayırlısı

3-Âl-i İmrân 15
min tahtı-hâ : onun altından

3-Âl-i İmrân 15
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 15
hâlidîne fî-hâ : orada, içinde devamlı kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 15
mutahharatun : temiz, tertemiz

3-Âl-i İmrân 17
bi el eshâri : seher vakitlerinde

3-Âl-i İmrân 18
el hakîmu : hakim, hüküm sahibi

3-Âl-i İmrân 20
fe in hâccû-ke : bundan sonra eğer seninle tartışırlarsa

3-Âl-i İmrân 21
bi gayri hakkın : haksız yere

3-Âl-i İmrân 22
habitat : heba oldu, boşa gitti

3-Âl-i İmrân 26
bi yedike el hayru : hayır senin elinde

3-Âl-i İmrân 27
fî en nehâri : gündüzün içine

3-Âl-i İmrân 27
ve tûlicu en nehâra : ve gündüzü sokarsın

3-Âl-i İmrân 27
ve tuhricu el hayya : ve canlıyı çıkarırsın

3-Âl-i İmrân 27
min el hayyi : canlıdan

3-Âl-i İmrân 28
ve yuhazziru-kumu allâhu : ve Allah sizi sakındırır

3-Âl-i İmrân 30
min hayrin : hayırdan

3-Âl-i İmrân 30
beyne-hâ : onun (kendisi ile) arasında

3-Âl-i İmrân 30
ve yuhazziru-kum(u) allâhu : ve Allah sizi sakındırır

3-Âl-i İmrân 33
âdeme ve nûhan : Hazreti Âdem ve Hazreti Nuh

3-Âl-i İmrân 34
ba'du-hâ : onun bazıları

3-Âl-i İmrân 34
min ba'din \n(badu-hâ min badin) : bazılarından \n: (birbirinden)

3-Âl-i İmrân 35
muharraran : hür olarak

3-Âl-i İmrân 36
vadaat-hâ : onu doğurdu

3-Âl-i İmrân 36
vada'tu-hâ unsâ : ben onu kız doğurdum

3-Âl-i İmrân 36
semmeytu-hâ : onu isimlendirdim, adını koydum

3-Âl-i İmrân 36
uîzu-hâ bi-ke : onu sana sığındırırım, emanet ederim

3-Âl-i İmrân 36
ve zurriyyete-hâ : ve onun zurriyetini, neslini

3-Âl-i İmrân 37
fe tekabbele-hâ : böylece onu kabul etti (buyurdu)

3-Âl-i İmrân 37
rabbu-hâ : onun Rabbi

3-Âl-i İmrân 37
bi kabûlin hasenin : güzel bir kabul ile

3-Âl-i İmrân 37
ve enbete-hâ : ve onu yetiştirdi

3-Âl-i İmrân 37
nebâten hasenen : güzel bir şekilde (yetiştirme ile)

3-Âl-i İmrân 37
ve keffele-hâ : ve ona kefil kıldı, bakmakla mükellef kıldı

3-Âl-i İmrân 37
kullemâ dehale : her girişinde

3-Âl-i İmrân 37
aleyhâ : onun yanına

3-Âl-i İmrân 37
vecede inde-hâ : onun yanında buldu

3-Âl-i İmrân 37
ennâ leki hâzâ : bu sana nasıl, nereden

3-Âl-i İmrân 39
ve hasûran : ve son derece nefsine hakim

3-Âl-i İmrân 42
ve tahhare-ki : ve seni temizledi, tertemiz yarattı

3-Âl-i İmrân 45
vecîhan : şerefli, itibarlı

3-Âl-i İmrân 51
hâzâ : bu

3-Âl-i İmrân 52
ehassa îsâ : Hz Îsâ hissetti

3-Âl-i İmrân 52
kâle el havâriyyûne : havariler dedi

3-Âl-i İmrân 54
hayru : en hayırlı

3-Âl-i İmrân 57
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi tezkiye edici amel yaptılar

3-Âl-i İmrân 58
el hakîmi : hikmetli

3-Âl-i İmrân 59
halaka-hu : onu yarattı

3-Âl-i İmrân 60
el hakku : hak, gerçek

3-Âl-i İmrân 61
hâcce-ke : seninle tartıştı

3-Âl-i İmrân 62
hâzâ : bu

3-Âl-i İmrân 62
el kasasu el hakku : hak kısas, gerçek olay

3-Âl-i İmrân 62
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 65
tuhâccûne : tartışıyorsunuz

3-Âl-i İmrân 66
hâ entum : işte siz

3-Âl-i İmrân 66
hâulâi : bunlarsınız (busunuz)

3-Âl-i İmrân 66
hâcectum : tartıştınız

3-Âl-i İmrân 66
fe lime tuhâccûne : artık siz niçin tartışıyorsunuz,

3-Âl-i İmrân 67
hanîfen : Allah'ın tek oluşuna, ölmeden önce ruhun O'na ulaşmasının ve Allah'a teslim olmanın farz olduğuna inanan

3-Âl-i İmrân 68
ve hâza en nebiyyu : ve bu peygamber

3-Âl-i İmrân 71
el hakka bi el bâtılı : hakkı (gerçeği), batıl (boş şeyler) ile

3-Âl-i İmrân 71
el hakka : hakkı, gerçeği

3-Âl-i İmrân 72
veche en nehâri : gündüz

3-Âl-i İmrân 73
ehadun : bir kimse, bir başkası

3-Âl-i İmrân 73
ev yuhâccû-kum : yoksa onlar sizinle çekişiyorlar mı

3-Âl-i İmrân 77
lâ halaka : nasip yoktur

3-Âl-i İmrân 81
ve iz ehaze allâhu : ve Allah aldığı zaman

3-Âl-i İmrân 81
ve ehaztum : ve aldınız

3-Âl-i İmrân 84
ve ishâka : ve İshâk (A.S)'a

3-Âl-i İmrân 84
beyne ehadin : aralarından birini

3-Âl-i İmrân 85
min el hâsirîne : hüsranda olanlardan

3-Âl-i İmrân 86
hakkun : hak, gerçek

3-Âl-i İmrân 88
hâlidîne fîhâ : onun içinde ebedi kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 88
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

3-Âl-i İmrân 91
min ehadi-him : onların birinden, hiç birinden

3-Âl-i İmrân 92
hattâ tunfikû : infak edinceye kadar, infak etmedikçe

3-Âl-i İmrân 93
mâ harrame : haram kıldığı şey(ler)

3-Âl-i İmrân 93
fe utlû-hâ : öyleyse, haydi, (...yapın) da okuyun

3-Âl-i İmrân 95
hanîfen : hanif olarak (tek Allah'a inanarak teslim olmak)

3-Âl-i İmrân 97
dahale-hu : oraya girdi

3-Âl-i İmrân 99
tebgûne-hâ : onun istiyorsunuz

3-Âl-i İmrân 100
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 102
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 102
hakka tukâti-hî : O'nun hak takvası ile, bi hakkın takva, en üst derece takva

3-Âl-i İmrân 103
bi habli allâhi : Allah'ın ipine

3-Âl-i İmrân 103
min-hâ : ondan

3-Âl-i İmrân 104
ilâ el hayri : hayra

3-Âl-i İmrân 107
hum fî-hâ : onlar, onun içinde

3-Âl-i İmrân 107
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 108
netlû-hâ : onu okuyoruz, açıklıyoruz

3-Âl-i İmrân 108
bi el hakkı : hak olarak, gerçeği

3-Âl-i İmrân 110
hayra ummetin : hayırlı ümmet, topluluk

3-Âl-i İmrân 110
hayran : hayırlı

3-Âl-i İmrân 112
bi hablin min allâhi : Allah'tan bir ip

3-Âl-i İmrân 112
ve hablin : ve bir ip

3-Âl-i İmrân 112
bi gayri hakkın : haksız yere

3-Âl-i İmrân 114
fî el hayrâti : hayırlarda, hayırlara

3-Âl-i İmrân 115
min hayrin : hayırdan, hayır olarak

3-Âl-i İmrân 116
ashâbu en nâri : ateş ehlidir, ateş halkıdır

3-Âl-i İmrân 116
hum fî-hâ : onlar orada

3-Âl-i İmrân 116
hâlidûne : devamlı kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 117
hâzihi el hayâti ed dunyâ : bu dünya hayatı

3-Âl-i İmrân 117
fîhâ : onun içinde, ona

3-Âl-i İmrân 117
harse : ekinler

3-Âl-i İmrân 118
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 118
habâlen : fesada düşürmek

3-Âl-i İmrân 119
hâ entum ulâi : işte siz busunuz, böylesiniz

3-Âl-i İmrân 119
ve izâ halev : ve yalnız kaldıkları zaman

3-Âl-i İmrân 120
hasenetun : hasene, iyilik, güzellik

3-Âl-i İmrân 120
yefrahû bi-hâ : onunla ferahlanırlar, ona sevinirler

3-Âl-i İmrân 125
hâzâ yumdid-kum : bu size yardım

3-Âl-i İmrân 125
bi hamseti âlâfin : beş bini ile

3-Âl-i İmrân 126
el hakîmi : hüküm ve hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 127
hâibîne : bozguna uğrayanlar

3-Âl-i İmrân 130
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 132
turhamûne : rahmet olunursunuz

3-Âl-i İmrân 133
ardu-hâ : onun genişliği

3-Âl-i İmrân 136
min tahti-hâ : onun altından

3-Âl-i İmrân 136
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 136
hâlidîne fî-hâ : orada, içinde kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 137
kad halet : gelip geçmiş

3-Âl-i İmrân 138
hâzâ : bu

3-Âl-i İmrân 140
nudâvilu-hâ : biz onu döndürür dolaştırırız

3-Âl-i İmrân 141
ve yemhaka : ve yavaş yavaş helâk etmesi

3-Âl-i İmrân 142
em hasibtum : yoksa siz zannediyor musunuz

3-Âl-i İmrân 144
ve mâ muhammedun : ve Muhammed ... olmadı, değildir

3-Âl-i İmrân 144
kad halet : gelip geçmiştir

3-Âl-i İmrân 145
min-hâ : ondan

3-Âl-i İmrân 149
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 149
hâsirîne : hüsrana uğramış olanlar

3-Âl-i İmrân 150
hayru : en hayırlı

3-Âl-i İmrân 152
hattâ : hatta, öyle ki, fakat

3-Âl-i İmrân 153
alâ ehadin : hiç kimseye

3-Âl-i İmrân 153
habîrun : haberdar

3-Âl-i İmrân 154
gayre el hakkı : haksız

3-Âl-i İmrân 154
hâ-hunâ : burada

3-Âl-i İmrân 155
halîmun : halîm, yumuşak davranan, acele etmeyen

3-Âl-i İmrân 156
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 156
hasreten : hasret, pişmanlık

3-Âl-i İmrân 157
hayrun : daha hayırlı

3-Âl-i İmrân 159
min havli-ke : senin etrafından

3-Âl-i İmrân 162
bi sehatin : gazaba

3-Âl-i İmrân 165
misley-hâ : onun iki misli, iki katı

3-Âl-i İmrân 165
ennâ hâzâ : bu nasıl

3-Âl-i İmrân 170
lem yelhakû : henüz katılmayanlar

3-Âl-i İmrân 170
min halfi-him : onların arkalarından

3-Âl-i İmrân 170
ellâ havfun : korku yoktur, olmaz

3-Âl-i İmrân 173
hasbunâ allâhu : Allah kâfidir

3-Âl-i İmrân 175
yuhavvifu : korkutur

3-Âl-i İmrân 175
fe lâ tehâfû-hum : artık onlardan korkmayın

3-Âl-i İmrân 175
ve hâfû-ni : ve Ben'den korkun

3-Âl-i İmrân 176
hazzan : bir haz, bir nasip

3-Âl-i İmrân 178
hayrun : hayırdır

3-Âl-i İmrân 179
hattâ : oluncaya kadar

3-Âl-i İmrân 179
el habîse : kötü

3-Âl-i İmrân 180
yebhalûne : cimrilik ederler

3-Âl-i İmrân 180
hayran : hayırdır

3-Âl-i İmrân 180
habîrun : haberdar olandır

3-Âl-i İmrân 181
bi gayri hakkın : haksız yere, haksızlıkla

3-Âl-i İmrân 181
azâbe el harîki : yakıcı azabı

3-Âl-i İmrân 183
hattâ : ... oluncaya kadar, ... olmadıkça

3-Âl-i İmrân 185
zuhziha : uzaklaştırılır

3-Âl-i İmrân 185
ve mâ el hayâtu ed dunyâ : ve dünya hayatı değildir

3-Âl-i İmrân 187
ve iz ehaze allâhu : ve Allah ... almıştı

3-Âl-i İmrân 190
fî halkı : yaratılışında vardır

3-Âl-i İmrân 190
ve en nehâri : ve gündüz

3-Âl-i İmrân 191
fî halkı es semâvâti : göklerin yaratılışı hakkında

3-Âl-i İmrân 191
mâ halakte hâzâ : Sen bunu yaratmadın

3-Âl-i İmrân 191
subhâne-ke : Sen Subhan'sın (Seni tesbih ve tenzih ederiz)

3-Âl-i İmrân 195
hâcerû : hicret ettiler

3-Âl-i İmrân 195
min tahti-hâ : onun altından

3-Âl-i İmrân 195
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 197
el mihâdu : döşek, yatak

3-Âl-i İmrân 198
min tahti-hâ : onun altından

3-Âl-i İmrân 198
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 198
hâlidîne fî-hâ : onun içinde ebedîyyen kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 198
hayrun : daha hayırlı

3-Âl-i İmrân 199
hâşiîne li allâhi : Allah'a karşı huşû duyarlar

3-Âl-i İmrân 200
yâ eyyuhâ : ey

30-Rûm 7
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

30-Rûm 8
mâ halaka : yaratmadı

30-Rûm 8
bi el hakkı : hak ile

30-Rûm 9
ve amerû-hâ : ve onu imar ettiler

30-Rûm 9
amerû-hâ : onu imar ettiler

30-Rûm 10
bihâ : onunla

30-Rûm 11
el halka : yaratış, yaratma

30-Rûm 15
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefs tezkiyesi

30-Rûm 17
subhâne : tenzih et, münezzeh kıl (o sübhandır de), tesbih et

30-Rûm 18
el hamdu : hamd

30-Rûm 19
el hayye : diri, canlı

30-Rûm 19
min el hayyi : diriden, canlıdan

30-Rûm 19
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 20
en halaka-kum : sizi yaratması

30-Rûm 21
en halaka : yaratması

30-Rûm 21
ileyhâ : ona

30-Rûm 22
halku : yaratma, yaratış

30-Rûm 23
ve en nehâri : ve gündüz

30-Rûm 24
havfen : korku olarak

30-Rûm 24
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 27
el halka : yaratma

30-Rûm 27
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

30-Rûm 28
tehâfûne-hum : onlardan korkarsınız, çekinirsiniz

30-Rûm 30
hanîfen : hanif olarak

30-Rûm 30
aleyhâ : onun üzerine

30-Rûm 30
li halkıllâhi (halkı allâhi) : Allah'ın yaratmasında

30-Rûm 36
bihâ : ona, onunla

30-Rûm 38
hakka-hu : onun hakkı

30-Rûm 38
hayrun : daha hayırlıdır

30-Rûm 38
vechallâhi (veche allâhi) : Allah'ın

30-Rûm 39
vechallâhi (veche allâhi) : Allah'ın vechi, yüzü

30-Rûm 40
halaka-kum : sizi yarattı

30-Rûm 40
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

30-Rûm 41
zahare : zahir oldu, ortaya çıktı

30-Rûm 44
amile sâlihan : salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

30-Rûm 45
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefsi islâh edici amel yani nefs tezkiyesi yaparlar

30-Rûm 46
er riyâha : rüzgârlar

30-Rûm 47
hakkan : hak

30-Rûm 48
er riyâha : rüzgârlar

30-Rûm 48
sehâben : bulutlar

30-Rûm 50
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 51
rîhan : rüzgâr

30-Rûm 53
bi hâdi : hidayete ulaştırıcı

30-Rûm 54
halaka-kum : sizi yarattı

30-Rûm 56
fe hâzâ : işte bu

30-Rûm 58
hâzâ : bu

30-Rûm 60
hakkun : haktır

31-Lokman 2
el hakîmi : hakîm, hikmet ve hüküm sahibi

31-Lokman 6
el hadîsi : söz

31-Lokman 6
ve yettehıze-hâ : ve onu edinirler

31-Lokman 7
lem yesma'-hâ : onu işitmedi (işitmiyor)

31-Lokman 8
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

31-Lokman 9
hâlidîne : kalıcı olanlar

31-Lokman 9
fî-hâ : orada

31-Lokman 9
hakkan : hak

31-Lokman 9
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

31-Lokman 10
halaka : yarattı, halketti

31-Lokman 10
terevne-hâ : onu görüyorsunuz

31-Lokman 10
fî-hâ : orada

31-Lokman 11
hâzâ : bu

31-Lokman 11
halku allâhi : Allah'ın yaratması

31-Lokman 11
halaka : yarattı

31-Lokman 12
hamîdun : hamdedilen

31-Lokman 14
hamelet-hu : onu yüklendi, taşıdı

31-Lokman 16
inne-hâ : muhakkak ki o

31-Lokman 16
habbetin : tane

31-Lokman 16
min hardalin : hardaldan, hardal

31-Lokman 16
habîrun : haberdar

31-Lokman 18
hadde-ke : yanağını

31-Lokman 18
merahan : böbürlenerek

31-Lokman 19
el hamîri : merkep

31-Lokman 20
sehhare : musahhar kıldı, emrine amade kıldı

31-Lokman 25
halaka : yarattı

31-Lokman 25
el hamdu : hamd

31-Lokman 26
el hamîdu : hamîd (hamdedilen)

31-Lokman 27
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

31-Lokman 28
mâ halku-kum : sizin yaratılmanız değil

31-Lokman 29
fî en nehâri : gündüzün içine

31-Lokman 29
en nehâre : gündüz

31-Lokman 29
ve sehhare : ve musahhar kıldı, emrine amade kıldı

31-Lokman 29
habîrun : haberi olan, haberdar

31-Lokman 30
el hakku : hak

31-Lokman 32
ve mâ yechadu : ve bilerek inkâr etmez

31-Lokman 32
hattârin : çok gaddar

31-Lokman 33
yâ eyyuhâ : ey

31-Lokman 33
hakkun : hak

31-Lokman 33
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

31-Lokman 34
fî el erhâmi : rahimlerde

31-Lokman 34
habîrun : haberi olan, haberdar

32-Secde 3
el hakku : haktır

32-Secde 4
halaka : yarattı

32-Secde 6
ve şşehādeti : ve görüneni

32-Secde 7
halaka-hu : onu yarattı

32-Secde 7
halka : yaratma

32-Secde 9
ve nefeha : ve üfledi, üfürdü

32-Secde 10
halkın : yaratılış

32-Secde 12
sâlihan : salih amel

32-Secde 13
hudâ-hâ : onun hidayeti

32-Secde 13
hakka : hak oldu

32-Secde 14
hâzâ : bu

32-Secde 15
bihâ : ona

32-Secde 15
harrû : yere kapandılar

32-Secde 15
bi hamdi : hamd ile

32-Secde 16
havfen : korku

32-Secde 19
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefs tezkiyesi yaptılar

32-Secde 20
min-hâ : oradan

32-Secde 20
fî-hâ : oraya

32-Secde 22
an-hâ : ondan

32-Secde 28
hâzâ : bu

33-Ahzâb 1
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 1
hakîmen : hakîm olan, hüküm ve hikmet sahibi

33-Ahzâb 2
yûhâ : vahyedilir

33-Ahzâb 2
habîren : haberdar

33-Ahzâb 4
ummehâti-kum : sizin anneleriniz

33-Ahzâb 4
el hakka : Hakk

33-Ahzâb 6
ummehâtu-hum : onların anneleri

33-Ahzâb 6
ve ûlûl erhâmi : ve rahim sahipleri, akrabalar

33-Ahzâb 6
ve el muhâcirîne : ve muhacirler

33-Ahzâb 7
ehaznâ : aldık, ahzettik

33-Ahzâb 7
ve ehaznâ : ve aldık

33-Ahzâb 9
yâ eyyu-hâ : ey

33-Ahzâb 9
rîhan : rüzgâr

33-Ahzâb 9
lem terev-hâ : siz onu görmediniz (göremediniz)

33-Ahzâb 10
el hanâcire : hançereler, boğazlar, gırtlaklar

33-Ahzâb 14
min aktâri-hâ : onun kenarlarından, yan taraflarından

33-Ahzâb 14
âtev-hâ : ona geldiler

33-Ahzâb 14
bihâ : orada

33-Ahzâb 19
eşıhhaten \n(şehha) : daha cimri, çok cimri \n: (cimri)

33-Ahzâb 19
el havfu : korku

33-Ahzâb 19
eşıhhaten : daha cimri, çok cimri

33-Ahzâb 19
alâ el hayrı : hayra karşı

33-Ahzâb 21
hasenetun : güzel

33-Ahzâb 22
hâzâ : bu

33-Ahzâb 25
hayren : bir hayır

33-Ahzâb 27
lem tetau-hâ : ve ona ayak basmadınız

33-Ahzâb 28
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 28
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

33-Ahzâb 28
ve zînete-hâ : ve onun ziyneti, süsü

33-Ahzâb 28
serâhan : bırakma

33-Ahzâb 30
lehâ : ona

33-Ahzâb 31
ve ta'mel sâlihan : ve salih amel, nefs tezkiyesi yaparız

33-Ahzâb 31
nu'ti-hâ : ona veririz

33-Ahzâb 31
ecre-hâ : onun ecrini

33-Ahzâb 31
lehâ : onun için

33-Ahzâb 32
ke ehadin : birisi gibi

33-Ahzâb 34
habîren : haberdar olan

33-Ahzâb 35
ve el hâşiîne : ve huşû duyan erkekler

33-Ahzâb 35
ve el hâşiâti : ve huşû duyan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el hâfızîne : ve muhafaza eden, koruyan erkekler

33-Ahzâb 35
ve el hâfızâti : ve muhafaza eden, koruyan kadınlar

33-Ahzâb 37
ehakku : daha çok hak sahibi

33-Ahzâb 37
min-hâ : ondan

33-Ahzâb 37
zevvecnâ-ke-hâ : seni onunla evlendirdik

33-Ahzâb 37
haracun : güçlük, zorluk

33-Ahzâb 38
harecin : bir güçlük

33-Ahzâb 38
halev : gelip geçti

33-Ahzâb 39
ehaden : birisi, bir kimse

33-Ahzâb 39
hasîben : hesap görücü

33-Ahzâb 40
muhammedun : Muhammed

33-Ahzâb 40
ehadin : birisi, bir kimse

33-Ahzâb 40
ve hâtemen : ve sonuncu

33-Ahzâb 41
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 45
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 49
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 49
ta'teddûne-hâ : sizin ondan sayacağınız (müddet)

33-Ahzâb 49
serâhan : bırakarak, bırakış

33-Ahzâb 50
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 50
hâli-ke : dayın

33-Ahzâb 50
halâti-ke : senin teyzen

33-Ahzâb 50
hâcerne : hicret etti

33-Ahzâb 50
nefse-hâ : nefsini, kendini

33-Ahzâb 50
en yestenkiha-hâ : onu nikâh etmek ister

33-Ahzâb 50
hâlisaten : ... a has olarak, özel olarak

33-Ahzâb 50
haracun : zorluk, güçlük

33-Ahzâb 51
lâ cunâha : günah yoktur

33-Ahzâb 51
halîmen : halim

33-Ahzâb 53
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 53
li hadîsin : söze

33-Ahzâb 53
min el hakkı : haktan

33-Ahzâb 53
atharu : en temiz, daha temiz

33-Ahzâb 55
lâ cunâha : günah yoktur

33-Ahzâb 55
ehavâti-hinne : onların kız kardeşleri

33-Ahzâb 56
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 59
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 60
fî-hâ : orada

33-Ahzâb 62
halev : gelip geçti

33-Ahzâb 63
ilmu-hâ : onun ilmi, bilgisi

33-Ahzâb 65
hâlidîne : halid olanlar, kalıcı olanlar

33-Ahzâb 65
fî-hâ : orada

33-Ahzâb 69
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 70
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 72
en yahmilne-hâ : onun yüklenmek

33-Ahzâb 72
min-hâ : ondan

33-Ahzâb 72
ve hamele-ha : ve onu yüklendi

34-Sebe 1
el hamdu : hamd

34-Sebe 1
el hakîmu : hakîm olan, hikmet ve hüküm sahibi

34-Sebe 1
el habîru : habîr olan, herşeyden haberdar olan

34-Sebe 2
min-hâ : ondan

34-Sebe 2
fî-hâ : oraya

34-Sebe 4
ve amilûs sâlihâti : ve salih amel işleyen

34-Sebe 6
el hakka : hak

34-Sebe 6
el hamîdi : hamid olan, hamdedilen

34-Sebe 7
fî halkın : yaratılışta yaratılacağınızı

34-Sebe 9
ve mâ halfe-hum : ve arkalarında olan şey

34-Sebe 10
el hadîde : demir

34-Sebe 11
va'melû sâlihan : ve salih amel (zikirle nefs tezkiyesi) yapın

34-Sebe 12
er rîha : rüzgâr

34-Sebe 12
guduvvu-hâ : onun sabah gidişi

34-Sebe 12
ve revâhu-hâ : ve onun akşam dönüşü

34-Sebe 13
mehârîbe : mihraplar, saraylar, yüksek binalar

34-Sebe 14
harre : yere kapandı

34-Sebe 16
hamtın : acı, buruk

34-Sebe 18
fî-hâ : orada

34-Sebe 19
ehâdîse : hadîs, nesilden nesile anlatılan sözler (efsane)

34-Sebe 21
min-hâ : ondan

34-Sebe 21
hafîzun : koruyucu, gözetici

34-Sebe 23
hattâ : hatta, olunca

34-Sebe 23
el hakka : hak

34-Sebe 26
el hakkı : Hak

34-Sebe 27
elhaktum : siz ilhak ettiniz, dahil ettiniz

34-Sebe 27
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

34-Sebe 29
hâzâ : bu

34-Sebe 31
bi hâzâ : buna

34-Sebe 33
ve en nehâri : ve gündüz

34-Sebe 34
mutrefû-hâ : onun refah içinde olanları, ileri gelenleri

34-Sebe 37
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

34-Sebe 39
hayru : hayırlı

34-Sebe 40
hâulâi : işte bunlar

34-Sebe 41
subhâne-ke : sen münezzehsin, sen Sübhan'sın

34-Sebe 42
bihâ : onu

34-Sebe 43
mâ hâzâ : bu değil

34-Sebe 43
hâzâ : bu

34-Sebe 43
el hakkı : hak

34-Sebe 43
hâzâ : bu

34-Sebe 44
yedrusûne-hâ : onu tedris ederler

34-Sebe 48
bi el hakkı : hakkı

34-Sebe 49
el hakku : hak

35-Fâtır 1
el hamdu : hamd

35-Fâtır 1
ecnihatin : cenahlar, kanatlar

35-Fâtır 1
fî el halkı : yaratışta, yaratmada

35-Fâtır 2
lehâ : onu

35-Fâtır 2
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

35-Fâtır 3
yâ eyyuhâ : ey

35-Fâtır 3
min hâlikın : bir yaratıcı(dan)

35-Fâtır 5
yâ eyyuhâ : ey

35-Fâtır 5
hakkun : hak

35-Fâtır 5
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

35-Fâtır 6
min ashâbi : ehlinden, halkından

35-Fâtır 7
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

35-Fâtır 8
hasenen : güzel

35-Fâtır 8
haserâtin : hasretler, hüzünler

35-Fâtır 9
er rîâha : rüzgâr(lar)

35-Fâtır 9
sehâben : bulutlar

35-Fâtır 9
mevti-hâ : onun ölümü

35-Fâtır 11
halaka-kum : sizi yarattı

35-Fâtır 12
hâzâ : bu

35-Fâtır 12
ve hâzâ : ve bu

35-Fâtır 12
telbesûne-hâ : onu takarsınız

35-Fâtır 13
fî en nehâri : gündüzün içine

35-Fâtır 13
en nehâre : gündüz

35-Fâtır 13
ve sehhare : ve emre amade kıldı, emri altına aldı

35-Fâtır 14
habîrin : haberdar olan, haber veren

35-Fâtır 15
yâ eyyuhâ : ey

35-Fâtır 15
el hamîdu : hamid, hamdedilen, övülmeye lâyık

35-Fâtır 16
bi halkın : bir halkı

35-Fâtır 18
ilâ himli-hâ : onu taşımaya

35-Fâtır 21
el harûru : sıcaklıklar

35-Fâtır 24
bi el hakkı : hak ile

35-Fâtır 24
halâ : gelip geçmiş olan

35-Fâtır 24
fîhâ : orada

35-Fâtır 26
ehaztu : aldım, yakaladım

35-Fâtır 27
elvânu-hâ : onun renkleri

35-Fâtır 31
evhaynâ : vahyettik

35-Fâtır 31
el hakku : haktır

35-Fâtır 31
habîrun : haberdar olan

35-Fâtır 32
bi el hayrâti : hayırlarda

35-Fâtır 33
yedhulûne-hâ : ona girerler

35-Fâtır 33
yuhallevne : süslenirler, takarlar

35-Fâtır 33
fî-hâ : orada

35-Fâtır 33
harîrun : ipek

35-Fâtır 34
el hamdu : hamd

35-Fâtır 34
el hazene : hüzün, gam

35-Fâtır 35
ehalle-nâ : bizi yerleştirdi

35-Fâtır 35
fî-hâ : orada

35-Fâtır 36
ve lâ yuhaffefu : ve hafifletilmez

35-Fâtır 36
min azâbi-hâ : onun azabından

35-Fâtır 37
fî-hâ : orada

35-Fâtır 37
na'mel el sâlihan : biz salih amel yapalım

35-Fâtır 39
halâife : halifeler

35-Fâtır 39
hasâren : hasar, zarar ziyan

35-Fâtır 40
halakû : halkettiler, yarattılar

35-Fâtır 41
min ehadin : birisi

35-Fâtır 41
halîmen : halîm

35-Fâtır 45
alâ zahri-hâ : onun sırtında, onun üstünde

36-Yâsin 2
el hakîmi : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

36-Yâsin 7
hakka : hak oldu

36-Yâsin 9
ve min halfi-him : ve onların arkalarından

36-Yâsin 11
ve haşiye : ve huşû duydu

36-Yâsin 13
ashâbe : halk

36-Yâsin 13
iz câe-hâ : ona gelmişti

36-Yâsin 29
sayhaten : bir sayha, şiddetli ses dalgası

36-Yâsin 29
hum hâmidûne : onlar sönenler, sönen kimseler

36-Yâsin 30
yâ hasreten : yazık, yazıklar olsun

36-Yâsin 33
ahyeynâ-hâ : biz onu dirilttik

36-Yâsin 33
min-hâ : ondan

36-Yâsin 33
habben : taneler

36-Yâsin 34
fî-hâ : orada

36-Yâsin 36
subhânellezî (subhâne ellezî) : o sübhandır, herşeyden münezzehtir

36-Yâsin 36
halaka : yarattı

36-Yâsin 36
kulle-hâ : onun hepsi

36-Yâsin 37
en nehâre : gündüz

36-Yâsin 38
lehâ : ona

36-Yâsin 39
hattâ : oluncaya kadar

36-Yâsin 40
lehâ : ona

36-Yâsin 40
en nehâri : gündüz

36-Yâsin 41
hamelnâ : taşıdık

36-Yâsin 42
ve halaknâ : ve biz yarattık

36-Yâsin 43
lâ sarîha : yardım edilmez

36-Yâsin 45
ve mâ halfe-kum : ve arkanızdaki şeyler

36-Yâsin 45
turhamûne : rahmet olunursunuz

36-Yâsin 46
an-hâ : ondan

36-Yâsin 48
hâzâ : bu

36-Yâsin 49
sayhaten : sayha, şiddetli ses dalgası

36-Yâsin 51
ve nufiha : ve üfürüldü

36-Yâsin 52
hâzâ : bu

36-Yâsin 53
sayhaten : sayha, şiddetli ses dalgası

36-Yâsin 55
ashâbe : sahip, ehil, halk

36-Yâsin 57
fîhâ : orada

36-Yâsin 59
eyyuhâ : ey

36-Yâsin 60
e lem a'had : ahd almadım mı

36-Yâsin 61
hâzâ : bu

36-Yâsin 63
hâzihî : bu

36-Yâsin 64
ıslev-hâ : ona yaslanın

36-Yâsin 68
fî el halkı : yaratılışta

36-Yâsin 70
hayyen : hayy, diri

36-Yâsin 71
halaknâ : biz halkettik, yarattık

36-Yâsin 71
lehâ : ona

36-Yâsin 72
ve zellelnâ-hâ : ve biz onu zelil ettik, itaatkâr kıldık, boyun eğdirdik

36-Yâsin 72
min-hâ : ondan

36-Yâsin 72
ve min-hâ : ve ondan

36-Yâsin 73
fî-hâ : onda (vardır)

36-Yâsin 74
vettehazû (ve ittehazû) : ve ittihaz ettiler, edindiler

36-Yâsin 77
halaknâ-hu : biz onu halkettik, yarattık

36-Yâsin 77
hasîmun : hasım, düşman

36-Yâsin 78
halka-hu : onun (kendi) yaratılışı,

36-Yâsin 79
yuhyî-hâ : ona hayat verir, onu canlandırır

36-Yâsin 79
enşee-hâ : onu inşa etti, yaptı

36-Yâsin 79
halkın : halketme, yaratma, yaratış

36-Yâsin 81
halaka : halketti, yarattı

36-Yâsin 81
el hallâku : yaratan, yaratıcı

36-Yâsin 83
subhâne : (o) sübhandır, herşeyden münezzehtir

37-Sâffât 10
hatıfe : kaptı, kaçtı

37-Sâffât 10
el hatfete : kapmak, kaçmak

37-Sâffât 10
şihâbun : yakıcı alev

37-Sâffât 11
halkan : halkoluş, yaratılış bakımından

37-Sâffât 11
halaknâ : biz halkettik, yarattık

37-Sâffât 11
halaknâ-hum : onları halkettik, yarattık

37-Sâffât 12
ve yesharûne : ve onlar alay ediyorlar

37-Sâffât 15
in hâzâ illâ : bu sadece

37-Sâffât 20
hâzâ : bu

37-Sâffât 21
hâzâ : bu

37-Sâffât 31
hakka : hak oldu

37-Sâffât 37
el hakkı : hak

37-Sâffât 47
fîhâ : onun içinde

37-Sâffât 47
an-hâ : ondan

37-Sâffât 60
hâzâ : bu

37-Sâffât 61
hâzâ : bu

37-Sâffât 62
hayrun : daha hayırlı

37-Sâffât 63
cealnâ-hâ : onu kıldık

37-Sâffât 64
inne-hâ : muhakkak o

37-Sâffât 65
tal'u-hâ : onun tomurcukları, meyveleri

37-Sâffât 66
min-hâ : ondan

37-Sâffât 66
min hâ : ondan

37-Sâffât 67
aleyhâ : ona, onun üstüne

37-Sâffât 67
min hamîmin : kaynar sudan

37-Sâffât 82
el âharîne : sonrakiler, diğerleri

37-Sâffât 96
halaka-kum : sizi yarattı

37-Sâffât 101
halîmin : halim, uysal, yumuşak huylu

37-Sâffât 106
hâzâ : bu

37-Sâffât 112
ishâka : İshak

37-Sâffât 113
ve alâ ishâka : ve İshak'a

37-Sâffât 114
ve hârûne : ve Harun

37-Sâffât 120
ve hârûne : ve Harun

37-Sâffât 125
el hâlikîne : yaratıcı

37-Sâffât 136
el âharîne : diğerleri

37-Sâffât 141
min el mudhadîne : kaybedenlerden

37-Sâffât 150
halaknâ : biz halkettik, yarattık

37-Sâffât 159
subhâne : sübhan, münezzeh

37-Sâffât 174
hattâ : oluncaya kadar

37-Sâffât 177
bi sâhati-him : onların sahasına

37-Sâffât 178
hattâ : oluncaya kadar

37-Sâffât 180
subhâne : sübhan, münezzehtir

37-Sâffât 182
ve el hamdu : ve hamd

38-Sâd 4
hâzâ : bu

38-Sâd 5
hâzâ : bu

38-Sâd 6
hâzâ : bu

38-Sâd 7
bi hâzâ : bunu

38-Sâd 7
in hâzâ : bu sadece

38-Sâd 9
hazâinu : hazineler

38-Sâd 9
el vehhâbi : karşılıksız veren, lütufkâr, hediye veren, hibe eden

38-Sâd 13
ve ashâbu el eyketi : ve Eyke halkı

38-Sâd 14
hakka : hak oldu

38-Sâd 15
hâulâi : bunlar

38-Sâd 15
sayhaten : sayha, çok şiddetli ses dalgası

38-Sâd 15
lehâ : onun

38-Sâd 18
sahharnâ : biz musahhar kıldık, emre amade kıldık

38-Sâd 21
el hasmı : hasım, davacı

38-Sâd 22
dehalû : girdiler

38-Sâd 22
lâ tehaf : korkma

38-Sâd 22
hasmâni : iki hasım, iki davacı

38-Sâd 22
bi el hakkı : hak ile

38-Sâd 23
hâzâ : bu

38-Sâd 23
ekfil-nî-hâ : ona beni kefil kıl, onu bana ver

38-Sâd 24
ve amilûs sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

38-Sâd 24
ve harre : ve secdeye kapandı

38-Sâd 26
halîfeten : halife

38-Sâd 26
bi el hakkı : hak ile

38-Sâd 27
ve mâ halaknâ : ve biz yaratmadık

38-Sâd 28
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefs tezkiyesi yaptılar

38-Sâd 32
el hayri : hayır, hayra ulaşma, daimî zikre ulaşma

38-Sâd 32
hattâ : hatta, olunca

38-Sâd 33
ruddû-hâ : onu döndürün, geri getirin

38-Sâd 33
meshan : meshederek, okşayarak

38-Sâd 35
li ehadin : birine, bir kimseye

38-Sâd 35
el vehhâbu : vehhab, çok bağışlayan

38-Sâd 36
sahharnâ : musahhar kıldık, emre amade kıldık

38-Sâd 36
er rîha : rüzgâr

38-Sâd 36
ruhâen : yumuşak, hafif

38-Sâd 36
haysu : o yerden, o yönden

38-Sâd 38
ve âharîne : ve diğerleri

38-Sâd 39
hâzâ : bu

38-Sâd 42
hâzâ : bu

38-Sâd 45
ve ishâka : ve İshak

38-Sâd 46
bi hâlisatin : halis kullar olarak

38-Sâd 49
hâzâ : bu

38-Sâd 50
mufettehaten : açılmış olan

38-Sâd 51
fîhâ : orada, içinde

38-Sâd 53
hâzâ : bu

38-Sâd 54
hâzâ : bu

38-Sâd 55
hâzâ : bu

38-Sâd 56
yaslevne-hâ : oraya atılırlar, yaslanırlar

38-Sâd 56
el mihâdu : yatak, döşek

38-Sâd 57
hâzâ : bu

38-Sâd 57
hamîmun : kaynar su

38-Sâd 58
ve âharu : ve başka, diğerleri

38-Sâd 59
hâzâ : bu

38-Sâd 59
lâ merhaben : merhaba yok

38-Sâd 60
lâ merhaben : merhaba yok

38-Sâd 61
hâzâ : bu

38-Sâd 63
ettehaznâ-hum : onları ittihaz ettik, onları ..... edindik

38-Sâd 64
hakkun : haktır, gerçektir

38-Sâd 64
tehâsumu : çekişiyorlar, tartışıyorlar

38-Sâd 65
el kahhâru : kahhar, kahreden, herşeye hakim olan, idaresi altında tutan

38-Sâd 70
yûhâ : vahyolunuyor

38-Sâd 71
hâlikun : yaratan

38-Sâd 75
halaktu : ben yarattım

38-Sâd 76
hayrun : hayırlı

38-Sâd 76
halakte-nî : beni yarattın

38-Sâd 76
halakte-hu : onu yarattın

38-Sâd 77
min-hâ : oradan

38-Sâd 84
el hakku : hak, gerçek, doğru

38-Sâd 84
ve el hakka : ve hak, gerçek, doğru

39-Zümer 1
el hakîmi : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

39-Zümer 2
bi el hakkı : hak ile

39-Zümer 3
el hâlisu : halis, has, özel

39-Zümer 3
ittehazû : edindiler

39-Zümer 4
subhâne-hu : o sübhandır (herşeyden münezzehtir)

39-Zümer 4
el kahhâru : kahhar, kahreden, herşeye hakim olan, idaresi altında tutan

39-Zümer 5
halaka : yarattı

39-Zümer 5
bi el hakkı : hak ile

39-Zümer 5
en nehâri : gündüz

39-Zümer 5
en nehâre : gündüz

39-Zümer 5
ve sehhare : ve musahhar kıldı, emre amade kıldı

39-Zümer 6
halaka-kum : sizi yarattı

39-Zümer 6
min-hâ : ondan

39-Zümer 6
zevce-hâ : onun eşi

39-Zümer 6
ummehâti-kum : sizin anneleriniz

39-Zümer 6
halkan : yaratma, yaratış, yaratılış

39-Zümer 6
halkın : yaratma, yaratış, yaratılış

39-Zümer 8
havvele-hu : ona verdi, lütfetti

39-Zümer 8
ashâbi en nâri : ateş ehli, ateşin halkı

39-Zümer 10
hâzihi : bu

39-Zümer 10
hasenetun : güzellik, iyilik

39-Zümer 13
ehâfu : korkarım

39-Zümer 15
el hâsirîne : hüsrana uğrayanlar

39-Zümer 15
hasirû : hüsrana uğradılar, hüsrana düştüler

39-Zümer 16
yuhavvifu : korkutuyor, korkutur

39-Zümer 17
en ya'budû-hâ : ona kul olmak

39-Zümer 19
hakka : hak oldu

39-Zümer 20
fevkı-hâ : onun üstü

39-Zümer 20
tahti-hâ : onun altı

39-Zümer 20
el enhâru : nehirler

39-Zümer 22
şereha : şerhetti, açtı, yardı

39-Zümer 23
el hadîsi : hadis, söz (ihdas edilen)

39-Zümer 23
hâdin : hidayetçi

39-Zümer 25
min haysu : bir yerden, bir taraftan

39-Zümer 26
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

39-Zümer 27
hâzâ : bu

39-Zümer 29
el hamdu : hamd

39-Zümer 36
ve yuhavvifûne-ke : ve seni korkutuyorlar

39-Zümer 36
hâdin : hidayete erdiren (yol gösteren), mürşid, hidayetçi

39-Zümer 38
halaka : yarattı

39-Zümer 38
hasbiyallâhu (hasbiye allâhu) : Allah bana yeter

39-Zümer 41
el hakkı : hak

39-Zümer 41
aleyhâ : kendi aleyhine

39-Zümer 42
mevti-hâ : onun ölümü

39-Zümer 42
menâmi-hâ : onun uykusu

39-Zümer 43
ittehazû : edindiler

39-Zümer 46
ve eş şehâdeti : ve görünen

39-Zümer 48
ve hâka : ve kuşattı

39-Zümer 49
havvelnâ-hu : ona verdik, ona lütfettik (gönderdik)

39-Zümer 50
kâle-hâ : onu dedi

39-Zümer 51
hâulâi : bunlar

39-Zümer 56
hasretâ : yazıklar olsun

39-Zümer 59
bihâ : onu

39-Zümer 62
hâliku : yaratan

39-Zümer 63
el hâsirûne : hüsranda olanlar

39-Zümer 65
min el hâsirîne : hüsrana düşenlerden

39-Zümer 67
hakka : hak oldu, hakkıyla

39-Zümer 67
subhâne-hu : o sübhandır (herşeyden münezzehtir)

39-Zümer 68
ve nufiha : ve üfürüldü

39-Zümer 68
nufiha : üfürüldü

39-Zümer 69
bi nûri rabbi-hâ : Rabbinin nuru ile

39-Zümer 69
bi el hakkı : hak ile

39-Zümer 71
hattâ : hatta, olunca

39-Zümer 71
câu-hâ : ona geldiler

39-Zümer 71
futihat : açıldı

39-Zümer 71
ebvâbu-hâ : onun kapıları

39-Zümer 71
hazenetu-hâ : onun bekçileri

39-Zümer 71
hâzâ : bu

39-Zümer 71
hakkat : hak oldu

39-Zümer 72
hâlidîne : ebedî olarak, ebediyyen

39-Zümer 72
fî-hâ : orada

39-Zümer 73
hattâ : hatta, olunca

39-Zümer 73
izâ câû-hâ : ona geldikleri zaman

39-Zümer 73
ve futihat : ve açıldı

39-Zümer 73
ebvâbu-hâ : onun kapıları

39-Zümer 73
hazenetu-hâ : onun bekçileri

39-Zümer 73
fedhulû-hâ (fe udhulû-hâ) : öyleyse ona girin

39-Zümer 73
hâlidîne : ebedî olarak, ebediyyen

39-Zümer 74
el hamdu : hamd

39-Zümer 74
haysu : yer, yerden

39-Zümer 75
hâffîne : kuşatanlar, çevreleyenler

39-Zümer 75
havli : etraf

39-Zümer 75
bi hamdi : hamd ile

39-Zümer 75
bi el hakkı : hak ile

39-Zümer 75
el hamdu : hamd

4-Nisâ 1
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 1
halaka-kum : sizi yarattı

4-Nisâ 1
ve halaka : yarattı

4-Nisâ 1
min-hâ : ondan

4-Nisâ 1
zevce-hâ : onun eşini, hanımını (Havva anamızı)

4-Nisâ 1
ve el erhâme : rahimler, akrabalıklar, yakınlar

4-Nisâ 2
el habîse : pisi, kötüyü, zarar vereni

4-Nisâ 5
es sufehâe : sefihler, aklı ermeyenler, mallarının değerini bilmeyenler

4-Nisâ 5
fî-hâ : onun içinden (onlarla)

4-Nisâ 6
hattâ : ... oluncaya kadar

4-Nisâ 6
en nikâha : nikâh

4-Nisâ 6
ve lâ te'kulû-hâ : ve onu yemeyin

4-Nisâ 6
hasîben : hesap görücü, hesap gören olarak

4-Nisâ 8
hadara : hazır oldu, orada bulundu

4-Nisâ 9
min halfi-him : arkalarından

4-Nisâ 9
hâfû : korktular

4-Nisâ 11
hazzı : pay

4-Nisâ 11
fe lehâ : o zaman onundur (kadınındır)

4-Nisâ 11
bi-hâ : onunla

4-Nisâ 11
hakîmen : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 12
bi-hâ : onunla

4-Nisâ 12
halîmun : halîm

4-Nisâ 13
min tahti-hâ : onun altından

4-Nisâ 13
el enhâru : nehirler

4-Nisâ 13
hâlidîne : ebedi kalacak olanlar

4-Nisâ 13
fî-hâ : onun içinde, orada

4-Nisâ 14
hâliden : ebedi kalacak olanlar

4-Nisâ 14
fî-hâ : onun içinde, orada

4-Nisâ 15
hattâ : ... oluncaya kadar

4-Nisâ 16
ye'tiyâni-hâ : onu yaparlar (fuhuş, zina yaparlar)

4-Nisâ 16
ve aslehâ : ve ıslâh oldular

4-Nisâ 17
bi cehâletin : cahillik ile

4-Nisâ 17
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 18
hattâ : ... oluncaya kadar

4-Nisâ 18
hadara : hazır oldu (geldi)

4-Nisâ 18
ehade- hum : onların birine, kendilerine

4-Nisâ 19
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 19
hayran : hayır

4-Nisâ 21
ve ehazne : ve onlar aldılar

4-Nisâ 22
nekaha : nikâhladı

4-Nisâ 23
ummehâtu-kum : anneleriniz

4-Nisâ 23
ve ehavâtu-kum : ve kız kardeşleriniz

4-Nisâ 23
ve halâtu-kum : ve teyzeleriniz

4-Nisâ 23
ve ummehâtu-kum : ve anneleriniz

4-Nisâ 23
ve ehavâtu-kum : ve kız kardeşleriniz

4-Nisâ 23
ve ummehâtu : ve anneleri

4-Nisâ 23
ellâti dehaltum : gerdeğe girdiğiniz (birleştiğiniz kadınlar)

4-Nisâ 23
lem tekûnû dehaltum : gerdeğe girmediniz (birleşmediniz)

4-Nisâ 23
lâ cunâha : günah yoktur

4-Nisâ 23
ve halâilu : ve hanımları, eşleri

4-Nisâ 24
ve lâ cunâha : ve günah yoktur

4-Nisâ 24
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 25
en yenkıha : nikâh yapmak

4-Nisâ 25
musâfihâtin : zina etmek

4-Nisâ 25
li men haşiye : korkan kimse için

4-Nisâ 25
hayrun : daha hayırlı

4-Nisâ 26
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 28
en yuhaffife : hafifletmek

4-Nisâ 29
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 31
mudhalen : dahil edilen yer, girilen yer, makam, giriş

4-Nisâ 34
fe es sâlihâtu : bu sebeble, bu bakımdan salih kadınlar, nefsini tezkiye eden kadınlar

4-Nisâ 34
hâfizâtun : muhafaza edendir, koruyucudur

4-Nisâ 34
hafiza : korudu

4-Nisâ 34
tehâfûne : korkarsınız

4-Nisâ 35
hakemen : bir hakem

4-Nisâ 35
ve hakemen : ve bir hakem

4-Nisâ 35
min ehli-hâ : onun (kadının) ailesinden

4-Nisâ 35
ıslâhan : ıslâh etme, düzelme

4-Nisâ 35
habîran : haberdar olan

4-Nisâ 37
yebhalûne : cimrilik ederler

4-Nisâ 40
haseneten : iyilik, hayır

4-Nisâ 40
yudâıf-hâ : onu kat kat arttırır

4-Nisâ 41
alâ hâulâi : onların üzerine

4-Nisâ 42
hadîsen : söz

4-Nisâ 43
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 43
hattâ : hatta, ... oluncaya kadar

4-Nisâ 43
ehadun : biri, birisi

4-Nisâ 46
hâdû : yahudiler

4-Nisâ 46
yuharrifûne : tahrif ederler, bozarlar

4-Nisâ 46
hayran : daha hayırlı

4-Nisâ 47
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 47
fe nerudde-hâ : böylece onu çeviririz

4-Nisâ 47
edbâri-hâ : onun arkası, arkasına

4-Nisâ 47
ashâbe : sahib, halk

4-Nisâ 51
hâulâi : bunlar

4-Nisâ 56
gayre-hâ : ondan başkası, başka

4-Nisâ 56
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 57
amilû es sâlihâti : nefsi ıslah edici, tezkiye edici amel yaptılar

4-Nisâ 57
min tahti-hâ : onun altından

4-Nisâ 57
el enhâru : nehirler

4-Nisâ 57
hâlidîne : devamlı kalacak olanlar

4-Nisâ 57
fî-hâ : orada

4-Nisâ 57
mutahharatun : tertemiz, temiz olan, temiz

4-Nisâ 58
ehli-hâ : onun ehli, sahibi

4-Nisâ 58
hakemtum : siz hakemlik yaptınız, hüküm verdiniz

4-Nisâ 59
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 59
hayrun : daha hayırlı

4-Nisâ 60
en yetehâkemû : muhakeme olmak

4-Nisâ 65
hattâ : ... oluncaya kadar, olmadıkça

4-Nisâ 65
yuhakkimû-ke : seni hakem tayin ederler

4-Nisâ 65
haracen : darlık, sıkıntı

4-Nisâ 66
hayran : hayırlı, daha hayırlı

4-Nisâ 69
ve hasune : ne güzel

4-Nisâ 71
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 74
el hayâte : hayat

4-Nisâ 75
min hâzihi : bundan

4-Nisâ 75
ehlu-hâ : onun ahalisi, halkı

4-Nisâ 77
haşyeti : korku

4-Nisâ 77
haşyeten : korku

4-Nisâ 77
ahharte-nâ : bizi tehir ettin, erteledin

4-Nisâ 77
hayrun : ve daha hayırlı

4-Nisâ 78
hasenetun : hayır, iyilik

4-Nisâ 78
hâzihî : bu

4-Nisâ 78
mâ li hâulâi : bunlara ne oluyor

4-Nisâ 78
hadîsen : söz, konuşulan kelâm

4-Nisâ 79
min hasenetin : bir güzellik, bir iyilik

4-Nisâ 80
hafîzen : muhafız, gözetici, kontrol edici

4-Nisâ 83
el havfi : korku

4-Nisâ 84
ve harrıdı : ve teşvik et

4-Nisâ 85
şefâaten haseneten : güzel şefaat, iyiliğe yardım etme

4-Nisâ 85
min-hâ : ondan

4-Nisâ 86
hayyû : selâm verin

4-Nisâ 86
min-hâ : ondan

4-Nisâ 86
ruddû-hâ : onu iade edin

4-Nisâ 86
hasîben : en iyi hesap eden

4-Nisâ 87
hadîsen : söz, kelâm

4-Nisâ 89
hattâ : ... oluncaya kadar

4-Nisâ 89
yuhâcirû : hicret ederler

4-Nisâ 89
haysu : nerede, hangi yerde

4-Nisâ 90
hasırat : daralmış olarak

4-Nisâ 91
âharîne : başkaları

4-Nisâ 91
fî-hâ : ona

4-Nisâ 91
haysu : yerde, nerede

4-Nisâ 92
hataen : hata ile, yanlışlıkla, kasıtsız

4-Nisâ 92
hakîmen : en iyi hüküm veren

4-Nisâ 93
hâliden : ebediyyen kalıcı

4-Nisâ 93
fî-hâ : orada, içinde

4-Nisâ 94
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 94
el hayâti : hayat

4-Nisâ 94
habîran : haberdar olan, haberdar

4-Nisâ 97
tuhâcirû : hicret edersiniz

4-Nisâ 97
fî-hâ : orada (oraya)

4-Nisâ 100
yuhâcir : hicret eder, göç eder

4-Nisâ 100
muhâciran : muhacir , hicret eden, göç eden

4-Nisâ 102
eslihate-hum : kendi silâhlarını

4-Nisâ 102
ve eslihate-hum : ve kendi silâhlarını

4-Nisâ 102
an eslihati-kum : kendi silâhlarınızdan

4-Nisâ 102
cunâha : günah

4-Nisâ 102
eslihate-kum : silâhlarınız

4-Nisâ 104
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 105
bi el hakkı : hakk ile

4-Nisâ 105
li el hâinîne : ihanet edenlere

4-Nisâ 105
hasîmen : taraftar, savunucu

4-Nisâ 107
havvânen : ihanette israr eden

4-Nisâ 109
hâ : işte

4-Nisâ 109
hâulâi : bu, bunlar, böyle

4-Nisâ 109
fî el hayâti : hayatta

4-Nisâ 111
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 112
hatîeten : kasti işlenen suç, günah

4-Nisâ 114
lâ hayra : hayır yoktur

4-Nisâ 119
halka : yarattı

4-Nisâ 119
hasira : hüsrana uğradı

4-Nisâ 121
an-hâ : ondan

4-Nisâ 122
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefsi tezkiye edici amel işlediler

4-Nisâ 122
min tahti-hâ : onun altından

4-Nisâ 122
el enhâru : nehirler

4-Nisâ 122
hâlidîne : devamlı kalacak olanlar

4-Nisâ 122
fî-hâ : orada

4-Nisâ 122
hakkan : hak, gerçek

4-Nisâ 124
min es sâlihâti : salih ameller ( nefsi tezkiye edici, ıslâh edici ameller)

4-Nisâ 125
hanîfen : hanif olarak, tek Allah'a inanarak

4-Nisâ 125
ve ittehaza : ve edindi

4-Nisâ 125
halîlen : dost

4-Nisâ 127
min hayrin : hayırdan, hayır olarak

4-Nisâ 128
hâfet : korktu

4-Nisâ 128
min ba'li-hâ : kendi kocasından

4-Nisâ 128
lâ cunâha : günah yoktur

4-Nisâ 128
yuslıhâ : ıslah edilmesi, düzeltilmesi, uzlaşma

4-Nisâ 128
sulhan : sulh yapılarak, anlaşma yapılarak

4-Nisâ 128
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

4-Nisâ 128
eş şuhha : hırs, cimrilik, kıskançlık

4-Nisâ 128
habîran : en iyi haberdar olan, haberdar olan

4-Nisâ 129
harastum : hırslı oldunuz, çok gayret ettiniz

4-Nisâ 129
tezerû-hâ : onu terkedersiniz, bırakırsınız

4-Nisâ 130
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi sahibi

4-Nisâ 131
hamîden : hamd edilen, övgü ve hamde layık olan

4-Nisâ 133
eyyuhâ : ey

4-Nisâ 133
bi âharîne : başkalarını, diğerlerini

4-Nisâ 135
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 135
habîran : haberdar olan

4-Nisâ 136
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 140
bi-hâ : onu

4-Nisâ 140
bi-hâ : onunla

4-Nisâ 140
hattâ : ...oluncaya kadar

4-Nisâ 140
hadîsin : söz

4-Nisâ 142
yuhâdiûne : aldatırlar, hile yaparlar

4-Nisâ 142
hâdiu-hum : onlara hile yapan

4-Nisâ 143
lâ ilâ hâulâi : onlarla (bunlarla) olmazlar (ne bunlarla olurlar)

4-Nisâ 143
ve lâ ilâ hâulâi : ve onlarla olmazlar

4-Nisâ 144
yâ eyyuhâ : ey (seslenme edatı)

4-Nisâ 149
hayran : hayır

4-Nisâ 151
hakkan : hak olan, gerçek olan

4-Nisâ 152
ehadin : biri, birini

4-Nisâ 153
ehazet-hum : onları yakaladı, helâk etti

4-Nisâ 153
ittehazû : edindiler

4-Nisâ 154
ve ehaznâ : ve biz aldık

4-Nisâ 155
hakkın : haklı

4-Nisâ 155
aleyhâ : onun üzerini

4-Nisâ 157
el mesîha : Mesih (Hz. İsa)

4-Nisâ 158
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 160
hâdû : yahudiler

4-Nisâ 160
harremnâ : haram kıldık, yasakladık

4-Nisâ 163
evhaynâ : biz vahyettik

4-Nisâ 163
ve evhaynâ : ve biz vahyettik

4-Nisâ 163
ve ishâka : ve Hz. İshak

4-Nisâ 163
ve hârûne : ve Hz. Harun

4-Nisâ 165
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 169
hâlidîne : kalacak olanlar

4-Nisâ 169
fî-hâ : orada

4-Nisâ 170
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 170
bi el hakkı : hak ile

4-Nisâ 170
hayran : hayırlı

4-Nisâ 170
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

4-Nisâ 171
el hakka : hakk, gerçek, doğru olan

4-Nisâ 171
elkâ-hâ : ona ilka etti, gönderdi

4-Nisâ 171
hayran : hayırlı

4-Nisâ 171
subhâne-hû : Onu tenzih edin

4-Nisâ 173
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici, nefsi tezkiye edici amel yaptılar

4-Nisâ 174
yâ eyyuhâ : ey

4-Nisâ 174
burhânun : kesin delil

4-Nisâ 176
fe lehâ : o taktirde onundur (kadının)

4-Nisâ 176
yerisu-hâ : ona (kadına) varis olur

4-Nisâ 176
lehâ : onun (kadının)

4-Nisâ 176
hazzı : pay

40-Mü'min 1
Hâ mîm. Hâ mîm.

40-Mü'min 5
el hakka : hak

40-Mü'min 5
ehaztu-hum : ve onları yakaladım

40-Mü'min 6
hakkat : hak oldu

40-Mü'min 6
ashâbu en nâri : ateşin ehli (ateş ehli), ateş halkı

40-Mü'min 7
ve men havle-hu : ve onun etrafındaki kişi

40-Mü'min 7
bi hamdi : hamd ile

40-Mü'min 8
ve men salaha : ve o kimse salâh makamına ulaştı

40-Mü'min 8
el hakîmu : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

40-Mü'min 15
er rûha : ruh

40-Mü'min 16
el kahhâri : kahhar olan

40-Mü'min 18
el hanâciri : hançereler (boğaz, gırtlak)

40-Mü'min 18
hamîmin : samimi dost, yakın dost

40-Mü'min 19
hâinete el a'yuni : gözlerin hainlikleri

40-Mü'min 20
bi el hakkı : hak ile

40-Mü'min 21
ehaze-hum allâhu : Allah onları aldı, yakaladı

40-Mü'min 22
ehaze-hum allâhu : Allah onları aldı, yakaladı

40-Mü'min 24
ve hâmâne : ve Haman

40-Mü'min 25
bi el hakkı : hak ile

40-Mü'min 26
ehâfu : korkuyorum

40-Mü'min 30
ehâfu : korkuyorum

40-Mü'min 32
ehâfu : korkuyorum

40-Mü'min 33
min hâdin : bir hidayetçi, hidayete erdiren

40-Mü'min 34
hattâ : sonunda, hatta, olunca

40-Mü'min 36
hâmânubni (hâmânu ibni) : Haman inşa et, bina yap

40-Mü'min 36
sarhan : kule, yüksek kule

40-Mü'min 39
hâzihi : bu

40-Mü'min 39
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

40-Mü'min 40
misle-hâ : onun misli, onun kadar

40-Mü'min 40
sâlihan : nefsi ıslâh edici ameller, nefs tezkiyesi

40-Mü'min 40
fîhâ : orada

40-Mü'min 43
ashâbu en nâri : ateşin sahibi, ateş ehli

40-Mü'min 45
ve hâka : ve kuşattı

40-Mü'min 46
aleyhâ : ona, onun üzerine

40-Mü'min 47
yetehâccûne : tartışırlar

40-Mü'min 48
fî-hâ : orada

40-Mü'min 48
hakeme : hüküm verdi

40-Mü'min 49
li hazeneti : bekçilere

40-Mü'min 49
yuhaffif : hafifletsin

40-Mü'min 51
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

40-Mü'min 51
el eşhâdu : şahitler

40-Mü'min 55
hakkun : haktır

40-Mü'min 55
bi hamdi : hamd ile

40-Mü'min 57
halku : yaratılış

40-Mü'min 57
halkı : yaratılış

40-Mü'min 58
es sâlihâti : salih ameller, nefs tezkiyesi

40-Mü'min 59
fîhâ : onda

40-Mü'min 61
en nehâre : gündüz

40-Mü'min 62
hâliku : yaratan, yaratıcı

40-Mü'min 63
yechadûne : bilerek inatla inkâr ederler

40-Mü'min 65
el hayyu : hayy, diri, hayatta

40-Mü'min 65
el hamdu : hamd

40-Mü'min 67
halaka-kum : sizi yarattı

40-Mü'min 67
şuyûhan : şeyhler, yaşlılar, ihtiyarlar

40-Mü'min 71
yushabûne : sürüklenecekler

40-Mü'min 72
el hamîmi : kaynar su

40-Mü'min 75
el hakkı : hak

40-Mü'min 76
hâlidîne : ebediyyen kalacak olanlar

40-Mü'min 76
fîhâ : orada

40-Mü'min 77
hakkun : hak

40-Mü'min 78
bi el hakkı : hak ile

40-Mü'min 78
ve hasire : ve hüsrana uğradı

40-Mü'min 79
min-hâ : ondan, ona

40-Mü'min 79
min-hâ : ondan

40-Mü'min 80
fî-hâ : onda vardır

40-Mü'min 80
aleyhâ : onun üstünde

40-Mü'min 80
hâceten : hacet, ihtiyaç, arzu, istek

40-Mü'min 80
ve aleyhâ : ve onların üstünde

40-Mü'min 83
hâka : kuşattı, sardı

40-Mü'min 85
kad halet : gelip geçti

40-Mü'min 85
ve hasire : ve hüsrana uğradı

41-Fussilet 1
Hâ mîm. Hâ mîm.

41-Fussilet 6
yûhâ : vahyediliyor

41-Fussilet 8
amilû es sâlihâti : salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

41-Fussilet 9
halaka : yarattı

41-Fussilet 10
fî-hâ : orada

41-Fussilet 10
fevkı-hâ : onun üzerinde

41-Fussilet 10
fî-hâ : orada

41-Fussilet 10
akvâte-hâ : onun rızıkları

41-Fussilet 11
duhânun : duman, buhar halinde

41-Fussilet 11
lehâ : ona

41-Fussilet 12
ve evhâ : ve vahyetti

41-Fussilet 12
emre-hâ : onun emri

41-Fussilet 12
bi mesâbîha : lâmbalarla, kandillerle

41-Fussilet 14
halfi-him : onların arkalarında

41-Fussilet 15
el hakkı : hak

41-Fussilet 15
halaka-hum : onları yarattı

41-Fussilet 15
yechadûne : bilerek inkâr ediyorlar

41-Fussilet 16
rîhan : rüzgâr

41-Fussilet 16
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

41-Fussilet 17
istehabbû : sevdiler, tercih ettiler

41-Fussilet 17
ehazet-hum : onları yakaladı

41-Fussilet 20
hattâ : hatta, nihayet

41-Fussilet 20
câû-hâ : ona geldiler

41-Fussilet 21
ve huve halaka-kum : ve o sizi yarattı

41-Fussilet 23
el hâsirîne : hüsrana düşenler

41-Fussilet 25
halfe-hum : arkalarında

41-Fussilet 25
ve hakka : ve hak oldu, hakettiler

41-Fussilet 25
halet : gelmiş geçmiş

41-Fussilet 25
hâsirîne : hüsrana düşmüş olanlar

41-Fussilet 26
li hâzâ : bunu

41-Fussilet 28
fîhâ : orada vardır

41-Fussilet 28
yechadûne : bilerek inkâr ediyorlar

41-Fussilet 30
ellâ tehâfû : korkmayın

41-Fussilet 31
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

41-Fussilet 31
fî-hâ : orada

41-Fussilet 33
sâlihan : salih amel, nefsi ıslâh edici amel

41-Fussilet 34
el hasenetu : hasenat, sevap, iyilik

41-Fussilet 34
hamîmun : yakın, samimi dost

41-Fussilet 35
ve mâ yulakkâ-hâ : ve kavuşturulmaz, ulaştırılmaz

41-Fussilet 35
hazzın azîmin : hazzül azîm, en büyük haz

41-Fussilet 37
ve en nehâru : ve gündüz

41-Fussilet 37
halaka-hunne : onları (ikisini) yarattı

41-Fussilet 38
ve en nehâri : ve gündüz

41-Fussilet 39
hâsiaten : kurumuş halde

41-Fussilet 39
aleyhâ : onun üzerine

41-Fussilet 39
ahyâ-hâ : onu diriltti, ona hayat verdi

41-Fussilet 40
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

41-Fussilet 42
min halfi-hî : onun arkasından

41-Fussilet 42
hakîmin : hikmet sahibi

41-Fussilet 42
hamîdin : hamîd, hamdedilen, lâyık-ı veçhile övülen, çok sena edilen

41-Fussilet 46
sâlihan : salih amel, nefs tezkiyesi

41-Fussilet 46
aleyhâ : kendi aleyhine

41-Fussilet 47
ekmâmi-hâ : onun tomurcukları

41-Fussilet 49
el hayri : hayır

41-Fussilet 50
hâzâ : bu

41-Fussilet 53
hattâ : hatta, oluncaya kadar, olsun diye

41-Fussilet 53
el hakku : hak

42-Şûrâ 1
Hâ mim. Hâ mim.

42-Şûrâ 3
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

42-Şûrâ 5
bi hamdi : hamd ile

42-Şûrâ 6
ittehazû : ittihaz ettiler, edindiler

42-Şûrâ 6
hafîzun : muhafaza eden, gözeten

42-Şûrâ 7
evhaynâ : biz vahyettik

42-Şûrâ 7
havle-hâ : onun etrafında

42-Şûrâ 9
ittehazû : edindiler

42-Şûrâ 13
nûhan : Nuh

42-Şûrâ 13
evhaynâ : biz vahyettik

42-Şûrâ 16
yuhâccûne : tartışıyorlar

42-Şûrâ 17
bi el hakkı : hak ile

42-Şûrâ 18
bi-hâ : onu

42-Şûrâ 18
bi-hâ : ona

42-Şûrâ 18
min-hâ : ondan

42-Şûrâ 18
enne-hâ : onun olduğunu

42-Şûrâ 18
el hakku : hak, gerçek

42-Şûrâ 20
harse : ekin, hasat, kazanç

42-Şûrâ 20
harsi-hi : onun hasatı, onun kazancı

42-Şûrâ 20
harse : ekin, hasat, kazanç

42-Şûrâ 20
min-hâ : ondan

42-Şûrâ 22
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

42-Şûrâ 23
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici amel işlediler

42-Şûrâ 23
haseneten : hasene, iyilik, sevap

42-Şûrâ 23
fî-hâ : onda

42-Şûrâ 24
el hakka : hakkı

42-Şûrâ 26
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici amel işleyen

42-Şûrâ 27
habîrun : haberdar olan

42-Şûrâ 28
el hamîdu : hamid, övülmeye lâyık olan

42-Şûrâ 29
halku : yaratılması

42-Şûrâ 33
er rîha : rüzgâr

42-Şûrâ 36
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

42-Şûrâ 36
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

42-Şûrâ 40
mislu-hâ : onun misli kadar

42-Şûrâ 40
ve asleha : ve ıslâh etti

42-Şûrâ 42
bi gayri el hakkı : haksız yere

42-Şûrâ 45
aleyhâ : ona

42-Şûrâ 45
hâşiîne : boyun eğmiş olarak

42-Şûrâ 45
hafîyyin : gizli olarak

42-Şûrâ 45
el hâsirîn : hüsrana düşenler, hüsranda olanlar

42-Şûrâ 45
hasirû : hüsrana düştüler

42-Şûrâ 48
hafîzan : muhafız olarak

42-Şûrâ 48
feriha : ferahladı, sevindi

42-Şûrâ 48
bi-hâ : onunla

42-Şûrâ 51
hakîmun : hikmet ve hüküm sahibi

42-Şûrâ 52
evhaynâ : vahyettik

42-Şûrâ 52
rûhan : ruh

43-Zuhruf 1
Hâ mim. Hâ mim.

43-Zuhruf 4
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

43-Zuhruf 5
nadribu ... (safhan) : vazgeçip bırakalım

43-Zuhruf 5
(nadribu) ... safhan : vazgeçip bırakalım

43-Zuhruf 9
halaka : yarattı

43-Zuhruf 9
halaka-hunne : onları yarattı

43-Zuhruf 10
fîhâ : orada

43-Zuhruf 12
halaka : yarattı

43-Zuhruf 12
kulle-hâ : onun hepsi

43-Zuhruf 13
subhâne : sübhan, herşeyden münezzeh

43-Zuhruf 13
sehhare : musahhar, emre amade kıldı

43-Zuhruf 13
hâzâ : bu, bunu

43-Zuhruf 16
ittehaze : edindi

43-Zuhruf 17
ehadu-hum : onlardan birisi

43-Zuhruf 19
halka-hum : onlari yarattı

43-Zuhruf 19
şehâdetu-hum : onların şehadetleri, şahitlikleri

43-Zuhruf 23
mutrefû-hâ : onun refah içinde olanları

43-Zuhruf 28
ve ceale-hâ : ve onu kıldı

43-Zuhruf 29
hâulâi : bunlar (onlar)

43-Zuhruf 29
hattâ : oluncaya kadar

43-Zuhruf 29
el hakku : hak

43-Zuhruf 30
el hakku : hak

43-Zuhruf 30
hâzâ : bu

43-Zuhruf 31
hâzâ : bu

43-Zuhruf 32
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

43-Zuhruf 32
hayrun : daha hayırlı

43-Zuhruf 33
aleyhâ : üzerinde

43-Zuhruf 34
aleyhâ : onun üzerine

43-Zuhruf 35
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

43-Zuhruf 38
hattâ : sonunda, olunca, o zaman

43-Zuhruf 47
min-hâ : ondan

43-Zuhruf 47
yadhakûne : gülüyorlar, alay ediyorlar

43-Zuhruf 48
min uhti-hâ : onun kardeşinden, benzerinden, diğerinden

43-Zuhruf 48
ve ehaznâ-hum : ve biz onları aldık, yakaladık

43-Zuhruf 51
ve hâzihi : ve bu

43-Zuhruf 51
el enhâru : nehirler

43-Zuhruf 52
hayrun : (daha) hayırlı

43-Zuhruf 52
min hâzâ : bundan

43-Zuhruf 54
istehaffe : hafife aldı, küçümsedi

43-Zuhruf 58
hayrun : (daha) hayırlı

43-Zuhruf 58
hasımûne : düşmanlar, düşman olanlar

43-Zuhruf 61
bihâ : onda (onun hakkında)

43-Zuhruf 61
hâzâ : bu

43-Zuhruf 64
hâzâ : bu

43-Zuhruf 68
havfun : korku

43-Zuhruf 71
bi sihâfin : tepsiler ile

43-Zuhruf 71
ve fîhâ : ve orada

43-Zuhruf 71
fîhâ : orada

43-Zuhruf 71
hâlidûne : halid olanlar, ebedî olanlar

43-Zuhruf 72
ûristumû-hâ : ona varis olundunuz

43-Zuhruf 73
fî-hâ : orada var

43-Zuhruf 73
min-hâ : ondan

43-Zuhruf 74
hâlidûne : halid olanlar, ebedî olanlar

43-Zuhruf 78
el hakkı : hak

43-Zuhruf 78
li el hakki : hakkı

43-Zuhruf 82
subhâne : sübhan, münezzeh, yüce

43-Zuhruf 83
hattâ : oluncaya kadar

43-Zuhruf 84
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

43-Zuhruf 86
bi el hakki : hakka

43-Zuhruf 87
halaka-hum : onları yarattı

43-Zuhruf 88
hâulâi : bunlar

44-Duhân 1
Hâ mîm. Hâ mîm.

44-Duhân 4
fihâ : onda

44-Duhân 4
hakîmin : hükmedilmiş olan, hikmetli

44-Duhân 10
bi duhânin : duhanı, dumanı

44-Duhân 11
hâzâ : bu

44-Duhân 22
hâulâi : bunlar

44-Duhân 27
fîhâ : orada

44-Duhân 28
ve evresnâ-hâ : ve ona miras kıldık

44-Duhân 28
âharîne : ahir olanlar, sonrakiler

44-Duhân 34
hâulâi : bunlar

44-Duhân 37
hayrun : hayırlı, daha hayırlı

44-Duhân 38
ve mâ halaknâ : ve yaratmadık

44-Duhân 39
mâ halaknâ-humâ : biz o ikisini yaratmadık

44-Duhân 39
bi el hakkı : hak ile

44-Duhân 46
el hamîmi : kaynar su

44-Duhân 48
el hamîmi : kaynar su

44-Duhân 50
hâzâ : bu

44-Duhân 55
fîhâ : orada

44-Duhân 56
fî-hâ : orada

45-Câsiye 1
Hâ mîm. Hâ mîm.

45-Câsiye 2
el hakîmi : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

45-Câsiye 4
ve fî halkı-kum : ve sizin yaratılışınızda

45-Câsiye 5
ve en nehâri : ve gündüz

45-Câsiye 5
mevti-hâ : onun ölümü

45-Câsiye 6
netlû-hâ : onu okuyoruz

45-Câsiye 6
bi el hakkı : hak ile, hakkı

45-Câsiye 6
hadîsin : söz

45-Câsiye 8
en lem yesma'-hâ : onu işitmedi

45-Câsiye 9
ittehaze-hâ : onu edindi

45-Câsiye 10
mattehazû (mâ ittehazû) : edindikleri şey

45-Câsiye 11
hâzâ : bu

45-Câsiye 12
sahhare : musahhar kıldı, emre amade kıldı

45-Câsiye 13
ve sahhare : ve musahhar kıldı, emre amade kıldı

45-Câsiye 15
amile sâlihan : salih ameller (nefs tezkiyesi) yaptı

45-Câsiye 15
aleyhâ : onun üzerine, kendi aleyhine

45-Câsiye 18
ittebi'-hâ : ona tâbî ol

45-Câsiye 20
hâzâ : bu

45-Câsiye 21
hasibe : hesap etti, zannetti

45-Câsiye 21
ve amilû es sâlihâti : ve salih ameller (nefs tezkiyesi) yaptılar

45-Câsiye 22
ve halaka : ve halketti, yarattı

45-Câsiye 22
bi el hakkı : hak ile

45-Câsiye 23
ittehaze : edindi

45-Câsiye 23
ve hateme : ve mühürledi

45-Câsiye 24
hayâtu-nâ : bizim hayatımız

45-Câsiye 28
ilâ kitâbihâ : onun kitabına, kendi kitabına

45-Câsiye 29
hâzâ : bu

45-Câsiye 29
bi el hakkı : hak ile

45-Câsiye 30
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

45-Câsiye 32
hakkun : hak

45-Câsiye 32
fî-ha : onun hakkında

45-Câsiye 33
ve hâka : ve sardı, kuşattı

45-Câsiye 34
hâzâ : bu

45-Câsiye 35
ittehaztum : siz edindiniz

45-Câsiye 35
el hayâtu : hayat

45-Câsiye 35
min-hâ : oradan

45-Câsiye 36
el hamdu : hamd

45-Câsiye 37
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

46-Ahkaf 1
Hâ mîm. Hâ mîm.

46-Ahkaf 2
el hakîmi : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

46-Ahkaf 3
mâ halak-nâ : yaratmadık

46-Ahkaf 3
bi el hakkı : hak ile

46-Ahkaf 4
halakû : yarattılar

46-Ahkaf 4
hâzâ : bundan

46-Ahkaf 7
li el hakkı : hak için

46-Ahkaf 7
hâzâ : bu

46-Ahkaf 9
yûhâ : vahyolunur

46-Ahkaf 11
hayran : hayırlı

46-Ahkaf 11
hâzâ : bu

46-Ahkaf 12
ve hâzâ : ve bu

46-Ahkaf 13
havfun : korku

46-Ahkaf 14
ashâbu el cenneti : cennet halkı

46-Ahkaf 14
hâlidîne : ebedî olanlar

46-Ahkaf 14
fî-hâ : orada

46-Ahkaf 15
hamelet-hu : onu taşıdı, yüklendi

46-Ahkaf 15
ve hamlu-hu : ve onun taşınması

46-Ahkaf 15
hattâ izâ : nihayet, olduğu zaman

46-Ahkaf 15
sâlihan : salih, ıslâh edici

46-Ahkaf 16
fî ashâbi el cenneti : cennet ehli (halkı) arasında

46-Ahkaf 17
ve kad haleti : ve gelip geçmiş

46-Ahkaf 17
hakkun : haktır

46-Ahkaf 17
hâzâ : bu

46-Ahkaf 18
hakka : hak oldu

46-Ahkaf 18
kad halet : gelip geçmiş

46-Ahkaf 18
hâsirîne : hüsranda olanlar

46-Ahkaf 20
fî hayâti-kum : hayatınızda

46-Ahkaf 20
bihâ : onunla

46-Ahkaf 20
bi gayri el hakkı : haksız olarak

46-Ahkaf 21
ehâ : kardeşini

46-Ahkaf 21
ve kad haletin : ve gelip geçmiş

46-Ahkaf 21
ve min halfi-hi : ve onun ardından

46-Ahkaf 21
ehâfu : korku

46-Ahkaf 24
hâzâ : bu

46-Ahkaf 24
fî-hâ : onun içinde

46-Ahkaf 25
rabbihâ : Rabbinin

46-Ahkaf 26
yechadûne : bilerek inkâr ettiler

46-Ahkaf 26
ve hâka : ve kuşattı, sardı, isabet etti

46-Ahkaf 27
mâ havle-kum : sizin etrafınızdaki şey

46-Ahkaf 28
nasare humullezînettehazû : onlara yardım etseydi, o edindikleri

46-Ahkaf 29
hadarû-hu : onun huzuruna geldiler

46-Ahkaf 30
ilâ el hakkı : Hakk'a

46-Ahkaf 33
halaka : yaratan

46-Ahkaf 33
bi halkıhinne : onları yaratmaktan

46-Ahkaf 34
hâzâ : bu

46-Ahkaf 34
bil hakkı : hak, gerçek

46-Ahkaf 35
min nehârin : gündüzden

47-Muhammed 2
ve amilû es sâlihâti : ve salih ameller yaptılar

47-Muhammed 2
muhammedin : Muhammed

47-Muhammed 2
el hakku : hak

47-Muhammed 2
ve asleha : ve ıslâh etti, düzeltti

47-Muhammed 3
el hakka : hak

47-Muhammed 4
hattâ izâ : oluncaya kadar

47-Muhammed 4
eshantumû-hum : onları güçsüz, zayıf bıraktınız

47-Muhammed 4
hattâ tedaa : bırakana kadar

47-Muhammed 4
el harbu : harp, savaş

47-Muhammed 4
evzâre-hâ : onun ağırlıkları (silâhlar, levazımatlar)

47-Muhammed 6
arrefe-hâ : onu tarif etti, tanıttı, bildirdi

47-Muhammed 7
yâ eyyuhâ : ey

47-Muhammed 10
emsâlu-hâ : onun benzeri

47-Muhammed 12
ve amilû es sâlihâti : ve salih ameller işlediler, nefs tezkiye edici ameller yaptılar, işlediler

47-Muhammed 12
min tahti-ha : onun altından

47-Muhammed 12
el enhâru : nehirler

47-Muhammed 15
fî hâ : onun içinde, orada

47-Muhammed 15
enhârun : nehirler

47-Muhammed 15
ve enhârun : ve nehirler

47-Muhammed 15
min hamrin : şaraptan

47-Muhammed 15
ve enhârun : ve nehirler

47-Muhammed 15
fî-hâ : onun içinde, orada vardır, bulunur

47-Muhammed 15
hâlidun : ebedî olan, devamlı kalacak olan

47-Muhammed 15
hamîmen : kaynar halde

47-Muhammed 16
hattâ : hatta, olunca

47-Muhammed 16
izâ harecû : çıktıkları zaman

47-Muhammed 18
eşrâtu-hâ : onun işaretleri, alâmetleri

47-Muhammed 20
fî hâ : onun içinde, onda

47-Muhammed 21
hayran : daha hayırlı

47-Muhammed 22
erhâme-kum : akrabalarınız, birbiriniz

47-Muhammed 24
akfâlu-hâ : onun kilitleri (kalbin kendine mahsus kilidi)

47-Muhammed 28
eshatallâhe : Allah'ı kızdırdı, öfkelendirdi

47-Muhammed 29
hasibe : zannettiler

47-Muhammed 31
hattâ na'leme : biz bilinceye kadar, bize belli oluncaya kadar

47-Muhammed 33
yâ eyyuhâ : ey

47-Muhammed 36
el hayâtu : hayat

47-Muhammed 37
yes'elkumû-hâ : sizden onu ister

47-Muhammed 37
tebhalû : cimrilik edersiniz

47-Muhammed 38
hâ entum : işte siz ..... siniz

47-Muhammed 38
hâulâi : bunlar, böyleler

47-Muhammed 38
yebhalu : cimrilik eder

47-Muhammed 38
yebhal : cimrilik eder

47-Muhammed 38
yebhalu : cimrilik eder

48-Fetih 1
fethan : fetih

48-Fetih 2
teahhare : tehir ettin, yapacağın (gelecekte olacak olan)

48-Fetih 4
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

48-Fetih 5
min tahti-hâ : onun altından

48-Fetih 5
el enhâru : nehirler

48-Fetih 5
hâlidîne : devamlı, ebedî kalanlar

48-Fetih 5
fîhâ : orada

48-Fetih 7
hakîmen : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

48-Fetih 11
muhallefûne : arkada kalmış olanlar, geride kalmış olanlar

48-Fetih 11
habîren : haberdar (haberi olma)

48-Fetih 15
muhallefûne : arkada kalmış olanlar (savaşa katılmayanlar)

48-Fetih 15
li te'huzû-hâ : onu almak için

48-Fetih 16
muhallefîne : arkada kalmış olanlar (savaşa gitmeyenler)

48-Fetih 16
hasenen : güzel

48-Fetih 17
haracun : güçlük, zorluk, vebal

48-Fetih 17
habîren : haberdar (haberi olma)

48-Fetih 17
tahti-hâ : onun altı

48-Fetih 17
enhâru : nehirler

48-Fetih 18
fethan : fetih, zafer

48-Fetih 19
ye'huzûne-hâ : onu alırlar

48-Fetih 19
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

48-Fetih 20
te'huzûne-hâ : onu alırsınız, alacaksınız

48-Fetih 20
hâzihî : bu

48-Fetih 21
aleyhâ : ona

48-Fetih 21
ehâta allâhu : Allah ihata etti, kuşattı

48-Fetih 21
bi-hâ : onu

48-Fetih 23
halet : gelip geçti (geçmişten beri devam eden)

48-Fetih 25
anil mescidil harâmi : Mescid-i Haram'dan

48-Fetih 26
el hamiyyete : gayret, ihtimam, himaye, muhafaza etme duygusu

48-Fetih 26
hamiyyete el câhiliyyeti : cahillik duygusu, cahiliyet taassubu

48-Fetih 26
ehakka : daha çok hak sahibi

48-Fetih 26
bi-hâ : ona

48-Fetih 26
ve ehle-hâ : ve ona ehil, lâyık

48-Fetih 27
bi el hakkı : hak ile, hak olduğunu

48-Fetih 27
mescide el harâme : Mescid-i Haram (Kâbe)

48-Fetih 27
muhallikîne : tıraş edilmiş olarak

48-Fetih 27
lâ tehâfûne : korkmadan, korkusuzca

48-Fetih 27
fethan : fetih

48-Fetih 28
ve dîni el hakkı : ve hak dîn

48-Fetih 29
muhammedun : Hz. Muhammed (S.A.V)

48-Fetih 29
ruhamâu : çok merhametli

48-Fetih 29
amilû es sâlihâti : salih amel (nefs tezkiye edici amel) işlediler

49-Hucurât 1
yâ eyyuhâ : ey

49-Hucurât 2
yâ eyyuhâ : ey

49-Hucurât 3
imtehane : imtihan etti

49-Hucurât 5
hattâ tahruce : sen çıkıncaya kadar

49-Hucurât 5
hayran : daha hayırlı

49-Hucurât 6
yâ eyyuhâ : ey

49-Hucurât 6
bi cehâletin : cehaletle, cahillikle, bilmeyerek

49-Hucurât 7
habbebe : sevdirdi

49-Hucurât 8
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibi

49-Hucurât 9
hattâ : oluncaya kadar

49-Hucurât 10
ehavey-kum : kardeşleriniz

49-Hucurât 10
turhamûne : rahmet olunursunuz

49-Hucurât 11
yâ eyyuhâ : ey

49-Hucurât 11
lâ yeshar : alay etmesin

49-Hucurât 11
hayren : daha hayırlı

49-Hucurât 12
yâ eyyyuhâ : ey

49-Hucurât 12
ehadu-kum : sizden biri

49-Hucurât 13
yâ eyyuhâ : ey

49-Hucurât 13
halaknâ-kum : yarattık sizi

49-Hucurât 13
habîrun : haberdar olan

5-Mâide 1
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 2
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 2
eş şehre el harâme : haram ay,hürmet edilen,yasak edilen ay

5-Mâide 2
el beyte el harâme : hürmet edilen ev, yasakların uygulandığı ev (Beyt el Harâm, Kâbe)

5-Mâide 2
haleltum : ihramdan çıktınız

5-Mâide 2
an(i) el mescidi el harâmi : Mescidi Haram'dan

5-Mâide 3
ve el munhanikatu : ve boğmak suretiyle öldürülen veya boğularak ölen hayvan

5-Mâide 3
ve en natîhatu : ve boynuz darbesiyle ölmüş hayvan

5-Mâide 3
ve mâ zubiha : ve kesilen, boğazlanan şey

5-Mâide 5
fe kad habita : artık boşa gitmiştir

5-Mâide 5
min el hâsirîne : hüsranda olanlardan, hüsrana uğrayanlardan

5-Mâide 6
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 6
ev câe ehadun : veya birisi geldi

5-Mâide 6
min haracin : bir güçlük

5-Mâide 8
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 8
habîrun : haberdar

5-Mâide 9
ve amilû es sâlihâti : ve ıslah edici amel yapanlar, nefs tezkiyesi yapanlar

5-Mâide 10
ashâbu el cehîmi : alevli ateş (cehennem) halkı

5-Mâide 11
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 12
ehaze allâhu : Allâh (c.c.) aldı

5-Mâide 12
kardan hasenen : güzel borç

5-Mâide 12
tecrî min tahtı-hâ : onun altından akar

5-Mâide 12
el enhâru : nehirler

5-Mâide 13
yuharrifûne : tahrif ederler, mânâlarını bozarlar

5-Mâide 13
hazzan : bir pay, bir hisse (bir öğüt)

5-Mâide 13
alâ hâınetin : hiyanete

5-Mâide 14
ehaznâ : aldık

5-Mâide 14
hazzan : bir pay, hisse

5-Mâide 18
mimmen (min men) halaka : yarattığı kişilerden, yarattıklarından

5-Mâide 20
ehaden : bir kimse, biri, birisi

5-Mâide 21
hâsirîne : hüsrana uğramış olanlar

5-Mâide 22
inne fî-hâ kavmen : şüphesiz orada (onun içersinde) bir topluluk, bir kavim var

5-Mâide 22
len nedhule-hâ : asla oraya girmeyiz

5-Mâide 22
hattâ yahrucû : onlar çıkıncaya kadar

5-Mâide 22
min-hâ : ondan, oradan

5-Mâide 22
min-hâ : oradan

5-Mâide 23
yehâfûne : korkarlar

5-Mâide 23
fe izâ dehaltumû-hu : böylece oradan girdiğiniz zaman

5-Mâide 24
innâ len nedhule-hâ : muhakkak ki biz, oraya asla girmeyiz

5-Mâide 24
mâ dâmû fî-hâ : orada oldukça, olduğu sürece

5-Mâide 24
innâ hâhunâ : biz mutlaka burada

5-Mâide 26
fe inne-hâ : artık muhakkak ki o (orası)

5-Mâide 26
muharremetun : haram kılınmış

5-Mâide 27
bi el hakkı : hakk ile

5-Mâide 27
min ehadi himâ : ikisinin birinden

5-Mâide 27
min el âhari : diğerinden

5-Mâide 28
innî ehâfu Allâhe : muhakkak ki ben Allâh (c.c.)'dan korkarım

5-Mâide 29
min ashâbi en nâri : ateşin halkından, ateş halkından

5-Mâide 30
fe asbaha : sonra oldu

5-Mâide 30
min el hâsirîne : hüsran uğrayanlardan, kendine yazık edenlerden

5-Mâide 31
yebhasu fî el ardı : yeri eşeleyen

5-Mâide 31
misle hâzâ el gurâbi : bu karga gibi

5-Mâide 31
fe asbaha : sonra oldu

5-Mâide 32
ve men ahyâ-hâ : ve kim onu yaşatırsa

5-Mâide 33
ellezîne yuhâribûne : o harp edenler, savaşanlar

5-Mâide 35
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 37
bi hâricîne min-hâ : oradan çıkacak

5-Mâide 38
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibi

5-Mâide 39
ve aslaha : ve ıslah oldu, düzeldi

5-Mâide 41
yâ eyyuhâ er resûlu : ey Resul

5-Mâide 41
hâdû : yahudiler

5-Mâide 41
li kavmin âharîne : diğer kavime, başka bir kavime

5-Mâide 41
yuharrifûne : tahrif ediyorlar, değiştiriyorlar

5-Mâide 41
in ûtîtum hâzâ : eğer size bu verilirse

5-Mâide 42
ve in hakemte : ve eğer hükmedersen

5-Mâide 43
yuhakkimûne-ke : sana hüküm verdiriyorlar (seni hakem yapıyorlar)

5-Mâide 43
fî hâ hukmu Allâhi : içinde Allâh'ın (c.c.) hükümleri var

5-Mâide 44
fî- hâ huden ve nûrun : içinde hidayet ve nur vardır

5-Mâide 44
bi-hâ en nebiyyûne : Peygamber'ler (a.s.) onunla

5-Mâide 44
hâdû : yahudiler

5-Mâide 45
fî hâ : onun içinde

5-Mâide 45
ve el curûha : ve yaralara, yaralanmaya

5-Mâide 48
el kitâbe bi el hakkı : kitabı hak ile

5-Mâide 48
min el hakkı : Hakk'tan

5-Mâide 48
ve minhâcen : ve açık bir yol, belli bir yol

5-Mâide 48
fe istebikû el hayrâti : o halde hayırlarda yarışın!

5-Mâide 51
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 53
e hâulâi ellezîne : bunlar o kimseler mi?, onlar bunlar mı?

5-Mâide 53
habitat a'mâlu-hum : onların amelleri boşa gitti

5-Mâide 53
hâsirîne : hüsrana uğrayanlar, hüsrana uğrayan kimseler

5-Mâide 54
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 54
ve lâ yehâfûne : ve korkmazlar

5-Mâide 57
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 57
ellezîne ettehazû : edinen kimseler

5-Mâide 58
ittehazû-hâ huzuven : onu alay konusu edindiler

5-Mâide 60
ve el hanâzîre : ve domuzlar

5-Mâide 61
ve kad dehalû : ve girmişlerdir.

5-Mâide 61
kad haracû bi-hi : onunla çıkmışlardı

5-Mâide 63
lev lâ yenhâ-hum(u) : onları nehy etmeli (men etmeli) değiller miydi?

5-Mâide 64
nâran li el harbi : harb için, savaş için ateş

5-Mâide 64
etfee-hâ allâhu : Allâh (cc.) onu söndürdü

5-Mâide 65
ve le edhalnâ-hum : ve elbette onları, dahil ettik koyduk

5-Mâide 67
yâ eyyuhâ er resûlu : ey Resul

5-Mâide 68
hattâ tukîmû : siz ikâme etmedikçe, gereği gibi uygulamadıkça

5-Mâide 69
ve ellezîne hâdû : ve yahudi olanlar, yahudiler

5-Mâide 69
ve amile sâlihan : ve nefsi tezkiye edici, ıslah edici amel yaptı

5-Mâide 69
fe lâ havfun aleyhim : artık onlara korku yoktur

5-Mâide 70
lekad ehaznâ : andolsun ki biz aldık

5-Mâide 71
ve hasibû : ve hesab ettiler, sandılar

5-Mâide 72
kad harreme : haram etmiştir, haram kılmıştır

5-Mâide 75
kad halet : gelip, geçmiştir

5-Mâide 77
gayre el hakkı : haklı olmaksızın, haksız olarak

5-Mâide 80
hâlidûne : devamlı kalacak olanlar

5-Mâide 81
mâ ettehazû-hum : onları edinmezler

5-Mâide 83
min el hakkı : haktan, Allâh'tan (c.c.)

5-Mâide 84
min el hakkı : Hak'tan

5-Mâide 85
tecrî min tahti-hâ : onun altından akar

5-Mâide 85
el enhâru : nehirler

5-Mâide 85
hâlidîne fî-hâ : orada devamlı kalacak olanlar

5-Mâide 86
ashâbu el cahîmi : cehennemin halkıdır, cehennem ehlidir

5-Mâide 87
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 87
lâ tuharrimû : haram etmeyin

5-Mâide 87
mâ ehalle allâhu : Allâh'ın (c.c.) helâl kıldığı şey

5-Mâide 88
halâlen tayyiben : temiz, helâl

5-Mâide 89
izâ haleftum : yemin edip hilâfına (aksine) hareket ettiğiniz, yemininizi bozduğunuz zaman

5-Mâide 90
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 90
el hamru : şarap

5-Mâide 91
el hamri : şarap

5-Mâide 93
ve amilû es sâlihâti : ve sâlih amel (nefsi ıslâh edici amel) yaptılar

5-Mâide 93
ve amilû es sâlihâti : ve sâlih ameller (nefsi tezkiye edici ameller) yapın!

5-Mâide 94
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 94
yahâfu-hu : ondan, kendisinden korkar

5-Mâide 95
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 97
el beyte el harâme : Beytel Haram, Kâ'be

5-Mâide 97
el harâme : hürmetli, haram, yasaklı

5-Mâide 100
el habîsu : habis, pis, haram kılınan, murdar olan

5-Mâide 100
el habîsi : habis, pis, haram kılınan, murdar olan

5-Mâide 101
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 101
ve in tes'elû an-hâ : ve eğer ondan sorarsanız

5-Mâide 101
afâ allâhu an-hâ : Allâh (cc.) ondan (bu hatadan dolayı) affetti

5-Mâide 101
halîmun : Halîm, yumuşak muamele eden

5-Mâide 102
kad seele-hâ : onu sormuştu

5-Mâide 102
bi- hâ : onunla

5-Mâide 103
hâmin : üzerine binilmesi yasak olan ve tüyleri kesilmeyen erkek deve

5-Mâide 104
hasbu-nâ : bize yeter

5-Mâide 105
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 106
yâ eyyuhâ : ey!

5-Mâide 106
şehâdetu : şâhid yapın, şahitlik etsin

5-Mâide 106
izâ hadara : hazır olduğu zaman, geldiği zaman, gelince

5-Mâide 106
ehade-kum(u) : sizden birisi

5-Mâide 106
ev âharâni : veya diğer iki

5-Mâide 106
şehâdete allâhi : Allâh'ın (cc.) şahitliği (Allâh (cc.) için yapılan şahitlik)

5-Mâide 107
istehakkâ ismen : bir günaha müstehak oldu

5-Mâide 107
fe âharâni : o takdirde diğer iki kişi

5-Mâide 107
istehakka aleyhim(u) : onlara daha layık, onların üzerinde hak sahibi

5-Mâide 107
le şehâdetu-nâ : bizim şahitliğimiz mutlaka

5-Mâide 107
ehakku : daha doğru

5-Mâide 107
min şehâdeti himâ : o iki kişinin şahitliğinden

5-Mâide 108
bi eş şehâdeti : şehâdet ile

5-Mâide 108
alâ vechi-hâ : onunla yüzyüze

5-Mâide 108
ev yehâfû : veya korkmaları

5-Mâide 110
fe tenfuhu fî-ha : sonra onun içine üflüyordun

5-Mâide 110
in hâzâ : bu ancak sadece

5-Mâide 111
ve iz evhaytu : ve vahyettiğim zaman

5-Mâide 111
ilâ el havâriyyîne : havârilere

5-Mâide 112
el havâriyyûne : havâriler

5-Mâide 113
en ne'kule min-hâ : ondan yemek yemek

5-Mâide 113
aleyhâ : onun üzerine

5-Mâide 114
hayru er râzikîne : rızık verenlerin en hayırlısı

5-Mâide 115
innî munezzilu-hâ : muhakkak ki ben onu indiririm

5-Mâide 115
ehaden : biri, birisi, birini

5-Mâide 116
kâle subhâne-ke : seni noksan sıfatlardan arındırırım, tenzih ederim dedi

5-Mâide 116
bi hakkın : hakkı, gerçeği

5-Mâide 118
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

5-Mâide 119
hâzâ yevmu : bu gün

5-Mâide 119
tecrî min tahti-hâ : onun altından akar

5-Mâide 119
el enhâru : nehirler, ırmaklar

5-Mâide 119
hâlidîne fî-hâ : onun içinde, orada kalacak olanlar

50-Kaf 2
hâzâ : bu

50-Kaf 4
hafîzun : muhafaza eden, saklayıp koruyan

50-Kaf 5
bi el hakkı : hak ile, hakkı

50-Kaf 6
beneynâ-hâ : onu bina ettik

50-Kaf 6
ve zeyyennâ-hâ : ve onu süsledik

50-Kaf 6
ve mâ lehâ : ve onun yoktur

50-Kaf 7
medednâ-hâ : onu döşeyip yaydık

50-Kaf 7
fî-hâ : onda, orada

50-Kaf 7
fî-hâ : onda, orada (oraya)

50-Kaf 9
ve habbe : ve tane, hububat

50-Kaf 9
el hasîdi : hasat edilen, biçilen nebat

50-Kaf 10
lehâ : onun (var)

50-Kaf 12
ve ashâbu : ve halkı

50-Kaf 14
ve ashâbu el eyketi : ve Eyke halkı

50-Kaf 14
hakka : hak oldu

50-Kaf 15
bi el halkı : yaratılışta

50-Kaf 15
min halkın : yaratılıştan

50-Kaf 16
halaknâ : biz yarattık

50-Kaf 16
min habli : damardan

50-Kaf 19
bi el hakkı : hak ile

50-Kaf 20
ve nufiha : ve üflendi

50-Kaf 21
mea-hâ : onunla beraber

50-Kaf 22
min hâzâ : bundan

50-Kaf 22
hadîdun : keskindir

50-Kaf 23
hâzâ : işte bu

50-Kaf 25
li el hayri : hayra

50-Kaf 26
âhara : başka, diğer

50-Kaf 32
hâzâ : bu

50-Kaf 32
hafîzin : hafîz olanlar (üzerine devrin imamının ruhu ulaşmış olanlar)

50-Kaf 33
haşiye : huşû duydu

50-Kaf 34
udhulû-hâ : ona girin

50-Kaf 35
fî-hâ : orada

50-Kaf 38
halaknâ : biz yarattık

50-Kaf 39
bi hamdi : hamd ile

50-Kaf 42
es sayhate : sayha, büyük ses dalgası, çığlık

50-Kaf 42
bi el hakkı : hak olan

50-Kaf 44
haşrun : haşır, toplama

50-Kaf 45
men yehâfu : korkanlara

51-Zâriyât 2
el hâmilâti : yüklenenler, taşıyanlar (bulutlar)

51-Zâriyât 10
el harrâsûne : yalancılar, (zan ile) yalan söyleyenler

51-Zâriyât 14
hâzâ : bu

51-Zâriyât 18
ve bi el eshâri-hum : ve onların seher vakitleri (seher vakitlerinde)

51-Zâriyât 19
hakkun : hak

51-Zâriyât 23
hakkun : haktır, gerçektir

51-Zâriyât 24
hadîsu : haber

51-Zâriyât 25
iz dehalû : girdikleri zaman

51-Zâriyât 28
lâ tehaf : korkma

51-Zâriyât 29
veche-hâ : yüzüne

51-Zâriyât 30
el hakîmu : hakîmdir, hüküm ve hikmet sahibidir

51-Zâriyât 31
hatbu-kum : sizin hitabınız, söylemek istediğiniz

51-Zâriyât 31
eyyuhâ : ey

51-Zâriyât 35
fî-hâ : orada

51-Zâriyât 36
fî-hâ : orada

51-Zâriyât 37
fî-hâ : orada

51-Zâriyât 37
yahâfûne : korkarlar

51-Zâriyât 40
ehaznâ-hu : biz onu yakaladık

51-Zâriyât 41
er rîha : rüzgâr

51-Zâriyât 43
hattâ hînîn : belli bir süreye kadar

51-Zâriyât 44
ehazet-hum : onları aldı

51-Zâriyât 47
beneynâ-hâ : onu biz bina ettik

51-Zâriyât 48
fereşnâ-hâ : onu biz döşeyip yaydık

51-Zâriyât 49
halaknâ : biz yarattık

51-Zâriyât 51
âhara : başka

51-Zâriyât 56
ve mâ halaktu : ve ben yaratmadım

51-Zâriyât 59
ashâbi-him : onların arkadaşları

52-Tûr 12
havdın : lüzumsuz bâtıl şeyler

52-Tûr 14
hâzihi : bu

52-Tûr 14
bi-hâ : onu

52-Tûr 15
hâzâ : bu

52-Tûr 16
ıslevhâ : ona yaslanın

52-Tûr 21
elhaknâ : ilhak ettik, dahil ettik, kattık

52-Tûr 23
fî-hâ : orada

52-Tûr 32
bi hâzâ : bunu

52-Tûr 34
bi hadîsin : bir söz

52-Tûr 35
el hâlikûne : yaratıcı

52-Tûr 36
halakû : onlar yarattılar

52-Tûr 37
hazâinu : hazineler

52-Tûr 43
subhâne allâhi : Allah Sübhan'dır, münezzehtir

52-Tûr 44
sehâbun : bulut, bulutlar

52-Tûr 45
hattâ yulâkû : kavuşuncaya kadar

52-Tûr 48
bi hamdi : hamd ile

53-Necm 4
yûhâ : vahyolunan

53-Necm 10
fe evhâ : böylece vahyetti

53-Necm 10
evhâ : vahyetti

53-Necm 14
sidreti el muntehâ : Sidretül Münteha

53-Necm 15
inde-hâ : onun yanında

53-Necm 23
semmeytumû-hâ : onu siz isimlendirdiniz

53-Necm 23
bi-hâ : ona

53-Necm 28
minel hakki : Hakk'tan yana

53-Necm 29
el hayâte : hayatından

53-Necm 32
ummehâtikum : annelerinizin

53-Necm 42
el muntehâ : dönüş (son varış)

53-Necm 43
adhake : güldüren

53-Necm 45
halaka : yarattı

53-Necm 54
gaşşâ-hâ : ona sardı, kapladı

53-Necm 56
hâzâ : bu

53-Necm 58
lehâ : onun, onu

53-Necm 59
min hâzâ el hadîsi : bu sözden

53-Necm 60
ve tedhakûne : ve siz gülüyorsunuz

54-Kamer 8
hâzâ : bu

54-Kamer 13
ve hamelnâ-hu : ve onu taşıdık

54-Kamer 15
tereknâ-hâ : onu bıraktık

54-Kamer 19
rîhan : rüzgâr (kasırga)

54-Kamer 31
sayhaten : sayha, korkunç ses dalgası

54-Kamer 34
hâsiben : helâk edici kasırga

54-Kamer 34
bi seharin : seher vakti

54-Kamer 38
sabbeha-hum : onlara bir sabah vakti ..... oldu

54-Kamer 42
kulli-hâ : hepsini

54-Kamer 42
ehaznâ-hum : onları aldık, yakaladık

54-Kamer 43
hayrun : daha mı hayırlı

54-Kamer 46
edhâ : daha korkunç

54-Kamer 48
yushabûne : sürüklenirler

54-Kamer 49
halaknâ-hu : onu yarattık

55-Rahmân 3
halaka : yarattı

55-Rahmân 7
refea-hâ : onu yükseltti

55-Rahmân 10
vadaa-hâ : koydu, ortaya koydu, vazetti, dizayn etti

55-Rahmân 11
fî-hâ : orada vardır

55-Rahmân 12
ve el habbu : ve taneler

55-Rahmân 12
ve er reyhânu : ve güzel kokulu bitkiler

55-Rahmân 14
halaka : yarattı

55-Rahmân 14
el fahhâri : nemli topraktan yapılıp, pişirilen (ısıtılarak kurutulan) ve çın çın ses veren testi benzeri kap

55-Rahmân 15
ve halaka : ve yarattı

55-Rahmân 26
aleyhâ fânin : fanilik üzeredir, yok olucudur

55-Rahmân 31
eyyuhâ : ey

55-Rahmân 35
ve nuhâsun : ve duman

55-Rahmân 37
ke ed dihâni : erimiş yağ gibi

55-Rahmân 41
yu'hazu : yakalanır

55-Rahmân 43
hâzihî : bu

55-Rahmân 43
bi-hâ : onu kendisini

55-Rahmân 44
beyne-hâ : onun arasında, kendisiyle

55-Rahmân 44
hamîmin : kaynar su

55-Rahmân 46
hâfe : korktu

55-Rahmân 54
betâinu-hâ : onun iç kısımları, astarları

55-Rahmân 64
mudhâmmetâni : ikisi de yemyeşil

55-Rahmân 66
naddâhatân : devamlı fışkırıp gürül gürül akan

55-Rahmân 70
hayrâtun : hayırlı olanlar, şükür ve hamde vesile olanlar

56-Vâkıa 2
li vak'ati-hâ : onun vuku bulmasını, gerçekleşmesini

56-Vâkıa 3
hâfîdatun : alçaltan, alçaltıcı

56-Vâkıa 8
ashâbu : ashab, sahip olanlar

56-Vâkıa 9
ashâbu : ashab, sahip olanlar

56-Vâkıa 16
aleyhâ : onun üzerine

56-Vâkıa 17
muhalledûne : halidin olanlar, ölümsüz olanlar, devamlı kılınanlar

56-Vâkıa 19
an-hâ : ondan

56-Vâkıa 20
yetehayyerûne : arzu ederler

56-Vâkıa 25
fî-hâ : orada

56-Vâkıa 27
ve ashâbu el yemîni : ve yemin sahipleri, yeminlerini yerine getirenler

56-Vâkıa 27
ashâbu el yemîni : yemin sahipleri, yeminlerini yerine getirenler

56-Vâkıa 38
ashâbi el yemîni : yemin sahipleri, yeminlerini yerine getirenler

56-Vâkıa 41
ve ashâbu eş şimâli : ve şeamet (kötülük), meş'eme sahipleri, amel defteri (hayat filmleri) sollarından verilenler

56-Vâkıa 41
ashâbu eş şimâli : şeamet (kötülük), meş'eme sahipleri, amel defteri (hayat filmleri) sollarından verilenler

56-Vâkıa 42
ve hamîmin : ve kaynar su

56-Vâkıa 51
eyyuhâ : ey

56-Vâkıa 53
min-ha : ondan, onunla

56-Vâkıa 54
min el hamîmi : kaynar sudan

56-Vâkıa 56
hâzâ : bu

56-Vâkıa 57
halaknâ-kum : sizleri yarattık

56-Vâkıa 59
el hâlikûne : yaratan, yaratıcı

56-Vâkıa 72
şecerete-hâ : onun ağacını

56-Vâkıa 73
cealnâ-hâ : onu kıldık

56-Vâkıa 79
el mutahharûn : tahir olanlar, arınmış olanlar, maddî (fizik vucudu abdestli olanlar ) ve manevî (şirk, şüphe, inkâr düşüncelerinden) temizlenmiş olanlar

56-Vâkıa 81
bi hâzâ el hadîsi : bu sözü

56-Vâkıa 87
terciûne-hâ : onu çevirirsiniz, döndürürsünüz

56-Vâkıa 89
ve reyhânun : rızık ve güzel kokulu bitkiler

56-Vâkıa 90
min ashâbi el yemîni : yemin sahiplerinden, yeminlerini yerine getirenlerden

56-Vâkıa 91
min ashâbi el yemîne : yemin sahiplerinden, yeminlerini yerine getirenlerden

56-Vâkıa 93
min hamîmin : kaynar sudan

56-Vâkıa 95
hâzâ : bu

56-Vâkıa 95
hakku el yakîni : Hakk'ul yakîn'dir (yakîn olan haktır, kesin olarak gerçektir)

57-Hadid 1
sebbeha : tesbih etti

57-Hadid 1
el hakîmu : hakîm olan, hüküm ve hikmet sahibi

57-Hadid 4
halaka : yarattı

57-Hadid 4
min-hâ : ondan

57-Hadid 4
fî-hâ : orada, onun içine

57-Hadid 6
fî en nehâri : gündüzün içine

57-Hadid 6
en nehâre : gündüz

57-Hadid 8
ehaze : aldı

57-Hadid 10
habîrun : haberdar olandır

57-Hadid 11
hasenen : güzel

57-Hadid 12
min tahti-hâ : onun altından

57-Hadid 12
el enhâru : nehirler

57-Hadid 12
hâlidîne : ebediyyen kalacak olanlar

57-Hadid 12
fî-hâ : içinde, orada

57-Hadid 14
hattâ : hatta, oluncaya kadar

57-Hadid 15
lâ yu'hazu : alınmaz

57-Hadid 16
min el hakki : Hakk'tan

57-Hadid 17
mevti-hâ : onun ölümü

57-Hadid 18
hasenen : güzel

57-Hadid 19
ashâbu : halk

57-Hadid 20
el hayâtu : hayat

57-Hadid 20
el hayâtu : hayatı

57-Hadid 21
ardu-hâ : onun genişliği

57-Hadid 22
en nebree-hâ : onu yaratmamız

57-Hadid 24
yebhalûne : cimrilik ederler

57-Hadid 24
el hamîdu : hamdedilen

57-Hadid 25
el hadîde : demir

57-Hadid 26
nûhan : Hz. Nûh

57-Hadid 27
ibtedeû-hâ : onu ihdas ettiler

57-Hadid 27
mâ ketebnâ-hâ : onu yazmadık, farz kılmadık

57-Hadid 27
mâ raav-hâ : ona riayet etmediler

57-Hadid 27
hakka : hak, gerçek, doğru

57-Hadid 27
riayeti-hâ : riayet

57-Hadid 28
yâ eyyuhâ : ey

58-Mücâdele 1
zevci-hâ : onun eşi, kocası

58-Mücâdele 1
tehâvure-kumâ : siz ikinizin karşılıklı konuşması

58-Mücâdele 2
ummehâti-him : onların anneleri

58-Mücâdele 2
ummehâtu-hum : onların anneleri

58-Mücâdele 3
habîrun : haber olan

58-Mücâdele 5
yuhâddûne : hududu aşanlar, muhalefet edenler

58-Mücâdele 7
hamsetin : beş (kişi)

58-Mücâdele 8
hayyev-ke : seni selâmladılar

58-Mücâdele 8
lem yuhayyi-ke : seni selâmlamadı

58-Mücâdele 8
hasbu-hum : onlara yeter

58-Mücâdele 8
yaslevne-hâ : ona yaslanacaklar, atılacaklar

58-Mücâdele 9
yâ eyyuhâ : ey

58-Mücâdele 11
yâ eyyuhâ : ey

58-Mücâdele 11
habîrun : haberdar olandır

58-Mücâdele 12
yâ eyyuhâ : ey

58-Mücâdele 12
hayrun : daha hayırlı

58-Mücâdele 13
habîrun : haberdardır, haberdar olandır

58-Mücâdele 16
ittehazû : edindiler

58-Mücâdele 17
ashâbu en nâr : ateş halkı, ateş ehli

58-Mücâdele 17
fî-hâ : onun içinde, orada

58-Mücâdele 17
hâlidûne : devamlı, ebediyyen kalacak olanlar

58-Mücâdele 19
el hâsirûne : hüsrana uğrayanlar, hüsranda olanlar

58-Mücâdele 20
yuhâddûne : haddi aşarlar

58-Mücâdele 22
hâdde : haddi aştı, karşı geldi

58-Mücâdele 22
min tahti-hâ : onun altından

58-Mücâdele 22
el enhâru : nehirler

58-Mücâdele 22
hâlidîne : kalacak olanlar

58-Mücâdele 22
fî-hâ : orada

59-Haşr 1
sebbeha : tespih etti

59-Haşr 1
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

59-Haşr 2
el haşri : toplama, sürgün etme

59-Haşr 2
min haysu : yerden

59-Haşr 5
terektumû-hâ : ondan terkettiğiniz, bıraktığınız

59-Haşr 5
alâ usûli-hâ : onu kökü üzerinde

59-Haşr 6
min haylin : atlardan

59-Haşr 7
nehâ-kum : sizi nehyetti

59-Haşr 8
el muhâcirîne : hicret edenler

59-Haşr 9
hâcere : hicret edenler

59-Haşr 9
hâceten : hacet, ihtiyaç, rağbet

59-Haşr 9
hasâsatun : ihtiyacı olma, muhtaç olma

59-Haşr 9
şuhha : cimrilik afeti

59-Haşr 11
ehaden : bir kişi, bir kimse

59-Haşr 14
muhassanetin : sağlamlaştırılmış, muhafaza altına alınmış, korunmuş

59-Haşr 16
ehâfu allâhe : Allah'tan korkarım

59-Haşr 17
hâlideyni : (ikisi) devamlı kalacak olanlar

59-Haşr 17
fî-hâ : orada, içinde

59-Haşr 18
yâ eyyuhâ : ey

59-Haşr 18
habîrun : haberdar olan

59-Haşr 20
ashâbu : halk

59-Haşr 20
ve ashâbu : ve halk

59-Haşr 20
ashâbu : halk

59-Haşr 21
hâzâ : bu

59-Haşr 21
hâşian : huşû ile boynunu bükmüş olarak

59-Haşr 21
min haşyeti allâhi : Allah'ın korkusundan

59-Haşr 21
nadribu-hâ \n(darbu mesel) : onu vurguluyoruz, örnek veriyoruz \n: (bir şeyi örnek vermek)

59-Haşr 22
ve eş şehâdeti : ve müşahede edilen, görünen

59-Haşr 23
subhâne allâhi : Allah Sübhan'dır, noksan sıfatlardan münezzehtir (uzaktır)

59-Haşr 24
el hâliku : yaratan

59-Haşr 24
el hakîmu : hakîm olan, hüküm ve hikmet sahibi

6-En'âm 1
el hamdu : hamd

6-En'âm 1
halaka : yarattı

6-En'âm 2
halaka-kum : sizi yarattı

6-En'âm 4
an-hâ : ondan

6-En'âm 5
bi el hakkı : hakkı, gerçeği

6-En'âm 6
el enhâre : nehirler

6-En'âm 6
karnen âharîne : başka, diğer nesiller

6-En'âm 7
in hâzâ illâ : bu ancak

6-En'âm 10
fe hâka : böylece kuşattı

6-En'âm 12
hasirû : hüsrana düşürdüler

6-En'âm 13
ve en nehâri : ve gündüz

6-En'âm 15
ehâfu : korkarım

6-En'âm 17
bi hayrın : bir hayır

6-En'âm 18
el hakîmu : hakimdir, hükmün ve hikmet sahibidir

6-En'âm 18
el habîru : haberdar olan

6-En'âm 19
şehâdeten : şahit olarak

6-En'âm 19
hâzâ el kur'ânu : bu Kur'ân

6-En'âm 20
hasirû : hüsrana düştüler (düşürdüler)

6-En'âm 25
bi-hâ : ona

6-En'âm 25
hattâ izâ câu-ke : hatta sana geldikleri zaman

6-En'âm 25
in hâzâ illâ : bu ancak, ...'den başka değil

6-En'âm 29
hayatu-nâ : bizim hayatımız

6-En'âm 30
e leyse hâzâ : bu değil mi

6-En'âm 30
bi el hakkı : gerçek, hak

6-En'âm 31
kad hasire : hüsrana düştüler

6-En'âm 31
hattâ, : hatta, öyle ki

6-En'âm 31
yâ hasrete-nâ : bize yazıklar olsun

6-En'âm 31
fî hâ : orada

6-En'âm 32
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

6-En'âm 32
hayrun : daha hayırlı

6-En'âm 33
yechadûne : cihad ediyorlar

6-En'âm 34
hattâ : oluncaya kadar

6-En'âm 38
bi cenâhayhi : iki kanadı ile

6-En'âm 42
fe ehaznâ-hum : o zaman Biz onları yakaladık, uğrattık

6-En'âm 44
hattâ : oluncaya kadar

6-En'âm 44
ehaznâ-hum : onları yakaladık (aldık)

6-En'âm 45
ve el hamdu : ve hamd

6-En'âm 46
in ehaze : eğer alsa

6-En'âm 46
ve hateme : ve mühürledi

6-En'âm 48
ve asleha : ve ıslâh oldu (nefs tezkiyesi yaptı)

6-En'âm 48
fe lâ havfun : artık korku yoktur

6-En'âm 50
hazâinu allâhi : Allah'ın hazineleri

6-En'âm 50
illâ mâ yuhâ : sadece vahyedilen şeye

6-En'âm 51
ellezîne yehâfûne : korkan kimseler

6-En'âm 53
e hâulâi : bunlar mı

6-En'âm 54
bi cehâletin : cahillikle

6-En'âm 54
ve asleha : ve ıslâh oldu

6-En'âm 57
el hakka : hakkı, doğruyu, gerçeği

6-En'âm 57
hayru : en hayırlı

6-En'âm 59
lâ ya'lemu-hâ : onu bilmez

6-En'âm 59
ya'lemu-hâ : onu bilir

6-En'âm 59
ve lâ habbetin : ve bir tane, bir habbe yoktur, olmaz

6-En'âm 60
bi en nehâri : gündüzleyin

6-En'âm 61
hafazaten : muhafaza edici (koruyucu olarak)

6-En'âm 61
hattâ : ...oluncaya kadar

6-En'âm 61
ehade-kum : sizden birisi

6-En'âm 62
el hakkı : Hakk

6-En'âm 62
el hâsibîne : hesap görenler

6-En'âm 63
min hâzihî : bundan

6-En'âm 64
min-hâ : ondan

6-En'âm 66
el hakku : hak, gerçek

6-En'âm 68
hattâ : oluncaya kadar

6-En'âm 68
yahûdû fî hadîsin : söze dalarlar (söze geçerler)

6-En'âm 70
ittehazû : edindiler

6-En'âm 70
el hayâtu : hayat

6-En'âm 70
leyse lehâ : onun yoktur

6-En'âm 70
lâ yu'haz : alınmaz

6-En'âm 70
min-hâ : ondan

6-En'âm 70
min hamîmin : kaynar sudan

6-En'âm 71
hayrâne : şaşkın

6-En'âm 71
ashâbun : arkadaşlar

6-En'âm 73
ellezî halaka : ki o yaratandır

6-En'âm 73
bi el hakkı : ve hak ile

6-En'âm 73
kavlu-hu el hakku : onun sözü haktır

6-En'âm 73
ve eş şehâdeti : ve müşahede edilen, görünen

6-En'âm 73
el hakîmu : hâkim, hüküm, hikmet sahibi olan

6-En'âm 73
el habîru : haberdar olan

6-En'âm 76
hâzâ : bu

6-En'âm 77
hâzâ : bu

6-En'âm 78
kâle hâzâ : dedi, bu

6-En'âm 78
hâzâ : bu

6-En'âm 79
hanîfen : hanif olarak (tek Allah'a inanan olarak)

6-En'âm 80
ve hâcce-hu : ve onunla tartıştı

6-En'âm 80
e tuhâccûn-nî : benimle tartışıyor musunuz

6-En'âm 80
ve lâ ehâfu : ve ben korkmuyorum, korkmam

6-En'âm 81
ehâfu : korkarım

6-En'âm 81
ve lâ tehâfûne : ve siz korkmuyorsunuz

6-En'âm 81
ehakku : daha çok haklı (hakediyor)

6-En'âm 83
âteynâ-hâ : ona verdik

6-En'âm 83
hakîmun : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

6-En'âm 84
ishâka : İshak (A.S)

6-En'âm 84
ve nûhan : ve Nuh (A.S)

6-En'âm 84
ve hârûn : ve Hârun (A.S)

6-En'âm 88
le habita : elbette boşa gitti, heba oldu

6-En'âm 89
bi-hâ : onu

6-En'âm 89
hâulâi : bunlar

6-En'âm 89
bi-hâ : ona

6-En'âm 89
leysû bi-hâ bi kâfirîne : onu inkâr etmeyecek

6-En'âm 91
hakka : hakkıyla

6-En'âm 91
tubdûne-hâ : onu açıklıyorsunuz

6-En'âm 91
havdı-him : onların dalması

6-En'âm 92
ve hâzâ : ve bu

6-En'âm 92
ve men havle-hâ : ve onun etrafındakiler

6-En'âm 92
yuhâfizûne : muhafaza ederler

6-En'âm 93
ve lem yûha : ve vahyolunmadı

6-En'âm 93
gayre el hakkı : haksız olan, hak olmayan şeyler

6-En'âm 94
halaknâ-kum : sizi yarattık

6-En'âm 94
havvelnâ-kum : size verdik, lütfettik

6-En'âm 95
fâliku el habbi : taneyi yarıp çıkaran

6-En'âm 95
el hayye : diri, canlı

6-En'âm 95
min el hayyi : diriden, canlıdan

6-En'âm 97
bi-hâ : onunla

6-En'âm 99
hadıran : bir yeşillik

6-En'âm 99
habben : tane(ler)

6-En'âm 99
min tal'ı-hâ : onun tomurcuğundan

6-En'âm 100
ve halaka-hum : ve onları yarattı

6-En'âm 100
ve harakû : ve yalan uydurdular

6-En'âm 100
subhâne-hu : o tenzih edilendir, o sübhandır, o herşeyden münezzehtir

6-En'âm 101
ve halaka : ve yarattı

6-En'âm 102
hâliku : yaratan

6-En'âm 103
el habîru : haberdar olandır

6-En'âm 104
fe aleyhâ : o zaman onun aleyhinedir (sorumluluğu onun üzerinedir)

6-En'âm 104
bi hafîzin : gözeten, muhafız

6-En'âm 107
hafîzan : gözetleyici, muhafız

6-En'âm 109
bi-hâ : ona

6-En'âm 109
enne-hâ : onun ..... olduğunu

6-En'âm 111
ve haşernâ : topladık

6-En'âm 114
hakemen : bir hakem, hüküm veren

6-En'âm 114
bi el hakkı : hak ile

6-En'âm 119
mâ harreme : haram kıldığı şey(ler)

6-En'âm 122
leyse bi-hâricin : çıkacak değil, çıkamayacak olan

6-En'âm 122
min-hâ : ondan, oradan

6-En'âm 123
mucrimî-hâ : onun günahkârları

6-En'âm 123
fî hâ : orada

6-En'âm 124
hattâ : oluncaya kadar, ... olmadıkça

6-En'âm 124
haysu : hangisine, kime

6-En'âm 125
haracen : sıkıntılı

6-En'âm 126
ve hâzâ : ve bu

6-En'âm 128
hâlidîne : ebedî kalacak olanlar

6-En'âm 128
fî-hâ : orada

6-En'âm 128
hakîmun : Hakîm, hüküm ve hikmet sahibidir

6-En'âm 130
hâzâ : bu

6-En'âm 130
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

6-En'âm 131
ve ehlu-hâ : ve onun ehli, halkı

6-En'âm 133
âharîne : başka, diğer

6-En'âm 136
min el harsi : ekinlerden

6-En'âm 136
hâzâ : bu

6-En'âm 136
ve hâzâ : ve bu

6-En'âm 138
hâzihi : bu

6-En'âm 138
ve harsun : ve ekinler

6-En'âm 138
lâ yat'amu-hâ : onu (onları) yemeyin

6-En'âm 138
zuhûru-hâ : onun (onların) sırtları

6-En'âm 138
aleyha : onun üzerine

6-En'âm 139
hazihi el en'âmi : bu hayvanlar

6-En'âm 139
hâlisatun : hastır, özeldir, aittir

6-En'âm 139
ve muharremun : ve haramdır

6-En'âm 139
hakîmun : hüküm sahibidir

6-En'âm 140
hasire : hüsranda oldu

6-En'âm 140
sefehan : sefih olarak, akılsızca, aptalca

6-En'âm 140
ve harremû : ve haram kıldılar

6-En'âm 141
hakka-hu : onun hakkını (birr, zekât, sadaka...)

6-En'âm 141
hasâdi-hî : onun hasadı (toplanması)

6-En'âm 142
hamûleten : yük taşıyan

6-En'âm 143
harreme : haram kıldı

6-En'âm 143
erhâmu : rahimler

6-En'âm 144
harreme : haram kıldı

6-En'âm 144
erhâmu : rahimler

6-En'âm 144
bi hâzâ : bunları

6-En'âm 145
muharremen : haram kılınmış

6-En'âm 145
mesfûhan : dökülen, akıtılmış

6-En'âm 146
hâdû : yahudi

6-En'âm 146
harremnâ : haram kıldık

6-En'âm 146
mâ hamelet : üzerinde bulunan, taşıdığı kadar (şey)

6-En'âm 146
el havâyâ : bağırsaklar

6-En'âm 148
ve lâ harremnâ : ve haram kılmazdık

6-En'âm 148
hattâ : oluncaya kadar

6-En'âm 150
harreme : haram kıldı

6-En'âm 150
hâzâ : bunu

6-En'âm 151
harreme : haram kıldı

6-En'âm 151
min-hâ : ondan

6-En'âm 151
elletî harreme allâhu : ki onu Allah haram kıldı

6-En'âm 151
illâ bi el hakkı : haklı olmak hariç

6-En'âm 152
hattâ : oluncaya kadar

6-En'âm 152
vus'a-hâ : onun gücü, kapasitesi

6-En'âm 153
hâzâ : bu

6-En'âm 155
ve hâza : ve bu

6-En'âm 155
turhamûne : rahmet olunursunuz

6-En'âm 157
an-hâ : ondan

6-En'âm 158
îmânu-hâ : onun îmânı

6-En'âm 158
fî îmâni-hâ : îmânında, îmânıyla

6-En'âm 158
hayran : bir hayır

6-En'âm 160
bi el haseneti : bir hasene ile

6-En'âm 160
emsâli-hâ : onun katı, misli

6-En'âm 160
illâ misle-hâ : onun mislinden başka

6-En'âm 161
hanîfen : hanif olarak, hanif olan (tek Allah'a inanan)

6-En'âm 164
aleyhâ : ona, kendisine

6-En'âm 165
halâife el ardı : arzın, yeryüzünün halifeleri

60-Mümtehine 1
yâ eyyuhâ : ey

60-Mümtehine 1
min el hakkı : Hakk'tan

60-Mümtehine 1
harectum : siz çıktınız

60-Mümtehine 1
cihâden : cihad

60-Mümtehine 3
erhâmu-kum : sizin akrabalarınız

60-Mümtehine 4
hasenetun : güzel

60-Mümtehine 4
hattâ : oluncaya kadar

60-Mümtehine 5
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

60-Mümtehine 6
hasenetun : güzel

60-Mümtehine 6
el hamîdu : hamdedilen, övülmeye lâyık olan

60-Mümtehine 8
lâ yenhâ-kum(u) : sizi nehyetmez, yasaklamaz

60-Mümtehine 9
yenhâkum(u) allâhu : Allah sizi nehyeder, size yasaklar

60-Mümtehine 10
yâ eyyuhâ : ey

60-Mümtehine 10
muhâcirâtin : göç eden kadınlar

60-Mümtehine 10
cunâha : günah

60-Mümtehine 10
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

60-Mümtehine 12
yâ eyyuhâ : ey

60-Mümtehine 13
yâ eyyuhâ : ey

60-Mümtehine 13
min ashâbi el kubûri : kabir halkından, kabirdekilerden

61-Saf 1
sebbeha : tespih etti

61-Saf 1
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

61-Saf 2
yâ eyyuhâ : ey

61-Saf 6
hâzâ : bu

61-Saf 9
ve dîni el hakkı : ve Hakk'ın dîni, ezelî ve ebedî olan Allah'ın dîni

61-Saf 10
yâ eyyuhâ : ey

61-Saf 11
hayrun : hayır, hayırlı, daha hayırlı

61-Saf 12
min tahti-hâ : onun altından

61-Saf 12
el enhâru : nehirler

61-Saf 13
tuhıbbûne-hâ : onu seversiniz

61-Saf 14
yâ eyyuhâ : ey

61-Saf 14
li el havâriyyîne : havarilere

61-Saf 14
el havâriyyûne : havariler

62-Cum'a 1
el hakîmi : hakîmdir, hüküm ve hikmet sahibidir

62-Cum'a 3
ve âharîne : ve sonrakiler

62-Cum'a 3
lem mâ yelhakû : henüz ilhak olmadılar, dahil olmadılar, katılmadılar

62-Cum'a 3
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

62-Cum'a 5
lem yahmilû-hâ : onu yüklenmez, onu taşımaz

62-Cum'a 6
yâ eyyuhâ : ey

62-Cum'a 6
ellezîne hâdû : yahudi olanlar, yahudiler

62-Cum'a 8
ve eş şehâdeti : ve müşahede edilebilen, görülen

62-Cum'a 9
yâ eyyuhâ : ey

62-Cum'a 9
hayrun : daha hayırlı

62-Cum'a 11
ileyhâ : ona

62-Cum'a 11
hayrun : daha hayırlı, en hayırlı

62-Cum'a 11
hayru : daha hayırlı, en hayırlı

63-Münâfikûn 2
ittehazû : edindiler

63-Münâfikûn 4
sayhatin : sayha, yüksek ses, gürültü

63-Münâfikûn 7
hattâ : oluncaya kadar, ki olsun

63-Münâfikûn 7
hazâinu : hazineler

63-Münâfikûn 8
min-hâ : ondan, oradan

63-Münâfikûn 9
yâ eyyuhâ : ey

63-Münâfikûn 9
hum(u) el hâsirûne : hüsranda olanlar

63-Münâfikûn 10
ehade-kum(u) : sizden birisi

63-Münâfikûn 10
ahharte-nî : beni tehir ettin, erteledin

63-Münâfikûn 11
ecelu-hâ : onun eceli

63-Münâfikûn 11
habîrun : haberdar olan

64-Teğabün 1
el hamdu : hamd, sena, övgü

64-Teğabün 2
halaka-kum : sizi yarattı

64-Teğabün 3
halaka : yarattı

64-Teğabün 3
bi el hakkı : hak ile

64-Teğabün 6
hamîdun : kendisine çok hamdedilen

64-Teğabün 8
habîrun : haberdar olan

64-Teğabün 9
ve ya'mel sâlihan : ve salih amel işler, nefs tezkiyesi yapar

64-Teğabün 9
min tahti-hâ : onun altından

64-Teğabün 9
el enhâru : nehirler

64-Teğabün 9
hâlidîne : devamlı kalacak olanlar

64-Teğabün 9
fî-hâ : orada

64-Teğabün 10
ashâbu en nâri : ateş halkı, ateş ehli

64-Teğabün 10
hâlidîne : ebediyyen kalacak olanlar

64-Teğabün 10
fî-hâ : orada, onun içinde

64-Teğabün 14
yâ eyyuhâ : ey

64-Teğabün 16
hayran : hayır olarak

64-Teğabün 16
şuhha nefsi-hî : nefsinin cimriliği

64-Teğabün 17
hasenen : güzel

64-Teğabün 17
halîmun : halîm, yumuşak ve yavaş davranan

64-Teğabün 18
ve eş şehâdeti : ve müşahede edilen, görünen

64-Teğabün 18
el hakîmu : hakîm (hüküm ve hikmet sahibi)

65-Talâk 1
yâ eyyuhâ : ey

65-Talâk 2
eş şehâdete : şahitlik

65-Talâk 3
min haysu : yerden

65-Talâk 3
hasbu-hu : ona yeter, kâfidir

65-Talâk 4
hamle-hunne : onların (kadınların) yükleri

65-Talâk 6
min haysu : yerden

65-Talâk 6
hamlin : yüklü, hamile

65-Talâk 6
hattâ : oluncaya kadar

65-Talâk 6
hamle- hunne : yükleri, bebekleri

65-Talâk 7
âtâ-hâ : ona verdi

65-Talâk 8
rabbi-hâ : Rab'leri

65-Talâk 8
fe hâsebnâ-hâ : bu sebeple onları hesaba çektik

65-Talâk 8
ve azzebnâ-hâ : ve ona azap ettik, onu (beldeyi, beldede olanları) azaplandırdık

65-Talâk 9
emri-hâ : onun işi, işi

65-Talâk 11
ve amilû es sâlihâti : ve salih ameller (nefsi ıslâh edici ameller) yaptılar

65-Talâk 11
sâlihan : salih

65-Talâk 11
min tahti-hâ : onun altından

65-Talâk 11
el enhâru : nehirler

65-Talâk 11
hâlidîne : kalacak olanlar

65-Talâk 11
fî-hâ : orada

65-Talâk 12
halaka : yarattı

65-Talâk 12
ehâta : ihata eti, kuşattı

66-Tahrim 1
yâ eyyuhâ : ey

66-Tahrim 1
tuharrimu : haram kılıyorsun

66-Tahrim 1
ehalle : helâl kıldı

66-Tahrim 2
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

66-Tahrim 3
hadîsen : söz

66-Tahrim 3
nebbee-hâ : onu haber verdi

66-Tahrim 3
hâzâ : bu, bunu

66-Tahrim 3
el habîru : habîr olan, herşeyden haberdar olan

66-Tahrim 5
hayren : daha hayırlı

66-Tahrim 5
sâihâtin : oruç tutan, Allah yolunda hicret eden kadınlar

66-Tahrim 6
yâ eyyuhâ : ey

66-Tahrim 6
vakûdu-hâ : ve onun yakıtı

66-Tahrim 6
aleyhâ : onun üzerindeki

66-Tahrim 7
yâ eyyuhâ : ey

66-Tahrim 8
yâ eyyuhâ : ey

66-Tahrim 8
tevbeten nasûhan : nasuh tövbesi

66-Tahrim 8
min tahti-hâ : onun altından

66-Tahrim 8
el enhâru : nehirler

66-Tahrim 9
yâ eyyuhâ : ey

66-Tahrim 10
sâlihayni : iki salih kul

66-Tahrim 10
hânetâ humâ : ikisi hainlik etti, ihanet etti

66-Tahrim 12
ferce-hâ : onun iffeti

66-Tahrim 12
rabbi-hâ : Rabbinin

67-Mülk 2
halaka : yarattı

67-Mülk 2
ve el hayâte : ve hayat

67-Mülk 3
halaka : yarattı

67-Mülk 3
halkı : yaratış, yaratma

67-Mülk 4
hâsien : şaşkın, hayretle, aciz olarak

67-Mülk 4
hasîrun : yorgun, bitkin olarak

67-Mülk 5
bi mesâbîha : lâmbalarla, kandillerle

67-Mülk 5
ve cealnâ-hâ : ve biz onu kıldık

67-Mülk 7
fî-hâ : onun içine

67-Mülk 7
lehâ : onun

67-Mülk 8
fî-hâ : onun içine, oraya

67-Mülk 8
hazenetu-hâ : onun bekçileri

67-Mülk 10
ashâbi : halkı, ehli

67-Mülk 11
li ashâbi : halkına, ehline

67-Mülk 14
men halaka : yaratan kimse

67-Mülk 14
el habîru : habîrdir, haberdar olandır

67-Mülk 15
fî menâkibi- hâ : onun omuzlarında, üzerinde (dağlarda, kıyılarda)

67-Mülk 17
hâsıban : (taş yağdıran) fırtına, kasırga

67-Mülk 20
hâzâ : bu

67-Mülk 21
hâzâ ellezî : o

67-Mülk 25
hâzâ : bu

67-Mülk 27
hâzâ : bu

67-Mülk 30
asbaha : oldu

68-Kalem 10
hallâfin : çok yemin edenler

68-Kalem 12
li el hayri : hayrı

68-Kalem 17
ashâbe : sahipler

68-Kalem 17
yasrimu-enne-hâ : onu mutlaka devşirecekler, mahsulü toplayacaklar

68-Kalem 19
aleyhâ : onun üzerinde

68-Kalem 20
asbahat : oldu

68-Kalem 22
harsi-kum : tarlanız

68-Kalem 23
yetehâfetûne : gizli gizli konuşuyorlar

68-Kalem 24
lâ yedhule-enne-hâ : sakın oraya girmesin

68-Kalem 25
hardin : men etmek, mahrum etmek kasti

68-Kalem 26
reev-hâ : onu gördüler

68-Kalem 29
subhâne : sübhan, yüce, mutlak kaadir, herşeyden münezzeh

68-Kalem 32
hayren : daha hayırlı

68-Kalem 32
min-hâ : ondan

68-Kalem 38
tehayyerûne : siz tahayyer ediyorsunuz, beğenip seçiyorsunuz

68-Kalem 43
hâşiaten : korkudan ürpermiş halde

68-Kalem 44
bi hâzâ : bunu

68-Kalem 44
el hadîsi : söz

68-Kalem 44
min haysu : yerden

69-Hâkka 1
el hâkkatu : hakikat, gerçek, gerçekleşecek olan, vuku bulması gerçek olan

69-Hâkka 2
el hâkkatu : hakikat (gerçek) olan (vuku bulacağı mutlak olan)

69-Hâkka 3
el hâkkatu : hakikat, gerçek, vuku bulacak olan

69-Hâkka 7
sahhara-hâ : onu emre amade kıldı, onu musallat etti

69-Hâkka 7
fî-hâ : orada

69-Hâkka 7
hâviyetin : boş

69-Hâkka 9
bi el hâtieti : büyük hatalar, kötü fiiller, günahlar

69-Hâkka 10
ehaze-hum : onları yakaladı

69-Hâkka 11
hamelnâ-kum : sizi taşıdık

69-Hâkka 12
li nec'ale-hâ : onu kılalım diye

69-Hâkka 12
ve teiye-hâ : ve onu bellesin

69-Hâkka 13
izâ nufiha : üflendiği zaman

69-Hâkka 13
nefhatun : üfleyiş

69-Hâkka 17
ercâi-hâ : onun kenarları, etrafı, çevresi, yanları

69-Hâkka 18
hâfiyetun : gizli, sessiz, sır olarak

69-Hâkka 19
hâum(u) : haydi alınız

69-Hâkka 23
kutûfu-hâ : onun olgunlaşmış meyveleri

69-Hâkka 24
el hâliyeti : geçmiş

69-Hâkka 27
yâ leyte-hâ : keşke o olsa

69-Hâkka 32
zer'u-hâ : onun uzunluğu

69-Hâkka 35
hâhunâ : burada

69-Hâkka 35
hamîmun : samimi, yakın dost

69-Hâkka 37
el hâtiûne : büyük hata işleyenler, kasten günaha girenler, inkâr edenler

69-Hâkka 45
le ehaznâ : elbette biz tutar alırdık

69-Hâkka 47
min ehadin : biriniz

69-Hâkka 47
hâcizîne : engel olanlar, engelleyiciler, men ediciler

69-Hâkka 50
le hasretun : elbette hasrettir

69-Hâkka 51
hakk'u el yakîni : Hakk'ul yakîn, kesin olarak Hakk'ı bilmektir

7-A'râf 2
haracun : bir darlık, bir sıkıntı

7-A'râf 4
ehleknâ-hâ : biz onu helâk ettik

7-A'râf 4
câe-hâ : ona geldi

7-A'râf 8
el hakku : haktır, gerçektir

7-A'râf 9
haffet : hafif geldi

7-A'râf 9
hasirû : hüsranda oldular, hüsrana düştüler (kendilerini hüsrana düşürdüler)

7-A'râf 10
fî hâ : onun içinde, orada

7-A'râf 11
halak-nâ-kum : sizi biz yarattık

7-A'râf 12
hayrun : hayırlı

7-A'râf 12
halakte-nî : beni yarattın

7-A'râf 12
halakte-hu : onu yarattın

7-A'râf 13
min hâ : oradan

7-A'râf 13
fî hâ : orada

7-A'râf 17
min halfi-him : onların arkalarından

7-A'râf 18
min-hâ : oradan

7-A'râf 19
min haysu : yerden, nereden

7-A'râf 19
hâzihi : bu

7-A'râf 20
nehâkumâ : ikinize yasakladı, ikinizi men etti (nehyetti)

7-A'râf 20
hâzihi eş şecereti : bu ağaç

7-A'râf 20
min el hâlidîne : ebedî kalanlardan

7-A'râf 23
ve terham-nâ : ve bize rahmet et

7-A'râf 23
min el hâsirîne : hüsrana uğrayanlardan

7-A'râf 25
fî-hâ : orada (yeryüzünde)

7-A'râf 25
fî hâ : orada

7-A'râf 25
ve min-hâ : ve oradan

7-A'râf 26
hayrun : hayırlıdır, daha hayırlıdır

7-A'râf 27
min haysu : herhangibir yerden

7-A'râf 28
aleyhâ : onun üzerinde

7-A'râf 28
bi-hâ : onu

7-A'râf 30
hadâ : hidayete erdi

7-A'râf 30
hakka : hak etti, hak oldu

7-A'râf 30
inne-hum ettehazû eş şeyâtîne : muhakkak ki onlar şeytanı ... edindiler

7-A'râf 32
harrame : haram kıldı

7-A'râf 32
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

7-A'râf 32
hâlisaten : has, özellikle

7-A'râf 33
harrame : haram kıldı

7-A'râf 33
min-hâ : ondan

7-A'râf 33
bi gayri el hakkı : haksız yere

7-A'râf 35
ve asleha : ve nefsini ıslâh ederse

7-A'râf 35
fe lâ havfun : artık korku yoktur

7-A'râf 36
an-hâ : ondan, ona karşı

7-A'râf 36
ashabu en nâri : ateş ehli, ateş halkı

7-A'râf 36
fî-hâ : orada

7-A'râf 36
hâlidûne : devamlı kalanlar, kalacak olanlar

7-A'râf 37
hattâ : sonunda, olunca

7-A'râf 38
halet : gelip geçti

7-A'râf 38
dehalet : girdi, dahil oldu

7-A'râf 38
uhte-hâ : kardeşleri

7-A'râf 38
hattâ : olunca

7-A'râf 38
fî-hâ : orada

7-A'râf 38
hâulâi : işte onlar

7-A'râf 40
an-hâ : ona (onlara)

7-A'râf 40
hattâ : oluncaya kadar, ... olmadıkça

7-A'râf 41
mihâdun : yatak, döşek

7-A'râf 42
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işleyenler (nefs tezkiyesi yapanlar)

7-A'râf 42
vus'a-hâ : onun gücü, kapasitesi

7-A'râf 42
ashâbu el cenneti : cennet ehli, halkı

7-A'râf 42
fî-hâ : orada

7-A'râf 42
hâlidûne : ebedî kalanlar, kalacak olanlar

7-A'râf 43
el enhâru : nehirler

7-A'râf 43
el hamdu : hamd

7-A'râf 43
li hâzâ : buna

7-A'râf 43
bi el hakkı : hak ile

7-A'râf 43
ûristumû-hâ : ona varis kılındınız

7-A'râf 44
ashâbu el cenneti : cennet ehli, halkı

7-A'râf 44
ashâbe en nâri : ateş ehli, halkı

7-A'râf 44
hakkan : hak olarak

7-A'râf 45
ve yebgûne-hâ : ve onun ... olmasını isterler

7-A'râf 46
ashâbe el cenneti : cennet halkına, ehline

7-A'râf 46
lem yedhulû-hâ : henüz oraya dahil olmadılar, girmediler

7-A'râf 47
ashâbi en nâri : ateş ehli, halkı

7-A'râf 48
ashâbu el a'râfi : A'raf ehli, halkı

7-A'râf 49
e hâulâi ellezîne : o kimseler bunlar mı

7-A'râf 49
lâ havfun : korku yoktur

7-A'râf 50
ashâbu en nâri : ateş halkı, ateş ehli

7-A'râf 50
ashâbe el cenneti : cennet halkı, cennet ehli

7-A'râf 50
harrame-humâ : o ikisini haram kıldı (yasakladı)

7-A'râf 51
ettehazû : edindiler

7-A'râf 51
el hayâtu : hayat

7-A'râf 51
hâzâ : bu

7-A'râf 51
yechadûne : bilerek inkâr ederler

7-A'râf 53
bi el hakkı : hak ile

7-A'râf 53
kad hasirû : hüsrana uğrattılar, hüsrana düşürdüler

7-A'râf 54
halaka : yarattı

7-A'râf 54
en nehâre : gündüz

7-A'râf 54
hasîsen : süratli, devamlı

7-A'râf 54
musahharâtin : musahhar, emre âmade, boyun eğmişlerdir

7-A'râf 54
lehu el halku : yaratmak onundur (ona mahsustur)

7-A'râf 56
ıslâhı-hâ : onun ıslâhı, düzeni

7-A'râf 56
havfen : korkarak

7-A'râf 57
er riyâha : rüzgârları

7-A'râf 57
hattâ : hatta, öyle ki

7-A'râf 57
sehâben : bulutlar

7-A'râf 58
ve ellezî habuse : ve kötü olan ki

7-A'râf 59
nûhan : Nuh (as)

7-A'râf 59
ehâfu : korkuyorum

7-A'râf 63
turhamûne : rahmet olunursunuz

7-A'râf 65
ehâ-hum : onların kardeşi

7-A'râf 69
fi el halkı : yaratılışta

7-A'râf 71
semmeytumû-hâ : onu isimlendirdiniz

7-A'râf 71
bi-hâ : ona

7-A'râf 73
ehâ-hum : onların kardeşi

7-A'râf 73
sâlihan : Salih

7-A'râf 73
hâzihî : bu

7-A'râf 73
fe zerû-ha : artık onu bırakın, salın

7-A'râf 73
ve lâ temessû-hâ : ve ona dokunmayın

7-A'râf 74
min suhûli-hâ : onun (düzlük yerlerinden), ovalarından

7-A'râf 75
sâlihan : Salih

7-A'râf 78
ehazet-hum : onları aldı (helâk etti), yakaladı

7-A'râf 80
bi-hâ : onu

7-A'râf 80
min ehadin : birinden, biri, hiçbiri

7-A'râf 85
ehâ-hum : onların kardeşi

7-A'râf 85
ve lâ tebhasû : eksiltmeyin, hakkını vermemezlik yapmayın

7-A'râf 85
ıslâhı-hâ : onun ıslâh olması

7-A'râf 85
zâlikum hayrun : işte bu hayırlıdır

7-A'râf 86
ve tebgûne-hâ : ve onda arıyorsunuz, istiyorsunuz

7-A'râf 87
hattâ : oluncaya kadar

7-A'râf 87
hayru el hâkimîn : hüküm verenlerin en hayırlısı

7-A'râf 89
min-hâ : ondan

7-A'râf 89
fî-hâ : oraya

7-A'râf 89
bi el hakkı : hak ile

7-A'râf 89
hayru el fâtihîne : hüküm verenlerin, fethedenlerin, fatihlerin, açanların en hayırlısı

7-A'râf 90
le hâsirûne : mutlaka hüsrana uğrayan kimseler, nefslerini hüsrana düşürenler

7-A'râf 91
fe ehazet-hum : bunun üzerine, böylece onları aldı (helâk etti), yakaladı

7-A'râf 92
fî-hâ : orada

7-A'râf 92
el hâsirîne : hüsrana üğrayan kimseler, nefslerini hüsrana düşürenler

7-A'râf 94
ehaz-nâ : aldık, uğrattık

7-A'râf 94
ehle-hâ : onun halkını

7-A'râf 95
el hasenete : iyilik

7-A'râf 95
hattâ : öyle ki, ... olunca

7-A'râf 95
fe ehaz-nâ-hum : böylece onları aldık, yakaladık, yok ettik

7-A'râf 96
fe ehaz-nâ-hum : böylece biz onları aldık, yakaladık (cezalandırdık)

7-A'râf 98
duhan : kuşluk vakti

7-A'râf 99
el hâsirûne : hüsranda olan kimseler, hüsranda olanlar

7-A'râf 100
ehli-hâ : onun ehli, halkı

7-A'râf 101
min enbâi-hâ : onların haberlerinden

7-A'râf 103
bi-hâ : ona

7-A'râf 105
hakîkun : doğru olan, gerçek olan, hak olan

7-A'râf 105
illâ el hakka : haktan başka

7-A'râf 106
bi-hâ : onu

7-A'râf 109
hâzâ : bu

7-A'râf 111
ve ehâ-hu : ve kardeşini

7-A'râf 111
hâşirîne : toplayıcılar

7-A'râf 113
es seharatu : sihirbazlar

7-A'râf 116
seharû : sihirlediler, büyülediler

7-A'râf 117
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

7-A'râf 118
el hakku : hak, gerçek

7-A'râf 120
es seharatu : sihirbazlar

7-A'râf 122
ve hârûne : ve Harun (as)

7-A'râf 123
hâzâ : bu

7-A'râf 123
min hâ : oradan

7-A'râf 123
ehle-hâ : onun ehli, halkı

7-A'râf 128
yûrisu-hâ : ona varis kılar, sahip kılar

7-A'râf 130
ehaz-nâ : biz aldık, uğrattık

7-A'râf 131
câet-hum el hasenetu : onlara hasene, iyilik geldi

7-A'râf 131
hâzihi : bu

7-A'râf 132
li teshare-nâ : bizi büyülemek (sihir yapmak) için

7-A'râf 132
bi-hâ : onunla

7-A'râf 136
an-hâ : ondan

7-A'râf 137
ve megâribe-hâ elletî : ve onun batısı ki o

7-A'râf 137
fî-hâ : orada

7-A'râf 139
hâulâi : bunlar

7-A'râf 142
ve etmem-nâ-hâ : ve onu biz tamamladık

7-A'râf 142
li ahî-hi hârûne : kardeşi Harun (as)'a

7-A'râf 143
ve harra mûsâ : ve Musa (as) düştü

7-A'râf 143
subhâne-ke : Sen Sübhan'sın, Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim

7-A'râf 145
fe huz-hâ : artık onu al, tut

7-A'râf 145
bi ahseni-hâ : onu en güzel şekilde

7-A'râf 146
bi gayri el hakkı : haksız yere

7-A'râf 146
bi-hâ : ona

7-A'râf 146
an-hâ : ondan

7-A'râf 147
habitat : heba oldu, boşa gitti

7-A'râf 148
vettehaze (ve ittehaze) : ve edindiler

7-A'râf 148
ittehazû-hu : onu (ilâh) edindiler

7-A'râf 149
lem yerham-nâ : bize merhamet etmezse

7-A'râf 149
min el hâsirîne : hüsrana düşenlerden

7-A'râf 150
haleftumû-nî : benim yerime geçtiniz, bana halef oldunuz

7-A'râf 150
ve elka el elvâha : levhaları bıraktı (attı)

7-A'râf 150
ve ehaze : ve aldı, tuttu

7-A'râf 151
erhamu er râhımîne : rahmet edenlerin en çok rahmet edenisin

7-A'râf 152
ellezîne ittehazû el ıcle : buzağı (ilâh) edinen kimseler

7-A'râf 152
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

7-A'râf 153
min ba'di-hâ : ondan sonra, onun arkasından

7-A'râf 153
min ba'di-hâ : ondan sonra (bundan sonra)

7-A'râf 154
ehaze el elvâhe : levhaları tuttu, aldı

7-A'râf 154
ve fî nushati-hâ : ve onun nüshasında (sayfalarında) vardır

7-A'râf 155
ehazet-hum er recfetu : onları şiddetli bir sarsıntı aldı, yakaladı

7-A'râf 155
feala es sufehâu : sefihlerin, akılsızların yaptıkları

7-A'râf 155
bi-hâ : onun ile

7-A'râf 155
verhamnâ (ve ırham-nâ) : ve bize merhamet et

7-A'râf 155
hayru el gâfirîne : mağfiret edenlerin en hayırlısısın

7-A'râf 156
fî hâzihi ed dunyâ : bu dünyada

7-A'râf 156
haseneten : hasene, iyilik (derecat kazandıran ameller)

7-A'râf 156
fe se ektubu-hâ : böylece onu yazacağım

7-A'râf 157
ve yenhâ-hum : ve onlara yasaklar, onları nehyeder

7-A'râf 157
ve yuharrimu : ve haram kılar

7-A'râf 157
aleyhim el habâise : onlara, habis olan şeyleri (kötü ve pis olan şeyler)

7-A'râf 158
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

7-A'râf 159
bi el hakkı : Hakk'a

7-A'râf 160
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

7-A'râf 160
el hacer : taş

7-A'râf 161
hâzihi el karyete : bu şehir

7-A'râf 161
min-hâ : ondan

7-A'râf 161
haysu : neresi, nereden, o yerden

7-A'râf 161
hatîâti-kum : sizin hatalarınızı

7-A'râf 163
hâdırate el bahri : deniz kenarında

7-A'râf 165
ve ahaznâ ellezîne : ve o kimseleri yakaladık, aldık

7-A'râf 166
hâsiîne : aşağılık, alçak

7-A'râf 168
bi el hasenâti : iyilikle, pozitif derece kazandıran ameller ile

7-A'râf 169
fe halefe : artık halef oldu, yerine geçti

7-A'râf 169
halfun : sonraki nesil

7-A'râf 169
hâze el ednâ : bu değersiz

7-A'râf 169
e lem yu'haz : alınmadı mı

7-A'râf 169
illâ el hakka : haktan başka

7-A'râf 169
hayrun : daha hayırlı

7-A'râf 172
ve iz ehaze : ve çıkardığı, aldığı zaman

7-A'râf 172
an hâzâ : bundan

7-A'râf 175
fenseleha (fe inseleha) : sonra o ayrıldı

7-A'râf 175
min-hâ : ondan

7-A'râf 176
bi-hâ : onunla

7-A'râf 178
hum el hâsirûne : onlar hüsrana uğrayanlardır (nefslerini hüsrana düşürenlerdir).

7-A'râf 179
bi-hâ : onunla

7-A'râf 180
bi-hâ : onunla

7-A'râf 181
halâk-nâ : biz yarattık

7-A'râf 181
bi el hakkı : Hakk'a

7-A'râf 182
min haysu : bir yerden

7-A'râf 185
mâ halaka allâhu : Allah'ın yarattığı şeyler

7-A'râf 185
hadîsin : söz

7-A'râf 186
hâdiye : hidayete erdiren kimse, hidayetçi

7-A'râf 187
mursâ-hâ : karar kılınması, onun vuku bulması, meydana gelmesi, olması

7-A'râf 187
ilmu-hâ : onun ilmi

7-A'râf 187
lâ yucellî-hâ : onu açığa çıkarmaz, açıklayamaz

7-A'râf 187
li vakti-hâ : onun vaktini, zamanını

7-A'râf 187
hafiyyun : gizli olarak bilen (gizliden haberi olan)

7-A'râf 187
an-hâ : ondan, onu

7-A'râf 187
ilmu-hâ : onun ilmi

7-A'râf 188
min el hayrı : hayırdan, hayrı

7-A'râf 189
halaka-kum : sizi yarattı

7-A'râf 189
min-hâ : ondan

7-A'râf 189
zevce-hâ : onun eşini

7-A'râf 189
ileyhâ : ona, onunla

7-A'râf 189
tegaşşâ-hâ : onu (sarılıp) örttü

7-A'râf 189
hamelet : yüklendi (hamile kaldı)

7-A'râf 189
hamlen : bir yük (rahimdeki bebek)

7-A'râf 189
hafîfen : hafif olarak (ilk devresindeki aşılanmış hücre)

7-A'râf 189
sâlihan : salih olan, salih (bir evlât)

7-A'râf 190
sâlihan : salih olan, salih (bir evlât)

7-A'râf 195
bi-hâ : onunla

7-A'râf 195
yabtışûne bihâ : onunla tutarlar

7-A'râf 195
yubsırûne bi-hâ : onunla görürler

7-A'râf 195
yesmeûne bi-hâ : onunla işitirler

7-A'râf 203
lev lâctebeyte-hâ \n(lev lâ ictebeyte-hâ) : eğer, şâyet, keşke onu toplasan (düzsen, uydursan) olmaz mı

7-A'râf 203
mâ yûhâ : vahyolunan şeye, ne vahyolunuyor

7-A'râf 203
hâzâ : bu

7-A'râf 204
turhamûne : rahmet olunursunuz, rahmete kavuşturulursunuz

70-Meâric 4
hamsîne : elli (50)

70-Meâric 10
hamîmun : yakın, şefkatli dost

70-Meâric 10
hamîmen : yakın, şefkatli dostu

70-Meâric 15
inne-hâ : muhakkak ki o

70-Meâric 21
el hayru : bir hayır

70-Meâric 24
hakkun : hak, pay

70-Meâric 29
hâfizûne : koruyanlar, muhafaza edenler

70-Meâric 33
şehâdâti-him : onların şahitlikleri

70-Meâric 34
yuhâfizûne : muhafaza ederler

70-Meâric 38
en yudhale : dahil edileceğini, sokulacağını

70-Meâric 39
halaknâ-hum : onları yarattık

70-Meâric 41
hayren : daha hayırlısı

70-Meâric 42
hattâ : oluncaya kadar

70-Meâric 44
hâşiaten : korkulu bir halde

71-Nuh 1
nûhan : Nuh

71-Nuh 4
lâ yûahharu : tehir edilmez, ertelenmez, uzatılmaz

71-Nuh 5
ve nehâran : ve gündüz

71-Nuh 8
cihâran : cehren, açıkça

71-Nuh 12
enhâran : nehirler

71-Nuh 14
halaka-kum : sizi yarattı

71-Nuh 15
halaka : yarattı

71-Nuh 18
fî-hâ : ona, oraya

71-Nuh 20
min-hâ : ondan

71-Nuh 21
hasâren : hasar, zarar, hüsran

71-Nuh 25
hatîâti-him : onların hataları, kendi hataları, büyük günahlarından

71-Nuh 28
dehale : girdi

72-Cin 2
ehaden : birisi, bir kimse

72-Cin 3
mâ ittehaze : edinmedi

72-Cin 7
ehaden : birisi, bir kimse

72-Cin 8
vecednâ-hâ : onu bulduk

72-Cin 8
haresen : koruyucular, bekçiler

72-Cin 9
min-hâ : ondan, orada

72-Cin 9
şihâben : bir şihap, ateş şulesi

72-Cin 13
fe lâ yehâfu : bundan sonra korkmaz

72-Cin 14
teharrev : ararlar

72-Cin 15
hataben : odun

72-Cin 18
ehaden : birisi, bir kimse

72-Cin 20
ehaden : birisi, bir kimse

72-Cin 22
ehadun : birisi, bir kimse

72-Cin 22
multehaden : sığınacak yer

72-Cin 23
hâlidîne : kalacak olanlar

72-Cin 23
fî-hâ : orada, içinde

72-Cin 24
hattâ : sonunda, nihayet

72-Cin 26
ehaden : birisi, bir kimse

72-Cin 27
ve min halfi-hî : ve onun arkasından

72-Cin 28
ve ahâta : ve ihata etti, kuşattı

73-Müzzemmil 1
yâ eyyuhâ : ey

73-Müzzemmil 7
fî en nehâri : gündüzün içinde, gündüzleyin ..... vardır

73-Müzzemmil 7
sebhan : (geçim) meşguliyeti, önemli işler

73-Müzzemmil 16
ehaznâ-hu : onu ahzettik, tutup aldık (helâk ettik)

73-Müzzemmil 19
hâzihî : bu

73-Müzzemmil 19
ittehaze : ittihaz eder, edinir

73-Müzzemmil 20
ve en nehâre : ve gündüz

73-Müzzemmil 20
ve âharûne : ve diğerleri

73-Müzzemmil 20
ve âharûne : ve diğerleri, diğer bir kısmı

73-Müzzemmil 20
hasenen : güzel

73-Müzzemmil 20
min hayrin : hayırdan, hayır olarak

73-Müzzemmil 20
hayren : daha hayırlı

74-Müddessir 1
yâ eyyuhâ : ey

74-Müddessir 11
halaktu : yarattım

74-Müddessir 24
hâzâ : bu

74-Müddessir 25
hâzâ : bu

74-Müddessir 29
levvâhatun : etrafını (derilerini) yakıp kavurucu

74-Müddessir 30
aleyhâ : onun üzerinde vardır

74-Müddessir 31
ashâben en nâri : ateş ehli

74-Müddessir 31
bi hâzâ : bununla

74-Müddessir 35
inne-hâ : muhakkak ki o

74-Müddessir 37
yeteahhare : tehir eder, erteler, geride kalır

74-Müddessir 39
ashâbe : sahibi, halkı

74-Müddessir 45
el hâidîne : bâtıla dalanlar

74-Müddessir 47
hattâ : oluncaya kadar, kadar

74-Müddessir 53
lâ yuhâfûne : korkmuyorlar

75-Kıyamet 8
ve hasefe : ve karardı

75-Kıyamet 13
ve ahhara : ve tehir etti, yapması gerekirken erteleyip yapmadı

75-Kıyamet 16
lâ tuharrik : hareket ettirme

75-Kıyamet 23
ilâ rabbi-hâ : Rab'lerine

75-Kıyamet 25
bi-hâ : ona, kendisine

75-Kıyamet 38
halaka : halketti, yarattı

76-İnsan 2
halaknâ : yarattık

76-İnsan 5
mizâcu-hâ : onun mizacı, karışımı, terkibi, onun içindeki

76-İnsan 6
bi-hâ : onu

76-İnsan 6
yufeccirûne-hâ : onu akıtırlar

76-İnsan 7
ve yehâfûne : ve korkarlar

76-İnsan 10
nahâfu : korkuyoruz

76-İnsan 12
ve harîran : ve ipek (elbise)

76-İnsan 13
fî-hâ : orada

76-İnsan 14
zılâlu-hâ : onun gölgeleri

76-İnsan 14
kutûfu-hâ : onun olgunlaşmış meyveleri

76-İnsan 16
kadderû-hâ : onu takdir ettiler, belirlediler

76-İnsan 17
fî-hâ : orada

76-İnsan 17
mizâcu-hâ : onun karışımı, muhtevası, terkibi, içindeki

76-İnsan 18
fî-hâ : orada

76-İnsan 19
muhalledûne : halidin kılınmış olanlar, ölümsüz olanlar

76-İnsan 19
hasibte-hum : onları sanırsın

76-İnsan 22
hâzâ : bu

76-İnsan 27
hâulâi : işte onlar

76-İnsan 28
halaknâ-hum : onları yarattık

76-İnsan 29
hâzihî : bu

76-İnsan 29
ittehaze : edindi

76-İnsan 30
hakîmen : hüküm ve hikmet sahibi

77-Mürselât 27
fî-hâ : orada

77-Mürselât 27
şâmihâtin : yüksek

77-Mürselât 32
innehâ : muhakkak ki o

77-Mürselât 35
hâzâ : bu

77-Mürselât 38
hâzâ : bu

77-Mürselât 50
hadîsin : söz

78-Nebe 8
ve halaknâ-kum : ve sizi biz yarattık

78-Nebe 11
en nehâre : gündüz

78-Nebe 13
vehhâcen : kıvılcım ve alev saçan, çok parlayan, pırıl pırıl ışık saçan

78-Nebe 15
habben : taneler

78-Nebe 19
ve futihati : ve açıldı

78-Nebe 23
fî-hâ : onun içinde, orada

78-Nebe 24
fî-hâ : orada

78-Nebe 25
hamîmen : hamim, kaynar su

78-Nebe 32
hadâika : ağaçlı bahçeler

78-Nebe 34
dihâkan : dolu

78-Nebe 35
fî-hâ : orada

78-Nebe 39
el hakku : Hakk

78-Nebe 39
ittehaze : ittihaz eder, edinir

78-Nebe 6
mihâden : döşek

79-Nâziât 3
es sâbihâti : yüzenler

79-Nâziât 3
sebhan : yüzerek, akarak giden

79-Nâziât 7
tetbeu-hâ : ona tâbî olacak, onu takip edecek

79-Nâziât 9
ebsâru-hâ : onun (onların) bakışları

79-Nâziât 9
hâşiatun : korkarak, korkudan zillet içinde, boynu bükük

79-Nâziât 10
fî el hâfireti : eski hal, ilk hal (izi üzerinde geri dönme)

79-Nâziât 12
hâsiretun : hüsrandır, ziyandır, zarardır

79-Nâziât 15
hadîsu : söz, haber, bir olayın nakli, kıssa

79-Nâziât 23
haşere : topladı

79-Nâziât 25
ehaze-hu allâhu : Allah onu ahzetti, yakalayıp helâk etti

79-Nâziât 27
halkan : yaratma bakımından

79-Nâziât 27
benâ-hâ : onu bina etti, onu muhkem ve ölçülü bir şekilde yarattı

79-Nâziât 28
semke-hâ : onun boyu, tavanı, yüksekliği

79-Nâziât 28
fe sevvâ-hâ : sonra da onu sevva etti, dizayn edip düzenledi

79-Nâziât 29
leyle-hâ : onun gecesi

79-Nâziât 29
duhâ-hâ : onun duhasını, kuşluk vaktini, aydınlığını (gündüzü)

79-Nâziât 30
dehâ-hâ : onu yayıp döşedi

79-Nâziât 31
min-hâ : ondan

79-Nâziât 31
mâe-hâ : onun suyu

79-Nâziât 31
ve mer'â-hâ : ve onun merasını, yeşilliğini, otlağını

79-Nâziât 32
ersâ-hâ : ona yerleştirdi

79-Nâziât 38
el hayâte : hayat

79-Nâziât 40
hâfe : korktu

79-Nâziât 40
ve nehâ : ve nehyetti, mani oldu, yasakladı

79-Nâziât 42
mursâ-hâ : yaşamın son bulma zamanı, onun gelip çatması, vuku bulması

79-Nâziât 43
min zikrâ-hâ : onun zikrinden

79-Nâziât 44
muntehâ-hâ : onun sonu, nihayeti

79-Nâziât 45
yahşâ-hâ : ona huşû duyan, ondan korkan

79-Nâziât 46
yerevne-hâ : onu görecekler

79-Nâziât 46
duhâ-hâ : onun (günün) kuşluk vakti

8-Enfâl 4
hakkâ : gerçek, hak

8-Enfâl 5
bi el hakkı : haklı sebeble, hak ile

8-Enfâl 6
fî el hakkı : hak konusunda

8-Enfâl 7
enne-hâ : onun olduğu, olması

8-Enfâl 7
en yuhıkka el hakka : hakkın gerçekleşmesi

8-Enfâl 8
li yuhıkka el hakka : hakkın gerçekleşmesi için

8-Enfâl 10
hakîmun : hikmet sahibidir, hüküm sahibidir

8-Enfâl 15
yâ eyyuhâ : ey! (seslenme edatı)

8-Enfâl 16
muteharrifen : tekrar (harbe hazırlık için) dönen

8-Enfâl 16
mutehayyizen : dahil olan, katılan, katılmak üzere olan

8-Enfâl 17
hasenen : ahsen, güzel

8-Enfâl 19
hayrun : daha hayırlıdır

8-Enfâl 20
yâ eyyuhâ : ey

8-Enfâl 23
hayran : bir hayır

8-Enfâl 24
yâ eyyuhâ : ey

8-Enfâl 25
hâssaten : sadece, has, özel

8-Enfâl 26
tehâfûne : korkuyorsunuz

8-Enfâl 26
yetehattafe-kum en nâsu : insanların sizi kıskıvrak tutması, yakalaması

8-Enfâl 27
yâ eyyuhâ : ey o kimseler

8-Enfâl 29
yâ eyyuhâ : ey, onlar ki

8-Enfâl 30
hayru el mâkirîne : tuzak kuranların en hayırlısıdır

8-Enfâl 31
hâzâ : bu

8-Enfâl 32
hâzâ : bu

8-Enfâl 32
huve el hakka : o hak, gerçek

8-Enfâl 34
an el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram'dan

8-Enfâl 36
fe se-yunfikûne-hâ : böylece, bu şekilde onu infak ederler, verirler

8-Enfâl 36
hasraten : hasret, pişmanlık, üzüntü

8-Enfâl 37
li yemîze allâhu el habîse : Allah'ın murdarı, pisi ayırt etmesi için

8-Enfâl 37
el habîse : murdar, pis

8-Enfâl 37
hum el hâsirûne : onlar hüsrana uğrayanlar

8-Enfâl 39
hattâ : oluncaya kadar

8-Enfâl 42
men hayye : yaşayan kişi

8-Enfâl 45
yâ eyyuhâ : ey

8-Enfâl 47
ellezîne haracû : çıkan kimseler

8-Enfâl 48
ehâfu allâhe : ben Allah'tan korkarım

8-Enfâl 49
hâulâi : bunlar

8-Enfâl 49
hakîmun : hakim, hüküm ve hikmet sahibi

8-Enfâl 50
azâbe el harîki : yakıcı azabı

8-Enfâl 52
fe ehaze-hum allâhu : o zaman, böylece Allah onları aldı (yakaladı)

8-Enfâl 53
en'ame-hâ : onu nimetlendirdi, onu nimet olarak verdi

8-Enfâl 53
hattâ : oluncaya kadar (... olmadıkça)

8-Enfâl 57
fî el harbi : savaşta, harpte

8-Enfâl 57
halfe-hum : onların arkalarında

8-Enfâl 58
tehâfenne : mutlaka, kesinlikle korkarsın

8-Enfâl 58
lâ yuhıbbu el hâinîne : hainleri (ihanet eden kimseleri) sevmez

8-Enfâl 60
ve min rıbâti el hayli : ve bağlanan (savaş için beslenen) atlardan

8-Enfâl 60
ve âharîne : ve diğerleri

8-Enfâl 61
lehâ : ona

8-Enfâl 62
hasbe-ke allâhu : Allah sana yeter

8-Enfâl 63
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

8-Enfâl 64
yâ eyyuhâ : ey

8-Enfâl 64
hasbu-ke : sana kâfidir

8-Enfâl 65
yâ eyyuhâ : ey

8-Enfâl 65
harridı el mu'minîne : mü'minleri teşvik et, isteklerini arttır

8-Enfâl 66
haffefe allâhu : Allah hafifletti

8-Enfâl 67
hattâ : oluncaya kadar

8-Enfâl 67
yushıne \n(ıshan) : ağır basar, düşmanı kesin yener, kesin zafer kazanır \n: (sahenat, kalınlaşmak, kuvvetlenmek)

8-Enfâl 67
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

8-Enfâl 68
ehaz-tum : siz aldınız

8-Enfâl 69
halâlen : helâl olarak

8-Enfâl 70
yâ eyyuhâ en nebiyyu : ey peygamber

8-Enfâl 70
hayran : hayır

8-Enfâl 71
hânu allâhe : Allah'a ihanet ettiler

8-Enfâl 71
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

8-Enfâl 72
ve hâcerû : ve hicret ettiler

8-Enfâl 72
ve lem yuhâcirû : ve hicret etmeyen

8-Enfâl 72
hattâ yuhâcirû : onlar hicret edinceye kadar

8-Enfâl 74
ve hâcerû : ve hicret ettiler

8-Enfâl 74
hakkân : hak olan, gerçek olan

8-Enfâl 75
ve hâcerû : ve hicret ettiler

8-Enfâl 75
el erhâmi \n(ûlû el erhâmi) : rahimler \n: (rahim sahipleri, akrabalar)

80-Abese 10
telehhâ : aldırış etmiyorsun, ilgilenmiyorsun

80-Abese 11
inne-hâ : muhakkak ki o

80-Abese 18
halaka-hu : onu yarattı

80-Abese 19
halaka-hu : onu yarattı

80-Abese 27
fî-hâ : orada

80-Abese 27
habben : taneler

80-Abese 30
ve hadâika : ve bahçeler

80-Abese 33
es sâhhatu : sağır edici büyük gürleme

80-Abese 40
aleyhâ : onun üzeri

80-Abese 41
terheku-hâ : onu kaplar

81-Tekvir 6
el bihâru : denizler

82-İnfitâr 3
el bihâru : denizler

82-İnfitâr 5
ve ahharet : ve tehir etti, erteledi, yapması gerekirken yapmadı

82-İnfitâr 6
yâ eyyuhâ : ey

82-İnfitâr 7
halaka-ke : seni yarattı

82-İnfitâr 10
hâfızîne : hıfzeden, hafaza melekleri

82-İnfitâr 15
yaslevne-hâ : ona yaslanırlar, atılırlar

82-İnfitâr 16
an-hâ : ondan

83-Mutaffifin 17
hâzâ ellezî : bu ..... o ki, o şey

83-Mutaffifin 28
bi-hâ : ondan

83-Mutaffifin 29
yadhakûne : gülüyorlar

83-Mutaffifin 32
hâulâi : işte onlar

83-Mutaffifin 33
hâfızîne : gözeticiler

83-Mutaffifin 34
yadhakûne : gülüyorlar

84-İnşikak 2
rabbi-hâ : Rabbine

84-İnşikak 4
fî-hâ : İçinde

84-İnşikak 4
ve tehallet : ve boşaldı

84-İnşikak 5
rabbi-hâ : onun Rabbi, Rabbi

84-İnşikak 6
yâ eyyuhâ : ey

84-İnşikak 6
kedhan : cehd ile cihad ederek, gayret edip çabalayarak

84-İnşikak 8
yuhâsebu : hesaba çekilecek

84-İnşikak 25
es sâlihâti : salih ameller, ıslâh edici, nefsi tezkiye edici amel

85-Bürûc 4
ashâbu el uhdûdi : hendeklerin sahipleri

85-Bürûc 6
aleyhâ : onun üzerinde, etrafında

85-Bürûc 8
el hamîdi : hamdedilen

85-Bürûc 10
el harîkı : yakıcı

85-Bürûc 11
es sâlihâti : salih ameller, ıslâh edici, nefsi tezkiye edici amel

85-Bürûc 11
min tahti-hâ : onun altından

85-Bürûc 11
el enhâru : nehirler

85-Bürûc 17
hadîsu : söz, haber, aktarılan olay, kıssa

86-Târık 4
aleyhâ : üzerinde

86-Târık 4
hâfızun : muhafız (gözleyici)

87-A'lâ 2
halaka : yarattı

87-A'lâ 11
ve yetecennebu-hâ : ve ondan içtinap eder, kaçınır

87-A'lâ 13
fî-hâ : onun içinde, orada

87-A'lâ 14
efleha : felâha, kurtuluşa erdi

87-A'lâ 16
el hayâte : hayat

87-A'lâ 17
hayrun : daha hayırlı

87-A'lâ 18
hâzâ : bu

88-Ğâşiye 1
hadîsu : aktarılan söz, önemli haber

88-Ğâşiye 2
hâşiatun : öne eğik, zillet içinde, dehşet içinde

88-Ğâşiye 4
hâmiyeten : çok sıcak, kızgın

88-Ğâşiye 9
li sa'yi-hâ : onun çalışmaları, kendisinin çalışmaları

88-Ğâşiye 11
fî-hâ : orada

88-Ğâşiye 12
fî-hâ : orada vardır

88-Ğâşiye 13
fî-hâ : orada vardır

88-Ğâşiye 20
sutıhat : satıh yapılmış, düzleştirilmiş

89-Fecr 8
mislu-hâ : onun misli, benzeri, eşi

89-Fecr 12
fî-hâ : orada

89-Fecr 16
ehâne-ni : bana ihanet etti

89-Fecr 18
ve lâ tehâddûne : ve birbirinizi teşvik etmiyorsunuz

89-Fecr 24
li hayâtî : hayatım için

89-Fecr 25
ehadun : bir kimse

89-Fecr 26
ehadun : kimse

89-Fecr 27
yâ eyyetuhâ : ey

9-Tevbe 3
yevme el haccı el ekberi : büyük hac günü

9-Tevbe 3
hayrun : daha hayırlı

9-Tevbe 4
ehaden : birisi

9-Tevbe 5
fe izânseleha (fe izâ inseleha) : artık, sona erdiği, geçtiği zaman

9-Tevbe 5
haysu : yerde, nerede

9-Tevbe 5
fe hallû : o taktirde serbest bırakın

9-Tevbe 6
ehadun : biri, birisi

9-Tevbe 6
hattâ yesmea : işitinceye, duyana kadar

9-Tevbe 7
inde el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram yanında

9-Tevbe 13
ehakku : daha hak sahibidir

9-Tevbe 15
hakîmun : hakîm, hükmün ve hikmet sahibi

9-Tevbe 16
hasibtum : siz hesap ettiniz, zannettiniz

9-Tevbe 16
habîrun : haberdar, haberi olan

9-Tevbe 17
habitat : boşa gitti, heba oldu

9-Tevbe 17
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

9-Tevbe 19
sikâyete el hâcci : hacılara su verdi (suladı)

9-Tevbe 19
imârate el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram'ı mamur etti

9-Tevbe 20
ve hâcerû : ve hicret (göç) eden kimseler

9-Tevbe 21
fî hâ : orada vardır

9-Tevbe 22
hâlidîne : kalacak olanlardır

9-Tevbe 22
fî hâ : onun içinde, orada

9-Tevbe 23
yâ eyyuhâ : ey

9-Tevbe 23
inistehabbû (in istehabbû) el kufre : eğer, şayet küfrü seviyorlarsa

9-Tevbe 24
ve emvâlun ıktereftumû-hâ : ve kazandığınız, biriktirdiğiniz mallar

9-Tevbe 24
kesâde-hâ : onun kesata uğraması, satışın durması

9-Tevbe 24
terdavne-hâ : ondan razı olduğunuz, hoşunuza giden

9-Tevbe 24
ehabbe : daha sevimli, daha sevgili

9-Tevbe 24
ve cihâdin : ve cihad

9-Tevbe 24
hattâ ye'tiye allâhu : Allah getirinceye kadar

9-Tevbe 26
lem terev-hâ : onu göremediğiniz

9-Tevbe 28
yâ eyyuhâ : ey

9-Tevbe 28
el mescide el harâme : Mescid-i Haram

9-Tevbe 28
âmi-him hâzâ : onların bu yılı

9-Tevbe 28
hakîmun : hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 29
ve lâ yuharrimûne : ve haram etmezler

9-Tevbe 29
mâ harrame allâhu : Allah'ın haram kıldığı şeyi

9-Tevbe 29
dîne el hakkı : hak dîni

9-Tevbe 29
hattâ yu'tû el cizyete : cizye (vergi) verene kadar

9-Tevbe 31
ittehazû : edindiler

9-Tevbe 31
ve el mesîha ibne meryeme : ve Meryem oğlu Mesih'i

9-Tevbe 31
subhâne-hu : o noksan sıfatlardan münezzehtir

9-Tevbe 33
ve dîni el hakkı : ve hak dîni

9-Tevbe 34
yâ eyyuhâ : ey

9-Tevbe 34
ve lâ yunfikûne-hâ : ve onu infâk etmezler

9-Tevbe 35
aleyhâ : üzerinde

9-Tevbe 35
bi-hâ : onunla

9-Tevbe 35
hâzâ : bu

9-Tevbe 36
halaka es semâvâti : semaları yarattı

9-Tevbe 36
min-hâ : ondan

9-Tevbe 37
ve yuharrimûne-hu : ve onu haram kılıyorlar

9-Tevbe 37
mâ harrame allâhu : Allah'ın haram kıldığı şey

9-Tevbe 38
yâ eyyuhâ : ey

9-Tevbe 38
bi el hayâti ed dunyâ : dünya hayatına

9-Tevbe 38
metâ el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının metaı, malı, faydası

9-Tevbe 40
lem terev-hâ : onu görmediniz, göremediniz

9-Tevbe 40
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 41
hayrun : daha hayırlı

9-Tevbe 42
le harac-nâ : elbette biz çıkardık

9-Tevbe 43
hattâ yetebeyyene leke : sana belli oluncaya kadar

9-Tevbe 47
lev haracû : eğer çıksalardı

9-Tevbe 47
habâlen : fenalık, kötülük, bozukluk

9-Tevbe 48
hattâ : oluncaya kadar

9-Tevbe 48
câe el hakku : hak geldi

9-Tevbe 50
hasenetun : bir iyilik, bir hasene, bir hayır

9-Tevbe 50
kad ehaz-nâ : biz almıştık

9-Tevbe 55
bi-hâ : onunla

9-Tevbe 55
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

9-Tevbe 57
muddehalen : dahil olunan, girilen yer

9-Tevbe 58
min-hâ : ondan

9-Tevbe 58
yeshatûne : öfkelenirler, kızarlar

9-Tevbe 59
hasbu-nâ allâhu : Allah bize yeter, kâfidir

9-Tevbe 60
aleyhâ : onların üzerine, onlarla ilgili

9-Tevbe 60
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 61
uzunu hayrin : hayrın kulağıdır, hayrı işitendir

9-Tevbe 62
ehakku : daha çok hak sahibi

9-Tevbe 63
yuhâdidi allâhe : Allah'a muhalefet ve niza ederse, haddi aşarsa

9-Tevbe 63
hâliden : ebediyyen kalacak olan

9-Tevbe 63
fî-hâ : orada

9-Tevbe 68
hâlidîne : ebedî kalacak olanlar

9-Tevbe 68
fî-hâ : onun içinde, orada

9-Tevbe 68
hasbu-hum : onlara kâfi, yeter

9-Tevbe 69
bi halâki-him : kendi payları, nasipleri ile

9-Tevbe 69
bi halâki-kum : sizin payınız, nasibiniz ile

9-Tevbe 69
bi halâki-him : onların payları, nasipleri ile

9-Tevbe 69
ke ellezî hâdû : dalan kimse gibi

9-Tevbe 69
habitat : heba oldu, boşa gitti

9-Tevbe 69
hum el hâsirûne : onlar hüsrana düşenlerdir, uğrayanlardır

9-Tevbe 70
ve ashâbi medyene : ve Medyen halkı

9-Tevbe 71
se yerhamu-hum allâhu : Allah onlara rahmet edecek

9-Tevbe 71
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 72
min tahti-hâ : onun altından

9-Tevbe 72
el enhâru : nehirler

9-Tevbe 72
hâlidîne : ebedî, devamlı (kalanlar)

9-Tevbe 72
fî-hâ : orada

9-Tevbe 73
yâ eyyuhâ en nebiyyu : ey peygamber

9-Tevbe 74
yeku hayran : hayırlı olur

9-Tevbe 79
fe yesharûne : böylece alay ediyorlar

9-Tevbe 81
feriha : ferahladılar

9-Tevbe 81
el muhallefûne : geri kalanlar

9-Tevbe 81
fî el harri : sıcakta, sıcak havada

9-Tevbe 81
harran : sıcak

9-Tevbe 82
fe li yadhakû : artık gülsünler

9-Tevbe 83
mea el hâlifîne : geri kalanlarla beraber

9-Tevbe 84
alâ ehadin : birisi için, birisinin üzerine

9-Tevbe 85
bi-hâ : onunla

9-Tevbe 87
el havâlifi : (savaşa katılmayıp) geri kalanlar

9-Tevbe 88
lehum el hayrâtu : (bütün) hayırlar onlarındır

9-Tevbe 89
min tahtihâ el enhâru : altından nehirler

9-Tevbe 89
hâlidîne : ebedî kalanlar, kalacak olanlar

9-Tevbe 89
fî-hâ : orada

9-Tevbe 91
haracun : zorluk, günah

9-Tevbe 92
hazenen : hüzünlenerek

9-Tevbe 93
mea el havâlifi : (savaşa katılmayıp) geride kalanlarla beraber

9-Tevbe 94
ve eş şehâdetî : ve görünen

9-Tevbe 97
hakîmun : hakîm (hüküm ve hikmet sahibi)

9-Tevbe 99
inne-hâ : muhakkak ki o, çünkü o, gerçekten o

9-Tevbe 100
min el muhâcirîne : hicret (göç) edenlerden

9-Tevbe 100
tahte-hâ : onun altından

9-Tevbe 100
el enhâru : nehirler, ırmaklar

9-Tevbe 100
hâlidîne : ebedî kalacak olanlar

9-Tevbe 100
fîhâ : orada

9-Tevbe 101
havle-kum : sizin etrafınızda

9-Tevbe 102
ve âharûne i'terefû : ve diğerleri itiraf ettiler (savaştan geri kalanlar)

9-Tevbe 102
haletû : karıştırdılar

9-Tevbe 102
amelen sâlihan : salih amel (nefsi ıslâh edici amel)

9-Tevbe 102
ve âhara : ve diğer

9-Tevbe 103
bi-hâ : onunla

9-Tevbe 105
ve eş şehâdeti : ve müşahade edileni, görüneni

9-Tevbe 106
ve âharûne : ve diğerleri

9-Tevbe 106
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 107
ve ellezîne ettehazû : ve onlar ... edindiler

9-Tevbe 107
li men hârabe allâhe : Allah'a karşı savaşan (harbeden) kişiyi

9-Tevbe 108
ehakku : daha çok haktır, daha uygun, daha lâyık

9-Tevbe 109
hayrun : daha hayırlı

9-Tevbe 109
hârin : kayan, düşen, devrilen

9-Tevbe 109
fenhâra (fe inhâra) : böylece yıkılır, göçer

9-Tevbe 110
hakîmun : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

9-Tevbe 111
hakkan : hak olan

9-Tevbe 112
el hâmidûne : hamdedenler

9-Tevbe 112
ve el hâfizûne : ve muhafaza edenler, koruyanlar

9-Tevbe 113
ashâbu el cahîmi : cehennem ehli, cehennem halkı

9-Tevbe 114
vaade-hâ : ona vaadetti

9-Tevbe 114
halîmun : çok merhametli ve çok yumuşak kalpli

9-Tevbe 115
hattâ : oluncaya kadar

9-Tevbe 117
ve el muhâcirîne : ve muhacirler

9-Tevbe 118
hattâ : hatta

9-Tevbe 119
yâ eyyuhâ : ya, ey

9-Tevbe 120
havle-hum : onların etraflarında, çevresinde

9-Tevbe 120
en yetehallefû : geri kalmaları

9-Tevbe 123
yâ eyyuhâ : ey

9-Tevbe 124
hâzihî : bu

9-Tevbe 127
min ehadin : biri, bir kimse, birisi

9-Tevbe 128
harîsun : çok düşkün

9-Tevbe 129
hasbiye allâhu : Allah bana yeter (kâfidir)

90-Beled 1
hâzâ : bu

90-Beled 2
hâzâ : bu

90-Beled 4
halaknâ : biz yarattık

90-Beled 5
ehadun : bir kimse, hiç kimse

90-Beled 7
ehadun : bir kimse, hiç kimse

90-Beled 11
lâ ıktehame : katlanmadı, geçmedi, aşmadı

90-Beled 17
bi el merhameti : merhameti

90-Beled 18
ashâbu : sahip

90-Beled 19
ashâbu : ashab, sahip

91-Şems 1
duhâ-hâ : onun duha vaktine

91-Şems 2
telâ-hâ : ona tâbî oldu, onu takip etti

91-Şems 3
en nehâri : gündüz

91-Şems 3
cellâ-hâ : onu açığa çıkardı, izhar etti

91-Şems 4
yagşâ-hâ : onu kapladı, sardı

91-Şems 5
benâ-hâ : onu bina etti

91-Şems 6
tahâ-hâ : onu yayıp döşedi, yaşanır hale getirdi

91-Şems 7
sevvâ-hâ : onu sevva etti, onu dizayn etti

91-Şems 8
elheme-hâ : ona ilham etti

91-Şems 8
fucûre-hâ : onun fücuru

91-Şems 8
takvâ-hâ : onun takvası

91-Şems 9
efleha : felâha erdi

91-Şems 9
zekkâ-hâ : onu tezkiye etti

91-Şems 10
hâbe : heba oldu, hüsrana uğradı

91-Şems 10
dessâ-hâ : onun kusurlarını örtmeye çalıştı

91-Şems 11
tagvâ-hâ : kendi azgınlığı

91-Şems 12
eşkâ-hâ : onun en çok şâkî olanı

91-Şems 13
sukyâ-hâ : onu sulayınız

91-Şems 14
akarû-hâ : onu ayaklarını bağlayarak devirip kestiler

91-Şems 14
sevvâ-hâ : onu dümdüz yaptı, yerlebir etti

91-Şems 15
lâ yehâfu : korkmaz, korkacak değil

91-Şems 15
ukbâ-hâ : onun ukbasından, akıbetinden, bunun sonucundan

92-Leyl 2
ve en nehâri : ve gündüze

92-Leyl 3
halaka : yarattı

92-Leyl 15
lâ yaslâ-hâ : ona yaslanmaz, atılmaz

92-Leyl 17
ve se-yucennebu-hâ : ve ondan uzaklaştırılacak

92-Leyl 19
li ehadin : bir kimseye

93-Duhâ 1
ed duhâ : kuşluk vaktine

93-Duhâ 4
hayrun : daha hayırlı

93-Duhâ 11
haddis : bahset, anlat

95-Tin 3
hâzâ : bu

95-Tin 4
halaknâ : biz yarattık

95-Tin 6
es sâlihâti : salih amel, nefsi tezkiye edici amel

95-Tin 8
el hâkimîne : hakimler, hükmedenler

96-Alak 1
halaka : yarattı

96-Alak 2
halaka : yarattı

96-Alak 9
yenhâ : nehyediyor, engelliyor, men ediyor

96-Alak 16
hâtıetin : günahkâr

97-Kadir 3
hayrun : daha hayırlı

97-Kadir 4
fî-hâ : onda

97-Kadir 5
hattâ : ... a kadar

98-Beyyine 1
hattâ : oluncaya kadar

98-Beyyine 2
mutahhareten : tertemiz

98-Beyyine 3
fî-hâ : orada, içinde vardır

98-Beyyine 6
hâlidîne : ebedî, devamlı kalacak olanlardır

98-Beyyine 6
fî-hâ : orada

98-Beyyine 7
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel yaptılar, nefs tezkiyesi yaptılar

98-Beyyine 7
hayru : hayırlı

98-Beyyine 8
min tahti-hâ : onun altından

98-Beyyine 8
el enhâru : nehirler

98-Beyyine 8
hâlidîne : kalacak olanlar

98-Beyyine 8
fî-hâ : orada

98-Beyyine 8
haşiye : huşû duydu

99-Zilzâl 1
zilzâle-hâ : onun şiddetli sarsıntısı

99-Zilzâl 2
eskâle-hâ : onun ağırlıkları

99-Zilzâl 3
lehâ : ona

99-Zilzâl 4
tuhaddisu : basedecek, anlatacak

99-Zilzâl 4
ahbâre-hâ : kendi haberlerini

99-Zilzâl 5
evhâ lehâ : ona vahyetti

99-Zilzâl 7
hayren : bir hayır

Kur'an İçerisinde Arama